21 กรกฎาคม 2012, 08:59:PM |
ระนาดเอก
webmaster
คะแนนกลอนของผู้นี้ 780
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,732
~พลิ้วไหว..ดั่งสายน้ำ~
|
|
« เมื่อ: 21 กรกฎาคม 2012, 08:59:PM » |
ชุมชน
|
"ลมๆแล้งๆ?"
๐
เราเหมือนคนห่างกันกระนั้นหรือ ก่อนจูงมือสบตามาหันหลัง เราเหมือนคนไกลกันขั้นรักพัง หรือยังนั่งในใจใคร่ถามเธอ
ก่อนฟังเพลงเดียวกันสรรแลกยิ้ม ส่งตาพริ้มปริ่มรักทักเสมอ เดาใจกันรู้ใจในยามเจอ ต่างเสนอสนองเราสองใจ
วันที่เธอหันหลังทั้งแปรเปลี่ยน ดุจแสงเทียนต้องลมล้มเปลวไข โลกฉับพลันก็เปลี่ยนเจียนหมดไฟ มองทางใดเงาทุกข์รุกผจญ
รู้ใช่ไหมโลกนี้หากสีมืด ธรรมชาติคงชืดฝืดและหม่น หัวใจฉันคล้ายกันนั้นทุรน อยู่บนหนทางแห่งแสงไม่มี
คนเคยเดินจูงมือหรือเปี่ยมรัก มาไร้หลักโดดเดี่ยวเปลี่ยวแสงสี คนเคยฝันวันรุ่งหวังพรุ่งนี้ ช้ำเหลือดีเมื่อฝันมันสิ้นลง
เราเหมือนคนห่างกันกระนั้นหรือ ฉันเฝ้ายื้อจอมขวัญถึงขั้นหลง เราเหมือนคนไกลกันฉันยากปลง ยังประสงค์ลมแล้งแห่งการรอ..
ระนาดเอก
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, ฤดีไพร, แป้งน้ำ, panthong.kh, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, สุวรรณ, ปู่ริน, เนิน จำราย, อริญชย์, Music, blues, สุนันยา, ไม่รู้ใจ, รัตนาวดี, หนามเตย, กังวาน, บูรพาท่าพระจันทร์, ♥หทัยกาญจน์♥, สะเลเต, พี.พูนสุข, ♥ กานต์ฑิตา ♥, ดาว อาชาไนย, ยามพระอาทิตย์อัสดง, เมฆา..., รการตติ, yaguza, ก้าวแรกฯ..., พ่อค้าพเนจร
ข้อความนี้ มี 29 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
21 กรกฎาคม 2012, 09:26:PM |
--ณัชชา--
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 21 กรกฎาคม 2012, 09:26:PM » |
ชุมชน
|
กาลเวลาหมุนวนใจคนเปลี่ยน จะให้เนียนแน่นหนักยากจักขอ เหล็กที่ว่ามันแข็งและแกร่งพอ ก็ยังงอเมื่อไฟเผาไหม้มัน
หวังอะไรกับใจที่ไหวอ่อน ก็แค่ก้อนเลือดเนื้อเจือปนฝัน ไม่ต้องมีแบบบทเข้ากดดัน ก็พลิกผันเปลี่ยนแปรแค่ลมพา
--ณัชชา--
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, เนิน จำราย, Music, blues, รพีกาญจน์, Prapacarn ❀, สุนันยา, panthong.kh, ระนาดเอก, ไม่รู้ใจ, สุวรรณ, รัตนาวดี, หนามเตย, กังวาน, บูรพาท่าพระจันทร์, สะเลเต, พี.พูนสุข, ♥ กานต์ฑิตา ♥, ดาว อาชาไนย, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รการตติ, yaguza, ฤดีไพร, ก้าวแรกฯ...
