ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

อยู่เดียวดาย กลายกลุ้ม ให้รุ่มร้อน
ใจอาวรณ์ อาลัย ไยโหยหา
อาการเหงา กำเริบ ในอุรา
จนชินชา แยกไม่ออก จะบอกใคร

เขียนระบาย มันบ้าง อย่างที่คิด
บางครั้งอยาก ปกปิด มิทำได้
มันอัดแน่น ในอก รกทรวงใน
จึงระบาย ออกไป ตามใจพลัน

ขอโทษนะ ไม่อยากให้ ใครมาปลอบ
เพียงทดสอบ ตัวเอง ว่าเจ๋งนั่น
ความเหงาเศร้า สุขทุกข์ เป็นเพื่อนกัน
เจอทุกวัน จนชิน ถิ่นพำนัก

เป็นเพื่อนกิน เพื่อนเที่ยว เหมือนเกลียวเชือก
เกาะไม่เลือก เสือกไส ใคร่ประจักษ์
มันรุมเร้า กัดกร่อน แม้นอนพัก
คิดจะปัก หลักเลย เกยฤทัย

ไล่ไม่ออก บอกไม่ได้ ไปไม่พ้น
ติดแน่นจน ทนทาน ต้านไม่ไหว
แค่บอกกล่าว เล่าสู่ กันฟังไว้
ขอโทษนะ อยู่ได้ ยังไม่ตาย
พันทอง

[สะเลเต]

ฉันอาจดูแก่ง่ายแต่ตายช้า
ขอตามล่าคอยเฝ้าทุกเช้าสาย
อย่าได้พบเลยเธอเจอความสบาย
นางมารร้ายป้ายแดงแจ้งเกิดพลัน

จะโทรจิกโทรตามคอยถามไถ่
เช้าจรดค่ำทำอะไรกับใครนั่น
ลิงจั๊กจั๊กรักมากยากแบ่งปัน
หากไม่อยากอายุสั้น..รักฉันที

ยังไม่ตายหายหน้าเธออย่าฝัน
แต่ก่อนฉันอ่อนข้อง้อเต็มที่
เพราะว่ารักปักใจให้คนดี
อดีตช้ำชอกมี...ขอหนีไกล

เพราะรักเธอที่สุดยากฉุดรั้ง
หัวใจสั่งร่างกายตายมิได้
ทนนะจ๊ะ..รักล้นท้นห้องใจ
จะอยู่ไปร้อยปี..หากมีเธอ..

---สะเลเต---

[panthong.kh]

ตอนรักเรา เช้าถึง บึ่งมาหา
สามเวลา อาหาร พานยืนเหม่อ
ไล่ไม่ไป บอกรัก ฉันนักเออ
ซึ้งหนักหนา ยามเธอ เสนอมา

พอนานเข้า เต่าเลี้ยง บอกเปลืองผัก
เธอหาญหัก น้ำใจ ไม่เข้าท่า
เรียกที่รัก เธอบอก จักจี้นา
เรียกธรรมดา ไม่เป็น หรือเช่นไร

ทำอาหาร ให้ทาน พานตวาด
บอกรสชาติ หมาไม่แดก แปลกดีไหม
เห็นเธอชอบ ต้มจืด รีบจัดไป
เธอหมั่นไส้ แกงทำไม ไม่อยากกิน

เธออยากทาน ขนมครก ยกมาให้
เตะกระจาย ไม่ยั้ง คลั่งบ้าบิ่น
แล้วตะโกน ออกไป ให้ได้ยิน
ที่อยากกิน ขนมเค็ก เด็กยกมา
พันทอง

[บูรพาท่าพระจันทร์]

อย่าโทษใคร ไหนเลย เจ้าเชยชื่น
วันชื่นมื่น คืนลับ ยากกลับหนา
อดีตกาล ผ่านเลย มิเอ่ยลา
เช่นพักตรา กาเดิน ไม่เพลินมอง

อันของเก่า เศร้านัก เมื่อรักชืด
น้ำผึ้งจืด มืดใจ ให้สยอง
ผิวเคยนวล ยวนยี ดั่งสีทอง
มิเรืองรอง หมองมัว น่ากลัวจริง

ของใหม่ใหม่ ใสซึ้ง น่าพึงจิตต์
ชวนแนบชิด สนิทเนา เจ้าน้องหญิง
ผิวก็นวล ป่วนใจ คิดใคร่อิง
เก่าชวนทิ้ง สิ่งใหม่ ให้ชวนชม.../


 


บูรพาท่าพระจันทร์ 

[panthong.kh]

