ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

หินก้อนนั้น

พื้นผิวไม่เรียบราบฉาบไม่สวย
จะต้องช่วยขัดถูให้ดูได้
ไปพบหินก้อนหนึ่งน่าพึงใจ
เอามาใช้ขัดถูจึ่งดูดี

อยู่ดี ดีก้อนหินหายหาไม่พบ
หลายตลบทบทวนอย่างถ้วนถี่
ใครเอาไปไหนหนอขอพบที
จะทาสีอีกครั้งเพื่อสั่งลา

เดินหงุดหงิดงุ่นง่านไปพาลเพื่อน
"พี่ลืมเลือนทิ้งไว้ที่ไหนหนา?
หินน้อยน้อยก้อนหนึงพึ่งใช้มา"
เขาตอบว่า"ดึกถิ่มแล้ว แถวกำแพง.."

วิ่งหน้าเหรอ เจอแล้วดั่งแก้วใส
มันต้องใช้อีกหน่อยตรงรอยแต่ง
ใช้เวลาขัดถูอยู่แรงแรง
เพราะแข็งแกร่งดีจังหวังเสร็จงาน

เจ้าเป็นเพียงก้อนหินที่ข้าหวง
อยู่ในช่วงต้องใช้ไม่ฟุ้งซ่าน
เจ้ามีค่าล้นเหลือเมื่อพบพาน
จิตเบิกบานเพราะก้อนหิน แสนยินดี

"ไพร พนาวัลย์"

ดึกถิ่ม คือขว้างทิ้ง ภาษาอิสานบ้านเฮา เด้อ

[Music]

...อิจฉาหิน...

อยากเป็นหินสวยใสไว้ไล้ลูบ
ประทับจูบยามเจอเมื่อเธอหนี
อยากยินเสียงออดอ้อนค่อนราตรี
งามมากมีครวญคร่ำเป็นคำกลอน

คงมีค่ามากมาย...ชายถวิล
เป็นแค่หิน..ยังหาอุทาหรณ์
ฉันเป็นหญิงกระหายชายปอนปอน
ยังร้าวรอนเรื่อยมา...นิจจากรรม

  (อ้อนลุงไพร..ดีกว่า) 

[บูรพาท่าพระจันทร์]

แรกรู้จัก ทักถาม ยามผ่านพบ
บ่อยประสบ คบสนิท จิตต์ถลำ
อำนาจรัก ภักดิ์มอบ เข้าครอบงำ
ตรึงใจจำ พร่ำหา ใคร่คว้าครอง

แม้นค่าน้อย ด้อยนัก สักเพียงไหน
หากเทียบใคร ใจเห็น มิเป็นสอง
เปรียบเช่นหิน หมิ่นค่า ไม่น่ามอง
ถึงแม้ทอง ลองแจก ยากแลกกัน.../


 


บูรพาท่าพระจันทร์

[อาทิตย์สีดำ]

เป็นแค่หินดินน้อยๆให้คนย่ำ

ยังค่าล้ำกว่าดาวพราวสดใส

เป็นแค่หินไ้ร้ ราคาค่าอันใด

แต่ยังจับสัมผัสได้ใช่แค่มอง

เห็นค่าแล้วใช่ไหมเจ้าหินจ๋า

เลิกเศร้าหนาอย่าคิดจิตอาจหมอง

ถึงเป็นดาวที่ใครต่างหมายปอง

แต่ครอบครองได้ไม่ใช่จะดี


อาทิตย์สีดำ

[panthong.kh]

เป็นหินสวย รวยเสน่ห์ เท่ไม่หยอก
จักขอบอก หินอย่างฉัน พลันสุขขี
อยู่กับดิน ไม่มีหมอง ครองชีวี
มั่นฤดี แสนสุข สนุกจัง

เป็นหินสวย อยู่กับดิน ทุกถิ่นที่
หินชั้นดี มีไว้ ได้ดั่งหวัง
อยู่ในโคลน ตมเปื้อน แรมเดือนยัง
จรัสแสง แห่งพลัง ชั่งรู้คุณ

นำมาเจียระไน ใสเจิดจ้า
ล้วนมากค่า น่าใช้ ไว้เกื้อหนุน
ตีราคา ค่างวด ชวดเป็นจุน
แต่แม่คุณ เบื้องหลัง ยังเป็นดิน
พันทอง