ข้อความนี้ มี 24 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
21 กรกฎาคม 2012, 10:01:PM |
Prapacarn ❀
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 21 กรกฎาคม 2012, 10:01:PM » |
ชุมชน
|
"ลมๆแล้งๆ?" ๐ เราเหมือนคนห่างกันกระนั้นหรือ ก่อนจูงมือสบตามาหันหลัง เราเหมือนคนไกลกันขั้นรักพัง หรือยังนั่งในใจใคร่ถามเธอ
ก่อนฟังเพลงเดียวกันสรรแลกยิ้ม ส่งตาพริ้มปริ่มรักทักเสมอ เดาใจกันรู้ใจในยามเจอ ต่างเสนอสนองเราสองใจ
วันที่เธอหันหลังทั้งแปรเปลี่ยน ดุจแสงเทียนต้องลมล้มเปลวไข โลกฉับพลันก็เปลี่ยนเจียนหมดไฟ มองทางใดเงาทุกข์รุกผจญ
รู้ใช่ไหมโลกนี้หากสีมืด ธรรมชาติคงชืดฝืดและหม่น หัวใจฉันคล้ายกันนั้นทุรน อยู่บนหนทางแห่งแสงไม่มี
คนเคยเดินจูงมือหรือเปี่ยมรัก มาไร้หลักโดดเดี่ยวเปลี่ยวแสงสี คนเคยฝันวันรุ่งหวังพรุ่งนี้ ช้ำเหลือดีเมื่อฝันมันสิ้นลง
เราเหมือนคนห่างกันกระนั้นหรือ ฉันเฝ้ายื้อจอมขวัญถึงขั้นหลง เราเหมือนคนไกลกันฉันยากปลง ยังประสงค์ลมแล้งแห่งการรอ..
ระนาดเอก
แว่วกังวานหวานเสนาะเคาะจังหวะ ไล่เรื่อยระจากต้นจนยอดพ่อ เสียงไม้นวมทุ้มเศร้าพะเน้าพะนอ ฉิ่งฉับรอรับส่งตรงท้ายวรรค
เล่นตามเพลงบรรเลงบทสลดโศก ฟังวิโยคหม่นไหม้ด้วยใจสมัคร กำหนดจิตคล้อยตามวาบหวามนัก ครั้นบทรักเปลี่ยนอารมณ์ชมชื่นใจ
คีตกานท์งานศิลป์จินต์ปรับแต่ง จะร้อนแรง,หวานละมุน..อุ่นเพียงไหน เปรียบชีวิตเยื้องย่างท่ามทางไกล กำหนดใจปรับนิยามท่ามทางเดิน
แซมค่ะ
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, สุนันยา, เนิน จำราย, blues, ระนาดเอก, ไม่รู้ใจ, สุวรรณ, อริญชย์, รัตนาวดี, หนามเตย, กังวาน, บูรพาท่าพระจันทร์, สะเลเต, พี.พูนสุข, ♥ กานต์ฑิตา ♥, Music, ดาว อาชาไนย, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รการตติ, yaguza, ฤดีไพร, ก้าวแรกฯ...
ข้อความนี้ มี 22 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
Take my love, take my land Take me where I cannot stand I don't care, I'm still free You can't take the sky from me..
|
|
|
21 กรกฎาคม 2012, 10:08:PM |
สุนันยา
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 21 กรกฎาคม 2012, 10:08:PM » |
ชุมชน
|
"ลมๆแล้งๆ?"
ฯลฯ คนเคยเดินจูงมือหรือเปี่ยมรัก มาไร้หลักโดดเดี่ยวเปลี่ยวแสงสี คนเคยฝันวันรุ่งหวังพรุ่งนี้ ช้ำเหลือดีเมื่อฝันมันสิ้นลง
เราเหมือนคนห่างกันกระนั้นหรือ ฉันเฝ้ายื้อจอมขวัญถึงขั้นหลง เราเหมือนคนไกลกันฉันยากปลง ยังประสงค์ลมแล้งแห่งการรอ..
ระนาดเอก
มีบางสิ่ง บางอย่าง คอยขวางกั้น แต่ใจนั้น มั่นหมาย ดังใฝ่ขอ ทุกทิวา วาดวาง หวังเคลียคลอ ไม่เคยท้อ พ้อคำ เพื่อซ้ำเติม
ที่จำต้อง มองผ่าน แม้รานร้าว ด้วยเรื่องราว ด่างพร้อย เป็นรอยเสริม ยังรอวัน หันหน้า มาเหมือนเดิม รอวันเริ่ม ต้นใหม่ ด้วยใจรัก
กราบขอโทษ คนดี ที่จำห่าง สุดอ้างว้าง หทัย ได้ประจักษ์ ดวงฤดี พลีตอบ มอบความภักดิ์ แต่จำหักใจลา แม้นอาลัย
เราเหมือนคนห่างกัน ในวันนี้ รอวันที่ หวนคืน ยื่นสดใส สะสางเรื่อง เคืองขุ่น ที่วุ่นใจ จะกลับไป เคียงขวัญ ขอสัญญา
“สุนันยา”
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, รพีกาญจน์, เนิน จำราย, blues, ระนาดเอก, ไม่รู้ใจ, สุวรรณ, อริญชย์, รัตนาวดี, หนามเตย, กังวาน, บูรพาท่าพระจันทร์, สะเลเต, พี.พูนสุข, ♥ กานต์ฑิตา ♥, Music, ดาว อาชาไนย, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รการตติ, yaguza, ฤดีไพร, ก้าวแรกฯ...
