ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[แป้งน้ำ]

สายลมพัดหอบความเศร้ามาบาง ~ บาง
ชีวิตยังสุขดีทุกอย่าง . .. เห็นไหม?
สองขายังก้าวเดิน . . ชีวิตยังดำเนินเหมือนเมื่อครั้งคุณยัง . . อยู่ข้างกาย
ความคิดถึงวิ่งวนพร้อมกับการสูดฉีดเลือดของหัวใจ . . . ทุกวัน

. . . . .

เหงาบ้าง . . เวลาสายลมพัดมาบาง ~  บาง เหมือนอย่างวันนี้
แต่เรียนรู้ที่จะอยู่กับมันได้แล้วคนดี . .. ไม่ต้องห่วงฉัน
เก็บคุณไว้ในความคิดถึง . . แม้ครั้งหนึ่งเคยร้าวราน
สายลมเหงาเพียงพัดผ่าน . . . แต่ความทรงจำอ่อนหวาน . . จะอยู่กับฉันตลอดไป~*

[ไม่รู้ใจ]

ค่ำคืนที่อ่อนล้า
แม้จันทร์แจ่มจ้างามเด่นกลางฟ้าสดใส
เสี้ยวหนึ่งในห้วงใจ
มีเพียงภาพบางใครที่บันทึกอยู่ในทรงจำ

อาจมีบางวันที่เงียบเหงา
หมองหม่นซึมเซาราวกับคนเจ็บช้ำ
แค่อารมณ์อ่อนไหวเกินอธิบายเป็นถ้อยคำ
เพียงอยากจะย้ำเก็บงำความรู้สึกดี ดีไว้นานนาน

ไม่รู้ใจ

[เฮยอิง]

เสียงนาฬิกาเรือนเก่า

กำลังก้าวเดินแผ่วเบาอย่างหวามไหว

ฉันไม่รู้ว่ามันจะหยุดลงเมื่อใด

แต่ฉันจะเก็บมันไว้อีกแสนนาน

ทุกสิ่งที่คุณเคยให้

ยังอยู่ที่นี่ที่หัวใจไม่เคยพ้นผ่าน

นับจากนี้จะต่ออีกสักกี่ฤดูกาล

คุณยังชัดเจนเหมือนวันวานที่คำนึง

จะเก็บเอาไว้ทุกความรู้สึก

เก็บคุณไว้ในส่วนลึกของความคิดถึง

ตรงที่ปลายเส้นขอบฟ้าจะตราตรึง

ว่าคุณยังเป็นส่วนหนึ่งของหัวใจ

เพียงแค่ฉันหลับตา

เศษเสี้ยวของห้วงเวลาที่หวานไหว

จะย้อนกลับมาราวกับว่าคุณไม่เคยจากไป

คุณจะเป็นเจ้าหญิงที่ยิ่งใหญ่. .ในโลกความฝันตลอดไป. .ตลอดกาล

อ่าวพิมพ์ช้าตกสัมผัสเลยT T

[♥หทัยกาญจน์♥]

ชั่วโมงแรก แห่ง “ความคิดถึง”
กลอนลำนำคำรำพึงซึ้งเสมอ
ชั่วโมงแรก แห่ง “การจาก มิพบเจอ”
กลอนคิดถึงหนึ่งคือ “เธอ” ว่า “ที่รัก”

ชั่วโมงแรก แห่ง “ความรู้สึก”
กลอนมีนัยใจตรองตรึกดึกรู้จัก
ชั่วโมงแรก แห่ง “หัวใจที่ทายทัก”
กลอนบอกเลิกร้างนัก “รัก” หรือ “ลา”


หทัยกาญจน์
๓๑ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕

[แป้งน้ำ]

จะเก็บคุณไว้ในความคิดถึงนาน ~  นาน
ปล่อยให้สายลมพัดผ่าน .. . เป็นตัวแทนของความห่วงหา
ใต้หลังคาโลกเงียบเหงา ~ ฉันยืนอยู่ใต้เงาของแสงจันทรา
บอกรักคุณผ่านฟากฟ้า . .. แม้สายไป

ตั้งแต่ก้าวขาจากกัน
ไม่เคยมีสักวัน . .. ที่คิดถึงคุณแล้วไม่หวั่นไหว
ถึงแม้สิ่งสุดท้ายที่หลงเหลือคือคราบน้ำตาและความเสียใจ
ความรู้สึกดี ~  ดี ที่คุณเคยใกล้ . .. ก็ยังเติมใจฉันให้เต็ม~*