เธอบอกฉันว่าเสียใจเกินจะทน
เขาคนนั้นไปเจอคนที่ดีกว่า
เธอร้องไห้จนหมดแล้วซึ่งน้ำตา
สุดไหว่คว้าเขาจากไปไกลเหลือเกิน
เธอร้องไห้ฟูมฟายฉันก็รู้
แต่ยังคงยิ้มสู้ทั้งที่ใจนั้นหวั่นไหว
ถ้าขาดเขาเธอคงไม่เหลือใคร
เธอบอกไว้พร้อมกับคราบน้ำตา
ไม่เรียกร้องแค่อยากให้เธอหันมาบ้าง
เธอจะเห็นคนข้างๆอยู่ที่เดิมไม่ไปไหน
และจะอยู่รอเธอตรงนี้ตลอดไป
ขอเพียงรู้ไว้ว่ายังมีใครอีกหนึ่งคน
คนคนนี้เจ็บกว่าเธอหลายร้อยเท่า
ยามเธอเศร้าต้องฝืนยิ้มอยู่เสมอ
อาจไม่ใช่คนที่เก่งดีเลิศเลอ
แต่ฉันก็รักเธอไม่น้อยเกินกว่าใคร
ในวันที่เค้า...เอ่ยคำร่ำลา
แล้วทำเธอเสียน้ำตา...ร้องให้
เป็นฉัน...ที่อยู่ตรงนี้...ทั้งที่เธอไม่เคยคิดอะไร
เคียงข้างยามเธออ่อนไหว...แต่ไม่เคยได้หัวใจ..สักที
ยังคงเป็นเพียง...ค น น อ ก ส า ย ต า
ที่มันเจ็บกว่า...และอ่อนล้ามาจนวันนี้
รอคอยให้เธอหันมา...แล้วรับรู้ความรู้สึกที่มี
นานเหลือเกินแล้วคนดี...แม้เศษความรักสักวินาที...เธอก็ไม่เคยมีให้กัน
เอ-มิ-กา