ข้อความนี้ มี 22 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
21 กรกฎาคม 2012, 11:27:PM |
blues
Special Class LV4 นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 173
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 371
รอยยิ้มเธอเปลี่ยนโลกได้
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 21 กรกฎาคม 2012, 11:27:PM » |
ชุมชน
|
มีบางสิ่ง บางอย่าง คอยขวางกั้น แต่ใจนั้น มั่นหมาย ดังใฝ่ขอ ทุกทิวา วาดวาง หวังเคลียคลอ ไม่เคยท้อ พ้อคำ เพื่อซ้ำเติม
ที่จำต้อง มองผ่าน แม้รานร้าว ด้วยเรื่องราว ด่างพร้อย เป็นรอยเสริม ยังรอวัน หันหน้า มาเหมือนเดิม รอวันเริ่ม ต้นใหม่ ด้วยใจรัก
กราบขอโทษ คนดี ที่จำห่าง สุดอ้างว้าง หทัย ได้ประจักษ์ ดวงฤดี พลีตอบ มอบความภักดิ์ แต่จำหักใจลา แม้นอาลัย
เราเหมือนคนห่างกัน ในวันนี้ รอวันที่ หวนคืน ยื่นสดใส สะสางเรื่อง เคืองขุ่น ที่วุ่นใจ จะกลับไป เคียงขวัญ ขอสัญญา
“สุนันยา” เมื่อรักลวง ยากทวนลม ช่างขมนัก ให้ตระหนัก ว่าฤดี นี้ใฝ่หา ทุกคืนค่ำ หม่นหมอง นองน้ำตา จึงรู้ว่า พี่ไม่อาจ จะขาดเธอ
เหมือนชีวิต ได้หายไกล ไปกว่าครึ่ง ยามครั้งหนึ่ง ได้ประจักษ์ มากเสมอ แม้ความหวัง ยังน้อย จะคอยเจอ เหลือแค่เพ้อ ในรักเธอ แต่ผู้เดียว
สุดอนาถ บาดใจ ในรักขม ให้ตรอมตรม ในฤดี มิเฉลียว เพราะวางใจ ในรัก จักกลมเกลียว ที่ยึดเหนี่ยว สองเรา ให้เข้าใจ
เมื่อเวลา พาใจเธอ เพ้อห่างหาย กับอีกชาย คือเพื่อน ไร้เงื่อนไข ก็ไม่รู้ จะโทษ หรือโกรธใคร คงทำได้ ก็แค่มอง ตรองตัวเอง
bluesky
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, รอยไถแปร, ยามพระอาทิตย์อัสดง, เนิน จำราย, รัตนาวดี, สุวรรณ, หนามเตย, Music, รพีกาญจน์, กังวาน, บูรพาท่าพระจันทร์, ระนาดเอก, ไม่รู้ใจ, สะเลเต, พี.พูนสุข, ♥ กานต์ฑิตา ♥, รการตติ, yaguza, ฤดีไพร, ก้าวแรกฯ...
ข้อความนี้ มี 20 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
"ทุกถ้อยคำที่เอื้อนเอ่ย เพื่อจะเปรยให้เธอฟัง"
|
|
|
22 กรกฎาคม 2012, 01:51:AM |
รัตนาวดี
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2012, 01:51:AM » |
ชุมชน
|
"ลมๆแล้งๆ?"
๐
รู้ใช่ไหมโลกนี้หากสีมืด ธรรมชาติคงชืดฝืดและหม่น หัวใจฉันคล้ายกันนั้นทุรน อยู่บนหนทางแห่งแสงไม่มี
คนเคยเดินจูงมือหรือเปี่ยมรัก มาไร้หลักโดดเดี่ยวเปลี่ยวแสงสี คนเคยฝันวันรุ่งหวังพรุ่งนี้ ช้ำเหลือดีเมื่อฝันมันสิ้นลง
เราเหมือนคนห่างกันกระนั้นหรือ ฉันเฝ้ายื้อจอมขวัญถึงขั้นหลง เราเหมือนคนไกลกันฉันยากปลง ยังประสงค์ลมแล้งแห่งการรอ..
