ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[amika29]

วันนี้...ขอเป็นฝ่ายหลบตา
เพียงเพราะไม่อยากให้เธอรู้ว่า...อ่อนไหว
ไม่อยากให้เธอรู้สึกผิด...ที่คิดจากไป
ไม่อยากเป็นคนรั้งเธอไว้...เมื่ออีกครึ่งใจเธออยากลา

ได้แต่มองฟ้า...แล้วถามตัวเอง...ว่าทำถูกหรือเปล่า
ที่หลีกทางให้เค้า...ยอมเป็นเพียงคนเก่าที่เธอห่วงหา
ฉันผิดมากไหม...โง่แค่ไหนที่เป็นฝ่ายจากมา
เพียงเพราะไม่อยากเสียน้ำตา...ระหว่างรอเวลาเธอตัดสินใจ

ขออยู่ลำพัีงให้มันจบ...แม้ต้องพบกับความขมขื่น
ดีกว่าทนกล้ำกลืน...ให้เธอมีคนอื่นถึงเมื่อไหร่
ถ้าการได้เธอมา...มันตามด้วยข้อแม้ว่า...ต้องแบ่งกับใคร
ฉันเลือกไม่มีเธอได้ไหม...เหนื่อยหัวใจเต็มทน

สงสารตัวเอง...จึงทำได้เพียงมองเมิน
ทั้งที่ใจอยากรู้เหลือเกิน...เธอรักเค้าหรือแค่สับสน
ยังรักกันอยู่ไหม...แต่ไม่รู้จะถามทำไม...เมื่อยังมีใครอีกคน
และฉันเองก็เจ็บซะจน...ไม่รู้จะทนฟังเพื่ออะไร

อย่าเหนี่ยวรั้งกันอีกเลยนะคนดี
ได้โปรด...ปล่อยมือฉันสักที...จะได้ไหม
อย่ามองกัน...ด้วยสายตาของคืนวันที่เคยมีใจ
ไม่ขอแบ่งเธอกับใคร...จบกันไปเสียที

เอ-มิ-กา

[...สียะตรา..]

......อืมมม..มือ...ฉันน่ะมีตั้งสองข้าง


...ยามเมื่อ..เธอ...หรือ..เขา...อ้างว้าง...ก็พร้อมอยู่เคียงข้าง..เสมอ


...ทำไม...ไม่ลองคิด.......ลิขิตบาปบุญเกื้อหนุน..พวกเรา...ให้มาพบเจอ


...มิใช่ความพลั้งเผลอ......เพราะ....รักเธอ...และ..เขา.........เท่าเทียมกัน






................................. ...............................

[พิมพ์วาส]

(ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ)

...ปีนขึ้นไปยืนบนขอบฟ้า...
....ชะโงกหน้าลงมา....แสนหวั่น....
.....ปีนขึ้นมาจาก.......ขอบฟ้า......เพียงนั้น.....
......ไม่เห็นรั้วกัน เหตุใดมันสูง.....ขนาดนี้!.(-_-).....

ค่ำแล้วปีนมาก็สูงเสียจริง หิวด้วยหละจะทำอย่างไร
นอนกลิ้งไป กลิ้งมา ก็ลองหาอะไรกินดูซี
ดวงดาวดึงมาชิม รสหว๊าหวาน นั่น!รุ้งเจ็ดสี
อร่อยเหมือนลูกกวาดเลยชิมอีกที ว๊าว อร่อยจัง

นอนกลิ้งไปกลิ้งมาบนปุยเมฆ
ฉันอยากจะเสกทุกอย่างให้กินได้จัง เดิน~เดิน ลุกขึ้น ยืนนั่ง
แหงนมองข้างหลัง
ชิมปุยเมฆดู หวานจัง รสมินท์ วานิลา โกโก้ ช็อคโกเล็ตชิมไม่ยั้ง ฉันจะลงไปแล้วอยากขออะไรจากดวงจันทร์ขอฉัน กินเธอสักคำหนึ่งเถิด งั่ม งั่ม อร่อยจัง จากเต็มดวงเหลือครึ่งเสี้ยวเลย

พิมพ์วาสเริ่มเพ้อแล้ว 55+ ใครก็ได้ช่วยจับส่งโรงพยาบาล...หน่อยค่ะ

[รัตนาวดี]

..♥ .. ไม่ตำนิ ติเตียน หรือเพียรถาม
มิคอยแกะ แซะความ หรือตามคั่น
ขออย่างเดียว อย่ามา โกหกกัน
มิฉะนั้น เลิกคบ จบกันที !! ..♥..


