"เธอเป็นเหมือนฉันไหม"
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 02:48:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: "เธอเป็นเหมือนฉันไหม"  (อ่าน 4482 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
10 มิถุนายน 2012, 03:29:PM
masapaer
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 457
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 601


ร้อยยิ้มและเสียงหัวเราะของคุณคือรางวัลอันยิ่งใหญ่


เว็บไซต์
« เมื่อ: 10 มิถุนายน 2012, 03:29:PM »
ชุมชนชุมชน

"เธอเป็นเหมือนฉันไหม"



เธอเป็นเหมือนฉันไหมในบางครั้ง
ที่หมดหวังอ่อนล้าคราแพ้พ่าย
จำนนต่อชะตาคราเดียวดาย
คนรอบกายรายเรียงคล้ายเพียงเงา

ฉันอ่อนแอแพ้แล้วแผ่วความฝัน
แต่ละวันผ่านไปคล้ายว่างเปล่า
คว้าอากาศวาดหวังลำพังเรา
ชมสีสันเศร้าเศร้าเหงาเหลือเกิน

เธอเป็นอย่างฉันไหมในบางหน
คล้ายอยู่บนรุ้งริ้วที่ผิวเผิน
ดั่งว่าโลกสดใสในทางเดิน
ให้เราเพลินชั่วคราวแล้วร้าวราน

เหมือนอยู่บนโลกจริงสิงโลกฝัน
ทางกีดกั้นเส้นชัยไกลเกินผ่าน
รางวัลไกลเกินก้าวอาจยาวนาน
มีแต่แรงทัดทานค้านหัวใจ

ฉันทดท้อถอยถอดกอดความเศร้า
ฉันทั้งเหงาหนาวเหน็บเจ็บหมองไหม้
ฉันสิ้นฝันสิ้นแกร่งสิ้นแรงไฟ
ฉันแพ้แล้วอย่างไรใช่ไหมเธอ

เธอรู้สึกเหมือนฉันนั้นบ้างไหม
ช่างโดดเดี่ยวห่างไกลคล้ายคนเซ่อ
ครุ่นสับสนปนเขลาเฝ้าละเมอ
หาไม่เจอทางออกใครบอกที

เธอเป็นเหมือนฉันไหม..เหมือนบ้างไหม
จริตพล่านหวั่นไหวไม่อาจหนี
หลงวงกตความคิดทิศไม่มี
เช่นอย่างนี้..ใครบ้างเป็นอย่างเรา


 ยิ้มหน้าแมว

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : blues, เนิน จำราย, สุนันยา, ไพร พนาวัลย์, ไม่รู้ใจ, พี.พูนสุข, sunthornvit, nisakorn, บ้านกลอนไทย, กาแฟดำ, Prapacarn ❀, ยามพระอาทิตย์อัสดง, พ่อค้าพเนจร, kon, D, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

10 มิถุนายน 2012, 04:39:PM
blues
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี

****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 173
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 371


รอยยิ้มเธอเปลี่ยนโลกได้


« ตอบ #1 เมื่อ: 10 มิถุนายน 2012, 04:39:PM »
ชุมชนชุมชน

เธอจะรู้เหมือนฉันรู้ นั่นบ้างไหม?
เมื่อหัวใจอ่อนล้า พาให้เหงา
เหมือนขาดสิ่งบางอย่าง เนิ่นนานเนาว์
ได้แต่เฝ้ารอให้เขา มาเติมเต็ม

เมื่อมองโลกวันใหม่ ให้หม่นหมอง
เฝ้าประคองฝนทั่ง เป็นดั่งเข็ม
แสนเหนื่อยหน่ายหัวใจ ไร้หวานเค็ม
ความโหยหาคอยแทะเล็ม กัดกร่อนใจ

มองอดีตครั้งเก่า ยังเฝ้าหลอน
จะกินนอนอยู่ยั้ง ถึงวันไหน
คนในฝันคนนั้น พลันเปลี่ยนไป
ตั้งตาคอยคนใหม่ ไม่โผล่มา

เหมือนสัญญาณชีวิต บิดเบือนเห็น
ทุกเช้าเย็นล่วงไป ใจมองหา
ใครคนหนึ่งคนนั้น หมั่นนำพา
ให้ก้าวพ้นธารน้ำตา ที่ตกใน

ไม่อาจอยู่โดดเดี่ยว เปลี่ยวใจเหงา
คำว่า"เรา"ช่างเขียนยาก กว่าสิ่งไหน
ฉันหวังเจอเธอคนนั้น อย่างมั่นใจ
จึงจะได้ใช้คำว่า"เรา" อย่างเข้ากัน