ระนาดเอก
.ღ.
...คงเพราะใจ จืดจาง ทางร่วมฝัน คืนและวัน จึงต้าน ไร้สานต่อ คงเพราะดวง ฤทัย ไร้คำพอ ที่จะมา เอ่ยคลอ พะนอครวญ...
...คงเป็นเพราะ ดวงจินต์ แนบกลิ่นเศร้า คืนและวัน ของเรา จึงเปล่าหวน คงเพราะจินต์ สิ้นฝัน ไร้รัญจวน ในอุรา จึงป่วน ยากชวนคืน...
...เหมือนใจที่ รู้หวั่น ฝันจบส่ง วันเวลา พาปลง บ่งด้วยฝืน เหมือนต้องการ เวลา พารั้งยืน หายป่วยฟื้น คืนหวาน ผ่านทนรอ...
.ღ.
รัตนาวดี
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, Prapacarn ❀, รพีกาญจน์, กังวาน, บูรพาท่าพระจันทร์, ระนาดเอก, ไม่รู้ใจ, สุวรรณ, สะเลเต, พี.พูนสุข, ♥ กานต์ฑิตา ♥, ดาว อาชาไนย, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รการตติ, yaguza, ฤดีไพร, อริญชย์, ก้าวแรกฯ...
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
22 กรกฎาคม 2012, 06:06:AM |
กังวาน
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2012, 06:06:AM » |
ชุมชน
|
เมื่อหัวใจไม่ประสงค์จะหลงรัก ที่ประจักษ์คือหนาวเหน็บเจ็บจริงหนอ คนที่เคยเอ่ยหวานนานเกินรอ คนเคลียคลอเหินห่างมาร้างกัน
ความซื่อตรงแน่วแน่แค่ลมปาก รอยแผลฝากฝังสนิทติดตัวฉัน วันเวลาพาหัวใจตามไม่ทัน ชั่วชีวันคือนั่งเศร้าเหงาคนเดียว
---karnkai---
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, บูรพาท่าพระจันทร์, ระนาดเอก, ไม่รู้ใจ, สุวรรณ, สะเลเต, พี.พูนสุข, ♥ กานต์ฑิตา ♥, Music, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รพีกาญจน์, สุนันยา, รการตติ, รัตนาวดี, yaguza, ฤดีไพร, อริญชย์, ก้าวแรกฯ..., ดาว อาชาไนย
ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
22 กรกฎาคม 2012, 06:31:AM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2012, 06:31:AM » |
ชุมชน
|
ใช่ว่าไม่ ประสงค์ จะหลงรัก แต่ต้องหัก ฤทัย ให้เฉลียว ด้วยรักร้าง แรมรา มานานเชียว เกลียวเชือกแน่น คลายผ่อน กลับหย่อนยาน
เหมือนดอกรัก เคยบาน พานแห้งเหี่ยว เธอไม่เทียว มารด หมดประสาน น้ำไม่ถึง จึงเฉา เศร้ามานาน หนีซมซาน หลบเลียแผล แน่อกพรุน
อีกฝั่งฝัน อยากหวน คืนชื่นฉ่ำ กลัวถลำ กว่าเดิม เพิ่มหัวหมุน กลัวอกร้าว หนาวหนัก หากการุญ กลัวเป็นจุล กว่าเก่า เหงาเช่นเคย
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ระนาดเอก, บูรพาท่าพระจันทร์, ไม่รู้ใจ, สุวรรณ, สะเลเต, พี.พูนสุข, ♥ กานต์ฑิตา ♥, Music, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ดาว อาชาไนย, รพีกาญจน์, สุนันยา, รการตติ, รัตนาวดี, yaguza, ฤดีไพร, อริญชย์, ก้าวแรกฯ...
