ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เฮยอิง]

คืนนี้ก่อนเข้านอน

อยากฟังบทกลอนหวานหวาน

เจ้าหญิงเจ้าชายในโลกนิทาน

ปราสาทในจินตนาการและสะพานดวงดาว

คืนนี้ก่อนนิทรา

อยากได้ยินเสียงฟากฟ้ายามก่นหนาว

ในค่ำคืนที่ฟ้าสกาว

ท่ามเดือนและดาว นับหมื่นพัน

คืนนี้ก่อนหลับไป

อยากซึมซับอุ่นไอในความฝัน

บนผิวน้ำที่กระทบความงดงามของดวงจันทร์

อยากได้ยินเสียงรำพันในราตรี

คืนนี้ก่อนหลับตา

อยากเห็นเพียงถ้อยอักษราอันหลากสี

จะได้ไหม ฉันอยากได้อุ่นไอแห่งกวี

ยามที่แสงไฟเริ่มริบหรี่ อยากฟังเสียงดนตรีแห่งพงไพร

คืนนี้ก่อนหลับลง

ทุกเสียงกระซิบคงจะหวานไหว

บนคืนที่ยืดยาว ท่ามหมอกพราวที่หนาวกระไอ

จะมีหรือเปล่าเขาหรือใคร. . .ส่งคนหนาวหัวใจ. . .ให้เข้านอน

[Music]

คืนนี้....หากมีฉัน
จะรังสรรค์เป่าตรงลงกลางหมอน
ยามเธอแนบแก้มนาบกำซาบซอน
มนต์แห่งกลอนกระซิบสั่ง..ได้ดั่งใจ

คืนนี้....หากมีฝัน
จะมีฉันยึดถือ..ชอบหรือไม่?
เป็นเจ้าหญิงแห่งนิทานเหตุการณ์ใด?
สโนไวน์จะคลายมนต์...เธอคนทำ

...(มิว.เป็นสโนไวน์-เฮยอิงเป็นเจ้าชายนะ...นะ.นะ....  .)...

<a href="http://www.youtube.com/v/R8ixMYEyn7k&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/R8ixMYEyn7k&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[my smile]

บนโลก..แห่งความฝัน
มีเจ้าหญิง.มีเจ้าชาย.มีแม่มดกีดกัน..มีลม..มีฝน..มีเฆมหนึ่งก้อน
มีความคิดถึง..มีความห่วงใย..แต่ทว่าถูกบั่นทอน
คงเพราะเป็นความอิจฉาตาร้อน..จากคนใจร้าย..แม่มดตัวดี

หากแต่เจ้าชาย.ยังหมั่นส่งความผูกพันรักใคร่..ให้เสมอ
ผ่านท้องฟ้า..ผ่านสายลม..ผ่านสิ่งที่พบเจอ..ปั่นตัวเป็นเฆม เมฆก้อนนี้
ยามเช้า.ยามสาย.ยามเย็น..ตลอดจนมืดมิดสนิท.เป็นราตรี
เฆมกลมจะลอยดิ่งทั่วทุกที่..โอบกอดเจ้าหญิงและเจ้าชาย

ค่ำคืนไหนที่อ่อนแรง..เหนื่อยล้า
จะมีฝนโปรยปรายลงมา.ทุกหยดทุกสาย
ล้วนแต่เป็นกำลังใจ จากความห่วงใย ที่ล้นเหลือมากมาย
กลั่นเป็นเม็ดฝนแห่งความคิดถึง..เรียงราย..คล้ายรักสู่ลานนั้น..ลานใจ

[แป้งน้ำ]

ไม่มีคนอวยพรให้ "ฝันดี"
คืนนี้ . . . ก็เลยเงียบเหงา
คำว่ารักที่เธอเขียนด้วยมือ ~ แต่ลบด้วยเท้า
ทำให้ทุกพื้นที่หัวใจเงียบเหงา . .. เรื่อยมา

คืนนี้ . . แค่สายลมเบาบางพัดผ่าน
คนเหงา ~ ก็หนาวสะท้าน . .. น้ำตาพร่า
เธอมีทางของเธอ . . ส่วนทางที่ฉันเจอคือน้ำตา
การกลับไปเป็นเพื่อนธรรมดา
มันทำให้ฉันอยากหยุดหัวใจเอาไว้ไม่ให้ตื่นขึ้นมา. .. เลยสักวัน~*

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


อยากอวยพรวอนกลับยามหลับไหล
รื่นฤทัยให้เสมือนเยือนสวรรค์
สุขฤทัยในวิญญาณ์วิลาวัณย์
ประสบสรรพ์ฝันวิไลสมใจปอง

แต่ไม่อาจมาดแม้นจะแสนอยาก
จะออกปากฝากด้วยอวยสนอง
ด้วยอกเราเศร้านักหนาอุราครอง
ความทุกข์จองหมองมัวเต็มหัวใจ

คงได้แต่แค่รอเพียรขอร้อง
ให้นิ่มน้องสนองตามยามหลับไหล
อยู่แนบเคียงเรียงข้างไม่ห่างไกล
ปลอบหทัยให้ฉันได้ฝันดี...


"  บูรพ์  "


 

[เฮยอิง]

ขอบคุณบทกลอนหวานหวาน

เรื่องราวนิทานจากแดนดอกไม้

มีลม มีฝน มีผู้คนและเจ้าชาย

มีแม่มดใจร้าย และ สโนไวน์คนดี

ขอบคุณบทกลอนช้ำช้ำ

แม้ไม่รู้ว่าใครคนทำเธอคนนี้

แต่บทกลอนแห่งความเหงาก็กระซิบเบาเบายามราตรี

ให้ค่ำคืนที่หนาวทวีได้ผ่อนคลาย

ขอบคุณทุกบททุกตอน

ที่สะท้อนทุกความหลากหลาย

เมื่อคืนฉันเผลอหลับ ยามที่ฟ้าเริ่มกลับกลาย

ท่ามบรรยากาศแห่งนิยายที่สวยงาม

ขอบคุณทุกคนจากใจ

ที่ประดับอุ่นไอความไหวหวาม

ในคืนที่หนาวเย็นฟ้าไม่เป็นเช่นสีคราม

บทกวีทุกนิยาม. . .บอกว่าฟ้ายังงดงามและฝันดี







ปล.ขอบคุณทุกคนที่มาร่วมต่อกลอนกันครับ เมื่อคืนฝันดีจัง^^
ขออภัยที่ไม่ได้ต่อสัมผัสนะครับพอดีกำลังจะไปทำงานเลยต่อแบบเหมาเหมาครับ- -'

[~ นายใบชา ~]

คืนนี้หรือคืนไหน
คงอยู่กับตัวเองร่ำไป  จนถึงเช้า
อยากมีไครสักคน เคียงข้างเงา
แต่ก็ ..เฮ้อ.. เขาคงไม่สนใจ

ได้แต่เฝ้าดูอยู่ห่างๆ
กลัวถูกเมินหมาง  เพราะความอ่อนไหว
หวั่นคำว่ารัก จะผลักเราห่างกันไกล
งั้น..ไม่มีที่ยืนก็ได้  แค่เธอไม่จากไป

...ก็โอเค...