โปรดเถอะหนาอย่าช้า มาให้เห็น
อยากให้เป็นดั่งเช่น ในความฝัน
ต่างก็มีความรัก ฝากแบ่งปัน
อย่าให้เป็นเหมือนดั่งฉัน วันนี้เลย



bluesky

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, ไพร พนาวัลย์, ไม่รู้ใจ, sunthornvit, พี.พูนสุข, nisakorn, กาแฟดำ, plang, ยามพระอาทิตย์อัสดง, พ่อค้าพเนจร, kon, D, รพีกาญจน์, masapaer

ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

"ทุกถ้อยคำที่เอื้อนเอ่ย  เพื่อจะเปรยให้เธอฟัง"
11 มิถุนายน 2012, 03:14:PM
สุนันยา
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 799
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,805


ความรักของฉัน อยู่ในบทวี จบบทกวี ก็ไม่มีความรัก


« ตอบ #2 เมื่อ: 11 มิถุนายน 2012, 03:14:PM »
ชุมชนชุมชน




ความรู้สึก ลึกหลอน ที่ซ่อนเก็บ
คือหนาวเหน็บ เจ็บมา มิกล้าเผย
เหงาสุดเหงา เกินกว่า ที่จะเปรย
ทุกคำเอ่ย เคยพบ ประสบมา

ฉันก็เป็น เหมือนกัน จึงปันบอก
มิอาจออกอาการ ผ่านสีหน้า
แม้ระทม ข่มไว้ ซ่อนนัยตา
จะอ่อนล้า เพียงไร เก็บในจินต์

เธอโดดเดดี่ยว เปลี่ยวเหงา เข้าทับถม
ฉันก็ตรม ไม่น้อย คอยถวิล
เธอไร้ใคร หว่งหา มายลยิน
ฉันก็สิ้น คนหวง ทุกช่วงวัน

คำว่ารัก หักลง ไม่หลงเหลือ
ฉันเป็นเหยื่อ ความเศร้า ให้เขาหยัน
อยู่กับความ รอนร้าว เศร้าจาบัลย์
โลกของฉัน เดียวดาย....คลับคล้ายเธอ..

“สุนันยา”

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, nisakorn, blues, ไม่รู้ใจ, ยามพระอาทิตย์อัสดง, kon, D, รพีกาญจน์, masapaer

ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
12 มิถุนายน 2012, 10:48:PM
blues
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี

****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 173
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 371


รอยยิ้มเธอเปลี่ยนโลกได้


« ตอบ #3 เมื่อ: 12 มิถุนายน 2012, 10:48:PM »
ชุมชนชุมชน

โลกของฉัน มันเวียนไป ไม่รู้จบ
ก้มหน้าซบ บอกตัวเอง อยู่เสมอ
ว่าอย่ารัก ใครเกินไป ยามได้เจอ
อย่าได้เผลอ มอบหัวใจ ให้ใครครอง

ทุกข์ระทม ผ่านคนแล้ว กี่คนเล่า
ไม่เจียมตัว เลยหรือเรา เฝ้าจองหอง
นึกว่าตัว เด่นดัง ช่างลำพอง
เหนื่อยหน่ายต้อง คอตก ฟกช้ำใน

เมื่อแผลเก่า ไม่หายดี กลับชีช้ำ
ตกระกำ ถลำรัก กับคนใหม่
แล้วผิดหวัง ให้ต้องช้ำ อยู่ร่ำไป
เธอจะเป็นเหมือนฉันไหม?เมื่อใครใครไม่ต้องการ



bluesky

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, ยามพระอาทิตย์อัสดง, nisakorn, kon, D, รพีกาญจน์, masapaer

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

"ทุกถ้อยคำที่เอื้อนเอ่ย  เพื่อจะเปรยให้เธอฟัง"
13 มิถุนายน 2012, 06:46:AM
สุนันยา
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 799
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,805


ความรักของฉัน อยู่ในบทวี จบบทกวี ก็ไม่มีความรัก


« ตอบ #4 เมื่อ: 13 มิถุนายน 2012, 06:46:AM »
ชุมชนชุมชน


อดีตย้ำซ้ำรอย ให้พลอยเหงา
รักเมื่อคราวกำสลด สิ้นรสหวาน
ไม่เหลือใด ให้ชื่น ขื่นดวงมาน
ขาดยาใจ สมาน ประสานรอย

ต้องอยู่กับ น้ำตา ทุกคลาคล่ำ
เจ็บกับเงา ระกำ ช้ำ..บ่อยบ่อย
ไร้ซึ่งรักภักดี ดั่งที่คอย
กลายเป็นคน เศร้าสร้อย บนรอยใจ

ยากจะเลือน เกลื่อนกลบ ลบความช้ำ
ที่ฝังย้ำ นำมา อุราไหว
ยังคงจำ ตรึกบ่วง อยู่ห้วงใน
ฉันเหมือนเธอ...ยามที่ใคร สิ้นใยดี

“สุนันยา”
 

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : kon, ยามพระอาทิตย์อัสดง, nisakorn, blues, D, รพีกาญจน์, masapaer

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s