รัตนาวดี
 

มาช้าอีกแล้วเรา

[ไพร พนาวัลย์]

หนังชัวิตมันยาวมีหนาวร้อน
ใจเย็นเย็นไว้ก่อนค่อยผ่อนผัน
เรื่องเล็กน้อยค่อยตรองปรองดองกัน
อย่าเพิ่งบั่นไมตรีตอนนี้เลย

คนเรามีผิดพลาดอาจเผลอไผล
ให้อภัยเถิดหนาอย่าเมินเฉย
เดี๋ยวจะเสียตัวตนคนคุ้นเคย
มาลงเอยดัวยรัก อีกสักวัน

มนุษย์เราเกิดมาควรหาคู่
เพื่อจะอยู่เคียงข้างอย่างสุขสันต์
ไม่ผิดฝาผิดตัวยามพัวพัน
ตัวใครมันพอดีที่ลงตัว

เขาอาจมีบางใครให้เปรียบเทียบ
จะราบเรียบเหมือนเราที่เข้าขั้ว
อาจไม่ลงรอยกันเครื่องสั่น,รัว
ดีหรือชั่ว เข้าคู่ เดี๋ยวรู้กัน

"ไพร พนาวัลย์"
อย่าเพิ่งจบกันเลย นะ

[ปู่ริน]

ถึงวัน.....ที่ฉันถาม...ทำไม  เธอไม่ตอบ
   ใช่...มันเป็นคำตอบ   ที่ฉันไม่ได้ถาม......
      อยู่กันมา...หลายสิบปี   ทำไม  เธอถึงมาใส่ความ....
           มันเป็นคำถาม.....ที่ไม่ต้องการคำตอบ
 ใช่...ใช่...วันนี้...ใช่  วันที่ฉันจบกันไปเสียที  
               ใช่...วันนี้...ใช่
                                    มาช้า...มาเร็ว...ก็เหมือนกัน.....จบ

                                                ริน ดอนบูรพา
                                                     ๔ มี.ค. ๕๕

[แป้งน้ำ]

ทุกครั้งที่เขาเดินผ่านมา
เธอแสดงท่าทีเฉยชาใส่เขาจนผิดสังเกต . .. รู้ตัวบ้างไหม
ดึงฉันไปโอบกอด . . ปากก็พร่ำพรอดว่ารักหมดใจ
เหมือนเป็นการตอกย้ำว่ากำลังคบอยู่กับใคร . . ไม่ควรดึงดัน

เหมือนเธอเพิ่งคิดได้ . . ว่าควรยกใจให้เขา
เหมือนเธอไม่กล้าคิดบทสรุปเรื่องของเรา . . . เลยปิดกั้น
หัวใจเป็นของเธอ . . คนที่ต้องน้ำตาไหลเอ่อ "คือฉัน"
อย่าปล่อยให้คนแบกรับน้ำตารู้สึกถึงความเปลี่ยนผัน
เพราะความเหงาที่มาพร้อมน้ำตาทุกหยดนั้น . .. มันหมายความถึงชีวิต

ถ้าฉันไม่ใช่อีกแล้วสำหรับเธอ
ได้โปรดยื่นข้อเสนอให้จบ ~ จบ . .. อย่ายึดติด
ยินดีอ้างว้างในตอนแรก . . และรู้สึกแปลกที่ขาดจากการเป็นคู่คิด
แต่อย่าไล่ต้อนฉันไปสู่ความมืดมิด . . แล้วกล่าวโทษว่าฉันผิด . . ที่เป็นมารความรักของเธอ~*

[panthong.kh]

ถึงวัน.....ที่ฉันถาม...ทำไม  เธอไม่ตอบ
   ใช่...มันเป็นคำตอบ   ที่ฉันไม่ได้ถาม......
      อยู่กันมา...หลายสิบปี   ทำไม  เธอถึงมาใส่ความ....
           มันเป็นคำถาม.....ที่ไม่ต้องการคำตอบ
 ใช่...ใช่...วันนี้...ใช่  วันที่ฉันจบกันไปเสียที  
               ใช่...วันนี้...ใช่
                                    มาช้า...มาเร็ว...ก็เหมือนกัน.....จบ

