ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[sitang]

เมื่อใบไม้ใบสุดท้ายปลิดขั้ว
ลมระรัวพัดผ่านพริ้วไหว
ลาแล้วอำลากิ่งก้านไป
จากไกลแสนไกลไม่กลับมา
อย่าอาลัยเลยหนาอย่าร่ำไห้
ใบไม่ใบสุดท้ายสิ้นห่วงหา
คงถึงกำหนดกฎกาลเวลา
จากชายคากิ่งก้านชานเรือน
เขาต้องจากเพราะต้องห่างลาแล้ว
อย่าติดแววหวาดไหวหทัยเฉือน
อีกมินานวารวันมาเยือน
จะกล่าวเตือนถึงค่าการอำลา
และแล้วดอกไม้บานชูช่อ
อิงพะนอกิ่งก้านสาขา
ละใบไม้แต่ได้พวงผกา
ตามเวลาหมุนผ่านเวียนวน