ขอแจมด้วยบทกลอนของลีลาค่ะ
ด้วยปีกที่มีภาระน่าสลด
คอยบอกข่าวรันทดที่หดหู่
ร่ายตำนานดาวดับให้รับรู้
แด่ชนผู้อยู่หลังตั้งตาคอย
แหวกน้ำค้างกลางฟ้าอย่างว้าเหว่
ร่อนสู่เคหาเขาอย่างเหงาหงอย
ศักดิ์ต่ำเพียงนกบาปคราบชั่วพร้อย
เวียนวนคอยบรรเลงเพลงความตาย
โบกบินจากสนามความเร่าร้อน
ซึ่งสันติถูกรอนซ่อนความหมาย
เลือดชีวิตรายหล่นบนพื้นทราย
เป็นนิยายฆาตกรรมไม่อำพลาง
นิยายการต่อสู้ไม่รู้จบ
ศพและศพเรียงรายชายป่ากว้าง
รอเหรียญตราวีรกรรมนำมาวาง
อุดช่องว่างครอบครัวตัวผู้ตาย
ปีกนกแสกแหวกฟ้าข้ามป่าเขา
พร้อมภาระเก่าเก่าเศร้าและหน่าย
เกาะกิ่งนุ่นริมหน้าต่างอย่างเดียวดาย
ทันยินสายสำเนียงเสียงเด็กวอน
"แม่จ๋าพ่อไปไหนไม่เห็นมา"
แสกผวาหลบปีหลีกกายซ่อน
"หลับเถิดลูกเดี๋ยวพ่อมา"เสียงอาทร
แสกสะท้อนก่อนเปล่งเพลงความตาย
