| 13 กุมภาพันธ์ 2012, 03:33:PM |
|
sunthornvit
|
 |
« เมื่อ: 13 กุมภาพันธ์ 2012, 03:33:PM » |
 ชุมชน
|
เหนื่อยอ่อน ค่อนชีวิต
ไม่มีสิทธิ์ แม้คิดหวัง
หากิน ดิ้นประทัง
สุดกำลัง ยังยากจน
ลำบาก สู้ตรากตรำ
มิก่อกรรม ทำฉ้อฉล
หลายปี ที่อดทน
สาละวน อยู่คนเดียว
คืน,วัน เงียบสันโดษ
เป็นชายโสด ร้างโดดเดี่ยว
หนทาง ช่างลีบเรียว
จิตห่อเหี่ยว เปลี่ยวซึมเซา
ผู้ใด ไหนรู้ซึ้ง
ชีวิตหนึ่ง ซึ่งอับเฉา
ขาดชู้ คู่แบ่งเบา
สุดหงอยเหงา เศร้าหัวใจ
ระอา หน้าหมองคล้ำ
ขายส้มตำ น้ำแข็งไส
ตระเวน เข็นรถไป
ชุ่มเหงื่อไคล กายโงงเงง
วันนั้น ฉันเมื่อยล้า
เดินชักช้า หน้ารถเก๋ง
เสียงไล่ คล้ายนักเลง
“ไอ้เส็งเคร็ง” จากเก๋งงาม
เศรษฐี มั่งมีเกียรติ
คนจนเฉียด พลันเหยียดหยาม
เอะอะ ก็ประณาม
ชอบหาความ ตามราวี
เหนื่อยอ่อน ค่อนชีวาตม์
ไร้โอกาส ปราดถอยหนี
เจ็บช้ำ ถูกย่ำยี
โดยผู้ดี ที่แสนทราม
สุนทรวิทย์
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, ♥หทัยกาญจน์♥, ไม่รู้ใจ, สุนันยา, Thammada, บูรพาท่าพระจันทร์, panthong.kh, --ณัชชา--, ช่วงนี้ไม่ว่าง, ดาว อาชาไนย, addy, สะเลเต, D, สล่าผิน, Music, พี.พูนสุข
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 13 กุมภาพันธ์ 2012, 07:25:PM |
|
--ณัชชา--
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 13 กุมภาพันธ์ 2012, 07:25:PM » |
ชุมชน
|
เห็นพี่เหนื่อยหนักนัก
ซ้ำทุกข์หนักถูกเหยียดหยาม
พี่ยังพยายาม
ไม่มองข้ามอาชีพตน
ถึงโสดใจยังสู้
น้องเฝ้าดูอยู่ทุกหน
พี่ยากล้าผจญ
นี่แหละคนที่หวังปอง
หากพี่ยอมเปิดใจ
รับน้องไว้ร่วมหอห้อง
ได้อยู่เป็นคู่ครอง
เราทั้งสองคงสุขใจ
จะช่วยขายน้ำแข็ง
ถ้ามีแรงจะช่วยไส
ส้มตำขอละไว้
คงไม่ไหวตำไม่เป็น
ขายเสร็จรีบกลับบ้าน
นั่งหน้าบานให้พี่เข็ญ
พอได้ไอลมเย็น
แม่เดือนเพ็ญเผ่นไปนอน
--ณัชชา--
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sunthornvit, บูรพาท่าพระจันทร์, ช่วงนี้ไม่ว่าง, ดาว อาชาไนย, addy, panthong.kh, สะเลเต, D, สล่าผิน, รพีกาญจน์, Music, Thammada, พี.พูนสุข
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 13 กุมภาพันธ์ 2012, 08:42:PM |
addy
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 26
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 100
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 13 กุมภาพันธ์ 2012, 08:42:PM » |
ชุมชน
|
เหนื่อยอ่อน ค่อนชีวิต
ไม่มีสิทธิ์ แม้คิดหวัง
หากิน ดิ้นประทัง
สุดกำลัง ยังยากจน
ลำบาก สู้ตรากตรำ
มิก่อกรรม ทำฉ้อฉล
หลายปี ที่อดทน
สาละวน อยู่คนเดียว
คืน,วัน เงียบสันโดษ
เป็นชายโสด ร้างโดดเดี่ยว
หนทาง ช่างลีบเรียว
จิตห่อเหี่ยว เปลี่ยวซึมเซา
ผู้ใด ไหนรู้ซึ้ง
ชีวิตหนึ่ง ซึ่งอับเฉา
ขาดชู้ คู่แบ่งเบา
สุดหงอยเหงา เศร้าหัวใจ
ระอา หน้าหมองคล้ำ