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
22 กรกฎาคม 2012, 06:45:AM |
บูรพาท่าพระจันทร์
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2012, 06:45:AM » |
ชุมชน
|
เมื่อหัวใจไม่ประสงค์จะหลงรัก ที่ประจักษ์คือหนาวเหน็บเจ็บจริงหนอ คนที่เคยเอ่ยหวานนานเกินรอ คนเคลียคลอเหินห่างมาร้างกัน
ความซื่อตรงแน่วแน่แค่ลมปาก รอยแผลฝากฝังสนิทติดตัวฉัน วันเวลาพาหัวใจตามไม่ทัน ชั่วชีวันคือนั่งเศร้าเหงาคนเดียว
---karnkai---
ถึงลมแล้งแหน่งหน่ายกล้ำกรายฉัน จะคงดั้นฝันแม้ไร้แลเหลียว โถเพราะรักปักใจกระไรเจียว ข้าวคอยเคียวเกี่ยวรวงเช่นทรวงเรา
แม้นโลกจริงหญิงชังไม่หวังจิต แต่โลกฝันฉันมีสิทธิ์ไร้พิษเหงา ช่วยล้างโศกวิโยคพลันให้บรรเทา ไม่ซึมเซาเปล่าเปลี่ยวเศร้าเสียวใจ...
" บูรพ์ "
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไม่รู้ใจ, สุวรรณ, สะเลเต, พี.พูนสุข, ♥ กานต์ฑิตา ♥, Music, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ดาว อาชาไนย, รพีกาญจน์, สุนันยา, รการตติ, รัตนาวดี, yaguza, ฤดีไพร, อริญชย์, ก้าวแรกฯ...
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
"สั้น-ตรงเป้า-เร้าใจ"
|
|
|
22 กรกฎาคม 2012, 07:09:AM |
ระนาดเอก
webmaster
คะแนนกลอนของผู้นี้ 780
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,732
~พลิ้วไหว..ดั่งสายน้ำ~
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2012, 07:09:AM » |
ชุมชน
|
กาลเวลาหมุนวนใจคนเปลี่ยน จะให้เนียนแน่นหนักยากจักขอ เหล็กที่ว่ามันแข็งและแกร่งพอ ก็ยังงอเมื่อไฟเผาไหม้มัน
หวังอะไรกับใจที่ไหวอ่อน ก็แค่ก้อนเลือดเนื้อเจือปนฝัน ไม่ต้องมีแบบบทเข้ากดดัน ก็พลิกผันเปลี่ยนแปรแค่ลมพา
--ณัชชา--
เห็นเธอทำขึงขังเฝ้าชังโกรธ ประดุจโจทก์กลางศาลปานต่อว่า คำช่างคมลมที่ทวีมา คือการฆ่าจำเลยยามเอ่ยไป
ทรวงของคนอย่าเปรียบนำเทียบเหล็ก ก้อนเนื้อเล็กที่เต้นเธอเห็นได้ ยังรำพึงถึงเธอบ่อยเผลอใจ คำว่าใช่เหนี่ยวรั้งจึงนั่งครวญ..
ระนาดเอก
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, บูรพาท่าพระจันทร์, สุวรรณ, สะเลเต, พี.พูนสุข, Music, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ดาว อาชาไนย, รพีกาญจน์, สุนันยา, รการตติ, รัตนาวดี, ไม่รู้ใจ, yaguza, ฤดีไพร, อริญชย์, หนามเตย, ก้าวแรกฯ...
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
22 กรกฎาคม 2012, 08:01:AM |
ระนาดเอก
webmaster
คะแนนกลอนของผู้นี้ 780
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,732
~พลิ้วไหว..ดั่งสายน้ำ~
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2012, 08:01:AM » |
ชุมชน
|
แว่วกังวานหวานเสนาะเคาะจังหวะ ไล่เรื่อยระจากต้นจนยอดพ่อ เสียงไม้นวมทุ้มเศร้าพะเน้าพะนอ ฉิ่งฉับรอรับส่งตรงท้ายวรรค
เล่นตามเพลงบรรเลงบทสลดโศก ฟังวิโยคหม่นไหม้ด้วยใจสมัคร กำหนดจิตคล้อยตามวาบหวามนัก ครั้นบทรักเปลี่ยนอารมณ์ชมชื่นใจ
คีตกานท์งานศิลป์จินต์ปรับแต่ง จะร้อนแรง,หวานละมุน..อุ่นเพียงไหน เปรียบชีวิตเยื้องย่างท่ามทางไกล กำหนดใจปรับนิยามท่ามทางเดิน
แซมค่ะ
ถามรักเธอตรงไหนไม่ต้องคิด หลงจริตตรงไหนไม่ต้องเกริ่น คิดถึงเธอตรงในใจเพลิดเพลิน ทุกเผชิญร้อนหนาวไม่เหงาใจ
ตรงนี้มั๊งวจีช่างขี้อ้อน เอื้ออาทรประหนึ่งซึ่งน้ำใส มือลูบรางระนาดวาดฝันไป เอื้อมหยิบไม้ส่งเสนาะเพราะนงคราญ..