โอ้กระไร ใจชาย หน่ายเร็วนัก
พอเลิกรัก ผลักไส ก็ไล่ส่ง
ลืมรสหวาน ช่านซึ้ง เขาลืมลง
ปล่อยให้ปลง หลงเหม่อ เก้อเดียวดาย

คำโบราณ กล่าวขาน เอาไว้ว่า
น้ำตาลหนา หวานลิ้น สิ้นใจหาย
เปรียบดั่งชาย เบื่อหญิง ทิ้งให้อาย
หญิ่งกลับกลาย ขมขื่น สะอื้นทรวง

เป็นบทเรียน ของหญิง นั้นจริงแท้
ช้ำดวงแด แพ้พ่าย หน่ายใหญ่หลวง
เจ็บเจียนตาย เพราะโดน ชายหลอกลวง
แต่อย่าห่วง ยังหายใจ สบายดี
พันทอง

[--ณัชชา--]

เพศผู้ชายพวกนั้นเหมือนกันหมด
ของใหม่สดตามติดไม่คิดหนี
เที่ยวตะเกียกตะกายไม่รอรี
ทำตีซี้หมายเลาะเจาะไข่แดง

เจ้ามารยาสาไถใครไม่เหมือน
ทำตัวเถื่อนเกเรชอบเสแสร้ง
ลิ้นตวัดถึงใบหูดูพลิกแพลง
งี้ต้องแช่งให้เป็นหมันให้ฝันค้าง

--ณัชชา--

 

[กังวาน]

ในโลกนี้มีผู้ชายหลายพันล้าน
เธอจะพาลเหมาหมดคดทุกอย่าง
เพราะที่เธอเจอไปไม่ถูกทาง
แล้วมาวางกฎเกณฑ์เล่นงานชาย

ชายที่ดีมีอีกมากหากเธอสน
ฉันหนึ่งคนรักจริงไม่ทิ้งหาย
จะซื่อสัตย์ปรนนิบัติตนจนวันตาย
แต่เสียดาย....ภรรยามีตั้งสี่คน

[panthong.kh]

เพศผู้ชายพวกนั้นเหมือนกันหมด
ของใหม่สดตามติดไม่คิดหนี
เที่ยวตะเกียกตะกายไม่รอรี
ทำตีซี้หมายเลาะเจาะไข่แดง

เจ้ามารยาสาไถใครไม่เหมือน
ทำตัวเถื่อนเกเรชอบเสแสร้ง
ลิ้นตวัดถึงใบหูดูพลิกแพลง
งี้ต้องแช่งให้เป็นหมันให้ฝันค้าง

--ณัชชา--

 

น้องณัชชา ว่ามา นั้นถูกต้อง
ทำกระหยิ่ม ยิ้มย่อง จ้องห่างห่าง
พอหญิงเผลอ จังเบอร์ เซ่อหลงทาง
ต้องตาค้าง ร้างเลิก ปอกเปิกใจ

ตอนรักเรา เอาอะไร ให้ทุกอย่าง
แม้แต่ช้าง แต่ม้า หามาให้
อยากจะกิน หมูหัน พลันจัดไป
โปรโมขั่น ชุดใหญ่ จัดให้เต็ม

แต่พอได้ เราแล้ว รีบแจวหนี
ถามดีดี หงุดหงิด จิตใจเข้ม
นี่ละหนา เขาว่า น่าฮาเล็ม
เก็บไว้เต็ม สต๊อค บอกไม่มี
พันทอง

[panthong.kh]

ในโลกนี้มีผู้ชายหลายพันล้าน
เธอจะพาลเหมาหมดคดทุกอย่าง
เพราะที่เธอเจอไปไม่ถูกทาง
แล้วมาวางกฎเกณฑ์เล่นงานชาย

ชายที่ดีมีอีกมากหากเธอสน
ฉันหนึ่งคนรักจริงไม่ทิ้งหาย
จะซื่อสัตย์ปรนนิบัติตนจนวันตาย
แต่เสียดาย....ภรรยามีตั้งสี่คน

ภรรยามี ตั้งสี่ ยังหลีหญิง
เจ็งจริงจริง เลยจ้า ช่างน่าสน
ชายอย่างนี้ มีในโลก สัปดน
ขอเป็นคน ที่ห้า ว่าอย่างไร

คงจะเก่ง เกินไป ใช่ไหมนั่น
คุยเขื่องได้ ทั้งวัน แสนหมั่นไส้
จะลองดู สักหน ทนเร้าใจ
ว่าอย่างไร กานต์ไก่ ไขวจี
พันทอง