ชื่อบทกลอน :
เวลาว่างบนทางฝัน..พระจันทร์ลาผู้แต่ง :
baimai@sailomเวลา คราคล้อยเคลื่อน เวหาเกลื่อน เดือนล้อมดาว
เวตาล สานลมหนาว มาเคียงเคล้า เล่านิทาน
ลาน้อย เฝ้าคอยฝัน ลาหลงจันทร์ อันนวลหวาน
ลาพ้อ รอรักนาน คร่ำครวญขาน ผ่านราตรี
ว่างเปล่า เจ้าวางเฉย ว่างไหมเอย ฟังเอ่ยนี้
ว่างผ่าน วานตอบที ใยเจ้าลี้ ที่แสนไกล
บนนั้น เจ้าจันทร์แรม บนฟ้าแจ่ม แซมส่องไพร
บนทาง สว่างใส เหงาบ้างไหม ใจเจ้านวล
ทางถ้อย คำคอยเฝ้า ทางจันทร์เจ้า เฝ้าคิดทวน
ทางใจ ไร้คู่สรวญ หลงคำครวญ ตรวนเจ้าลา
ฝันชื่น ทุกคืนใกล้ ฝันฝากใจ ให้รักษา
ฝันหวาน ผ่านนภา จึงลอยหล้า มาสู่ดิน
ยิ่งใกล้ ยิ่งใหญ่เข้า ใยจันทร์เก่า เจ้าผันผิน
ลาพรั่น หวั่นชีวิน จึงโดดดิ้น สิ้นหลงพลัน
เผ่นหาย ลาลายออก ให้ช้ำชอก ลวงหลอกจันทร์
จึงย้อน นอนห้วงฝัน ดินแดนนั้น อันแสนไกล
ร้อยเรียง สำเนียงเล่า ดวงจันทร์เศร้า เหงาบ้างไหม
กอดจันทร์ กลั่นด้วยใจ จากใบไม้และสายลม
*******************************