ระนาดเอก
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บูรพาท่าพระจันทร์, พี.พูนสุข, Prapacarn ❀, Music, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ดาว อาชาไนย, เนิน จำราย, รพีกาญจน์, สุนันยา, รการตติ, รัตนาวดี, ไม่รู้ใจ, yaguza, ฤดีไพร, อริญชย์
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
22 กรกฎาคม 2012, 10:04:AM |
♥ กานต์ฑิตา ♥
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2012, 10:04:AM » |
ชุมชน
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, Music, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ดาว อาชาไนย, บูรพาท่าพระจันทร์, เนิน จำราย, รพีกาญจน์, สุนันยา, รการตติ, รัตนาวดี, ไม่รู้ใจ, ฤดีไพร, ระนาดเอก, อริญชย์, หนามเตย, ก้าวแรกฯ...
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
22 กรกฎาคม 2012, 10:20:AM |
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,472
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2012, 10:20:AM » |
ชุมชน
|
ข่าวเธอไปสันถวะระนาดทุ้ม ระนาดเอกจึงกลุ้มเธออ่อนไหว เล่นเพลงแขกลพบุรียิ่งจี้ไช เธอยังไม่ซาบซึ้งถึงฤดี
"ลำดวนเอ๋ยจะด่วนไปก่อนแล้ว เกดแก้วพิกุลยี่สุ่นศรี จะโรยร้างห่างสิ้นกลิ่นมาลี จำปีเอ๋ยกี่ปีจะมาพบ"
วันทองครวญหวนไห้ไม่อยากจาก แต่เธอพรากตัวปลีกคิดหลีกหลบ จำเล่นเพลงลาวครวญใจซวนซบ แม้ร้อยจบถึงนุชไม่หยุดพัก
มือรัวไม้ระนาดแทบขาดจิต ส่งถึงมิตรรักไปจนไม้หัก ก็ส่งไปไม่ถึงแม้ครึ่งรัก จงรู้จักข่มใจหาใหม่นะ
ดาว อาชาไนย
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ♥ กานต์ฑิตา ♥, Music, Prapacarn ❀, ยามพระอาทิตย์อัสดง, บูรพาท่าพระจันทร์, เนิน จำราย, รพีกาญจน์, สุนันยา, รัตนาวดี, ไม่รู้ใจ, yaguza, ฤดีไพร, panthong.kh, อริญชย์, หนามเตย, ก้าวแรกฯ...
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
22 กรกฎาคม 2012, 08:31:PM |
|
|
22 กรกฎาคม 2012, 08:46:PM |
|
|
22 กรกฎาคม 2012, 08:58:PM |
ระนาดเอก
webmaster
คะแนนกลอนของผู้นี้ 780
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,732
~พลิ้วไหว..ดั่งสายน้ำ~
|
|
« ตอบ #15 เมื่อ: 22 กรกฎาคม 2012, 08:58:PM » |
ชุมชน
|
เมื่อหัวใจไม่ประสงค์จะหลงรัก ที่ประจักษ์คือหนาวเหน็บเจ็บจริงหนอ คนที่เคยเอ่ยหวานนานเกินรอ คนเคลียคลอเหินห่างมาร้างกัน
ความซื่อตรงแน่วแน่แค่ลมปาก รอยแผลฝากฝังสนิทติดตัวฉัน วันเวลาพาหัวใจตามไม่ทัน ชั่วชีวันคือนั่งเศร้าเหงาคนเดียว
---karnkai---
คนอกหักมักพร่ำรำพันรัก ซมตวงตักประสาอุราเปลี่ยว หลงคร่ำครวญดั่งข้าวราวคอยเคียว วันวันเที่ยวระบายแบบชายตรม
ในนิยามรักนั้นเมื่อวันหวาน ก้ำกึ่งหลักประหารหากพานขม คือบุพเพฯเท่านั้นท่านพระพรหม จะอุ้มสมหรือคร่าถ้าไร้บุญ..
ระนาดเอก
|
|
|
|
22 กรกฎาคม 2012, 09:14:PM |
|
|
22 กรกฎาคม 2012, 09:33:PM |
|
|
|