ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

สี่ห้องใจ มอบให้ สุดที่รัก
ขอปักหลัก มั่นคง ตรงเสมอ
ไม่ขอรัก ใครแน่ แคร์แต่เธอ
นอนฝันเพ้อ ทุกคืน ขื่นอุรา

แม้ชาตินี้ ชาติหน้า อย่าลาจาก
ขออย่าพราก กันไกล ไปเลยหนา
รับปากฉัน ได้ไหม ยอดชีวา
จักย้อนมา รับขวัญ อย่าหวั่นใด

มองห้องนอน ทีไร ให้ใจเจ็บ
เหมือนถูกเล็บ ทิ่มแทง แหว่งรู้ไหม
ความร้าวรวด ปวดแสน แน่นข้างใน
นับแต่นี้ ต่อไป ไม่ไหวแล้ว

อยากให้เธอ หวนชื่น เหมือนคืนก่อน
ยังอาวรณ์ ห่วงหา ผวาแผ่ว
คิดถึงความ หอมหวาน ซ่านทุกแนว
ฤดีแห้ว เหี่ยวเน่า เขาไม่แล
พันทอง

[--ณัชชา--]

มอบหัวใจให้เขาแต่เราช้ำ
สุดระกำหมองหม่นทนเลียแผล
เพียงหัวใจเน่าเน่าเขาไม่แคร์
เลิกตอแยเถิดหนาอย่าสนใจ

รีบรักษาแผลใจให้หายขาด
ความผิดพลาดยอมรับปรับตัวใหม่
เรื่องที่ผ่านมาแล้วก็แล้วไป
เฝ้างอนง้อทำไมชายใจดำ

--ณัชชา--

 

[panthong.kh]

ด้วยเพราะรัก ตัวเดียว จึงเปลี่ยวจิต
ด้วยเพราะฤทธิ์ รักเขา เฝ้าถลำ
ด้วยเพราะไป หลงรัก คนใจดำ
จึงชอกช้ำ กล้ำกลืน จำฝืนทน

พักรักษา แผลใจ ให้หายอยู่
แผลเป็นรู เหวอะหวะ เขาไม่สน
กว่าจะหาย เด็ดขาด อาจวายชนม์
ด้วยเพราะทน เจ็บปวด รวดร้าวนาน
พันทอง