ขายส้มตำ น้ำแข็งไส
ตระเวน เข็นรถไป
ชุ่มเหงื่อไคล กายโงงเงง
วันนั้น ฉันเมื่อยล้า
เดินชักช้า หน้ารถเก๋ง
เสียงไล่ คล้ายนักเลง
“ไอ้เส็งเคร็ง” จากเก๋งงาม
เศรษฐี มั่งมีเกียรติ
คนจนเฉียด พลันเหยียดหยาม
เอะอะ ก็ประณาม
ชอบหาความ ตามราวี
เหนื่อยอ่อน ค่อนชีวาตม์
ไร้โอกาส ปราดถอยหนี
เจ็บช้ำ ถูกย่ำยี
โดยผู้ดี ที่แสนทราม
สุนทรวิทย์
เก่งกันทั้งสองคน ผมสับสนคืดได้ไง แต่ผมจะบอกให้ เขียนถูกใจมากมากเลย...................ฮ่าๆๆๆ addy |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : --ณัชชา--, สะเลเต, D, sunthornvit, panthong.kh, สล่าผิน, รพีกาญจน์, Music, บูรพาท่าพระจันทร์, Thammada, พี.พูนสุข
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
เคยท้อแต่..ไม่เคยถอย
|
|
|
| 13 กุมภาพันธ์ 2012, 09:00:PM |
|
|
|
| 13 กุมภาพันธ์ 2012, 09:04:PM |
D
นักรบทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3313
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 3,894
ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 13 กุมภาพันธ์ 2012, 09:04:PM » |
ชุมชน
|
เหนื่อยอ่อน ค่อนชีวิต
ไม่มีสิทธิ์ แม้คิดหวัง
หากิน ดิ้นประทัง
สุดกำลัง ยังยากจน
ลำบาก สู้ตรากตรำ
มิก่อกรรม ทำฉ้อฉล
หลายปี ที่อดทน
สาละวน อยู่คนเดียว
คืน,วัน เงียบสันโดษ
เป็นชายโสด ร้างโดดเดี่ยว
หนทาง ช่างลีบเรียว
จิตห่อเหี่ยว เปลี่ยวซึมเซา
ผู้ใด ไหนรู้ซึ้ง
ชีวิตหนึ่ง ซึ่งอับเฉา
ขาดชู้ คู่แบ่งเบา
สุดหงอยเหงา เศร้าหัวใจ
ระอา หน้าหมองคล้ำ
ขายส้มตำ น้ำแข็งไส
ตระเวน เข็นรถไป
ชุ่มเหงื่อไคล กายโงงเงง
วันนั้น ฉันเมื่อยล้า
เดินชักช้า หน้ารถเก๋ง
เสียงไล่ คล้ายนักเลง
“ไอ้เส็งเคร็ง” จากเก๋งงาม
เศรษฐี มั่งมีเกียรติ
คนจนเฉียด พลันเหยียดหยาม
เอะอะ ก็ประณาม
ชอบหาความ ตามราวี
เหนื่อยอ่อน ค่อนชีวาตม์
ไร้โอกาส ปราดถอยหนี
เจ็บช้ำ ถูกย่ำยี
โดยผู้ดี ที่แสนทราม
สุนทรวิทย์
เก่งกันทั้งสองคน ผมสับสนคืดได้ไง แต่ผมจะบอกให้ เขียนถูกใจมากมากเลย...................ฮ่าๆๆๆ addy
ทำไงดีให้เก่งเท่า
หรือเราต้องคุกเข่า
ไปเข้าเฝ้าเอาตำรา....(อิอิอิ)
ผู้หญิงดินๆ |
|
|
|
| 13 กุมภาพันธ์ 2012, 09:24:PM |
|
sunthornvit
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 13 กุมภาพันธ์ 2012, 09:24:PM » |
ชุมชน
|
เห็นพี่เหนื่อยหนักนัก
ซ้ำทุกข์หนักถูกเหยียดหยาม
พี่ยังพยายาม
ไม่มองข้ามอาชีพตน
ถึงโสดใจยังสู้
น้องเฝ้าดูอยู่ทุกหน
พี่ยากล้าผจญ
นี่แหละคนที่หวังปอง
หากพี่ยอมเปิดใจ
รับน้องไว้ร่วมหอห้อง
ได้อยู่เป็นคู่ครอง
เราทั้งสองคงสุขใจ
จะช่วยขายน้ำแข็ง
ถ้ามีแรงจะช่วยไส
ส้มตำขอละไว้
คงไม่ไหวตำไม่เป็น
ขายเสร็จรีบกลับบ้าน
นั่งหน้าบานให้พี่เข็ญ
พอได้ไอลมเย็น
แม่เดือนเพ็ญเผ่นไปนอน
--ณัชชา--
เหนื่อยกายไม่บ่นเบื่อ
ยอมอาบเหงื่อเพื่อสมร
ทุ่มเทพเนจร
