ชายหนุ่มเลิกงานและกลับเข้าบ้านช้า ด้วยความเหน็ดเหนื่อยอ่อนล้า และพบว่าลูกชายวัย 5 ขวบรอคุณพ่ออยู่ที่หน้าประตู
ลูก ?พ่อครับ พ่อผมมีคำถามถามพ่อข้อนึง?
พ่อ ?ว่ามาสิลูก,อะไรเหรอ?
ลูก ?พ่อทำงานได้เงินชั่วโมงละเท่าไหร่?
พ่อ ?ไม่ใช่โกงการอะไรของลูกนี่, ทำไมถามอย่างนี้ล่ะ? พ่อตอบด้วยความโมโห
ลูก ?ผมอยากรู้จริง ๆ โปรดบอกผมเถอะ พ่อทำงานได้เงินชั่วโมงละเท่าไหร่?
ลูกพูดร้องขอ
พ่อ ?ถ้าจำเป็นจะต้องรู้ละก็ พ่อได้ชั่วโมงละ 20 เหรียญ?
ลูก ?โอ..? ลูกอุทาน แล้วคอตก พูดกับพ่ออีกครั้ง
ลูก ?พ่อครับ ผมอยากขอยืมเงิน 10เหรียญ?
พ่อกล่าวด้วยอารมณ์
พ่อ ?นี่เป็นเหตุผลที่แกถาม เพื่อจะขอเงิน แล้วไปซื้อของเล่นโง่ ๆ หรืออะไรที่ไม่เข้าท่าหรอกเหรอ รีบขึ้นไปนอนเลยนะ แล้วลองคิดดูว่าแกน่ะ เห็นแก่ตัวมาก ชั้นทำงานหนักหลาย ๆ ชั่วโมงทุกวัน และไม่มีเวลาสำหรับเรื่อง เด็กๆ ไร้สาระอย่างนี้หรอก?
เด็กน้อยเงียบลง เดินไปที่ห้องแล้วปิดประตู ชายหนุ่มนั่งลงและยังโกรธอยู่ กับคำถามของลูกชาย เค้ากล้าที่จะถามคำถามนั้น เพื่อจะขอเงินได้อย่างไร หลังจากนั้นเกือบชั่วโมง อารมณ์ชายหนุ่มก็เริ่มสงบลง และเริ่มคิดถึงสิ่งที่ทำ ลงไปกับลูกชายตัวน้อย บางทีเขาอาจจำเป็น ต้องใช้เงิน 10 เหรียญนั้นจริงๆ และลูกก็ไม่ได้ขอเงินเขาบ่อยนัก ชายหนุ่มจึงเดินขึ้นไปบนห้อง แล้วเปิดประตู
พ่อ ?หลับหรือยังลูก?
ลูก ?ยังครับ?
พ่อ ?พ่อมาคิดดู เมื่อกี้พ่ออาจทำรุนแรงกับลูกเกินไป นานแล้วนะที่พ่อไม่ได้คลุกคลีกับลูก , เอ้า นี่เงิน 10 เหรียญที่ลูกขอ?
เด็กน้อยลุกขึ้นนั่ง
ลูก ?ขอบคุณครับพ่อ?
ว่าแล้วก็ล้วงลงไปใต้หมอนหยิบเงินจำนวนหนึ่งออกมา แล้วนับช้าๆ ชายหนุ่มเห็นดังนั้นก็โกรธขึ้นอีกครั้ง
พ่อ ?ก็มีเงินแล้วนี่ แล้วมาขออีกทำไม?
ลูก ?เพราะผมมีไม่พอครับ แต่ตอนนี้ผมมีครบแล้ว
พ่อครับ ตอนนี้ผมมีเงินครบ 20 เหรียญแล้ว ผมขอซื้อเวลาพ่อชั่วโมงนึง ?.พรุ่งนี้พ่อกลับบ้านเร็ว ๆ นะครับ ผมอยากกินข้าวเย็นกับพ่อ ??
อ่านจบแล้ว ? น้ำตาแทบไหล แม้ว่าวันพ่อจะผ่านไปแล้ว แต่อย่าลืมคิดถึงคุณพ่อนะคะ
เรื่องนี้เพื่อนส่งมาให่อ่านอ่าค่ะ บางคนอาจจะอ่านแล้วนะคะ แต่สำหรับคนที่ยังไม่ได้ก็อ่านอยากให้อ่านค่ะ