                                                ริน ดอนบูรพา
                                                     ๕ ก.พ. ๕๕

ปู่จ๋าปู่ ทำหนู ขำเสียยิ่ง
ปู่จะวิ่ง หรือจะเดิน เชิญสมทบ
ต่อตรงไหน ไม่รู้ หนูจะตบ
ให้สลบ ในหัวใจ ไม่ไหวแล้ว

อ่านกลอนปู่ หนูชอบ ตอบว่าใช่
อ่านกลับไป กลับมา ท่าจะแห้ว
อยากจะต่อ แต่หนู จอดไม่แจว
คงหมดแวว แจ๋วไม่ออก ปู่บอกที
พันทอง

[ไม่รู้ใจ]

เถอะนะหัวใจ
ทนเจ็บอยู่เพื่ออะไรเมื่อเราเป็นได้แค่ที่สอง
หรือจะให้น้ำตาไหลบ่าจนเป็นคลอง
อีกกี่ร่ำร้องจึงจะพอเสียที

จบเรื่องราวภาพฝัน
หยุดคืนวันอันโหดร้ายแบบนี้
ยอมเจ็บแค่ครั้งเดียวนะคนดี
ความรู้สึกที่มีจะได้ไม่ถูกย่ำยีอีกต่อไป

ไม่รู้ใจ

[กังวาน]

ขอบคุณที่มีคำตอบมาปลอบจิต
สิ่งเราคิดแบบนี้ดีใช่ไหม
กลับที่เก่าเหงาเศร้าคลุกเคล้าไป
เธอ..คนใหม่..ครองคู่อยู่เคียงกัน

ฉัน..ที่เดิม..เติมน้ำตาความปร่าปวด
โง่แล้วอวดฉลาดร่างสร้างภาพฝัน
เมื่อมันล่มจมลงโดนลงทัณฑ์
เพราะสวรรค์ของฉันนี่ไม่มีจริง

[กาญจนธโร]

อย่าหลบตาผมเลย...
อย่าทำเฉยเมยเหมือนมองไม่เห็น..ได้ไหม...
อย่าแกล้งเหินห่าง..เพียงเพื่อเปิดทางให้ใคร...
ต้องใช้เวลาตั้งเท่าไหร่..กว่าเราจะได้รักกัน...

เขาคือเพื่อนสนิท...
หรือผมผิด..ที่คิดกับเขาแค่นั้น...
หัวใจผมนะคุณ..ไม่ใช่กองทุนแบ่งปัน...
อย่าเอาไปเดิมพัน..กับความไม่มั่นใจที่คุณมี...

จะให้พูดอีกกี่ครั้ง...
ผมก็ยัง..ยืนยันคำเดิมนะเอมมี่...
รักทั้งใจ..ให้คุณไปหมดแล้วคนดี...
แต่งงานกับผมซะที..คุณจะได้มีความมั่นใจ...(ว่าผมไม่หนีไปบวชแน่ๆ..คริคริ)
 

ปภัสร์
๕ มีนาคม ๒๕๕๕
ขอบคุณภาพงามๆจากอินเตอร์เนต ครับ

[amika29]

หวังเพียงกาลเวลา...จะรักษาหัวใจ
และลืมเรื่องของเราได้...ในวันนี้
ฉันเหนื่อยและท้อ...กับคนที่ไม่รู้จักพอในสิ่งที่มี
จบกันไปสักที...คงดีกว่า

จะขอเลือกความหนาวเหน็บ
ดีกว่าอยู่แบบเจ็บ ๆ แล้วมีปัญหา
อย่ายื้อกันไว้...อย่าทำอะไรเพื่อซื้อเวลา
หากต้องแลกกับหยดน้ำตา..และความเสียใจ

ฉันเองก็คนเหมือนกัน
เจ็บไปเจ็บมาแบบนั้น...มันทนไม่ไหว
ไม่ว่าเธอกับเขา...จะอยู่ในสถานะอะไร
วันนี้ฉันก็เหนื่อยเกินจะกลับไป...อย่ายื้อฉันไว้อีกเลย

เอ-มิ-กา

**โหแม่เจ้า...แต่ละคนเล่น...เอาไปต่อไม่ถูกเลย...โหยยย..เอาเป็นว่าตอบรวม ๆ แล้วกันเน้อ..คริคริ**