เพื่อบังอรมิคลอนแคลน
หากน้องสนองตอบ
มาช่วยกอบหอบงานแสน
ผ่อนปรามความคับแค้น
ทนคล้องแขนดังแผ่นทอง
วิกฤตคงพลิกผัน
พบสุขสันต์อันฟูฟ่อง
เราสองร่วมปรองดอง
ร่วมประคอง สิ้นหมองมัว
สุนทรวิทย์
|
|
|
|
|
| 13 กุมภาพันธ์ 2012, 09:43:PM |
|
sunthornvit
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 13 กุมภาพันธ์ 2012, 09:43:PM » |
ชุมชน
|
เก่งกันทั้งสองคน
ผมสับสนคิดได้ไง
แต่ผมจะบอกให้
เขียนถูกใจมากมากเลย...................ฮ่าๆๆๆ
addy
วจีที่ลิขิต
ใจประดิษฐ์ จิตเฉลย
ขอบคุณถ้อยหนุนเปรย
คำชมเชยที่เอ่ยมา
สุนทรวิทย์
|
|
|
|
|
| 13 กุมภาพันธ์ 2012, 09:58:PM |
|
สล่าผิน
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 13 กุมภาพันธ์ 2012, 09:58:PM » |
ชุมชน
|
สงสารพ่อค้าเร่ เฝ้าทุ่มเทไม่เหหัน
เฝ้สู้อยู่อย่างนั้น มิคิดหวั่นสู้มันไป
สังคมไยบ่มเพาะ มีคนเยาะคนยากไร้
อยากรู้ดูหัวใจ คิดอยากไปผ่าออกดู
คนดีแสนมีค่า คนที่ด่าน่าอดสู
มองเขาด้อยกว่ากู อยากจะรู้ใครสอนมัน
พ่อค้าจงอย่าถอย ทนเอาหน่อยค่อยพบฝัน
ทนไปในสักวัน พบหนทางสว่างจินต์
สล่าผิน
|
ชายใจคอนโด
|
|
|
| 13 กุมภาพันธ์ 2012, 10:04:PM |
|
sunthornvit
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 13 กุมภาพันธ์ 2012, 10:04:PM » |
ชุมชน
|
เหนื่อยนัก พักผ่อนหาย เหนื่อยเพียงกาย ใคร่อยากถาม
พี่จ๋า มานงค์ราม เช็ดเหงื่อกาม น้ำท่วมตัว
ตัวน้อง หมองใจแท้ ไม่เคยแคร์ แน่ทูลหัว
บากบั่น สร้างครอบครัว ไม่คิดชั่ว กลัวช้ำใจ
ใจคน สับสนยิ่ง เลวเสียจริง หยิ่งไม่ไหว
คนจน แล้วยังไง หรือว่าไม่ มิใช่คน
คนใด เหยียดหยามกัน คนคนนั้น ต้องปี่ป่น
เมื่อถึง คราววายชน ความชั่วตน ผุดขึ้นมา
พันทอง
[/quote] เหนื่อยหนักเพราะรักหน่าย
พันหนีหายไม่สู่หา
ระกำช้ำอุรา
ปาดน้ำตาทุกราตรี
ก่อนเรียงเคียงเขนย
นอนก่ายเกยเชยโฉมศรี
พะเน้าเฝ้าคลุกคลี
มาบัดนี้เธอหนีไป
ปลาบปลื้มลืมน้ำคำ
ทิ้งส้มตำน้ำแข็งไส
ควงนิโกรโอ่ร่ำไร
หมิ่นหนุ่มไทยไซ้นิดเดียว
สุนทรวิทย์
|
|
|
|
|
| 13 กุมภาพันธ์ 2012, 10:14:PM |
|
sunthornvit
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 13 กุมภาพันธ์ 2012, 10:14:PM » |
ชุมชน
|
เก่งกันทั้งสองคน
ผมสับสนคิดได้ไง
แต่ผมจะบอกให้
เขียนถูกใจมากมากเลย...................ฮ่าๆๆๆ
addy
นั่นดิ..พี่แอดดี้
ทำไงดีให้เก่งเท่า
หรือเราต้องคุกเข่า
ไปเข้าเฝ้าเอาตำรา....(อิอิอิ)
ผู้หญิงดินๆ
ฝึกได้ใช่ยากเย็น
หมั่นเคี่ยวเข็ญเล่นภาษา
เสกสรรพรรณนา
มินานช้าลีลามี
สุนทรวิทย์
|
|
|
|
|
| 13 กุมภาพันธ์ 2012, 10:36:PM |
|
sunthornvit
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 13 กุมภาพันธ์ 2012, 10:36:PM » |
ชุมชน
|
สงสารพ่อค้าเร่ เฝ้าทุ่มเทไม่เหหัน
เฝ้สู้อยู่อย่างนั้น มิคิดหวั่นสู้มันไป
สังคมไยบ่มเพาะ มีคนเยาะคนยากไร้
อยากรู้ดูหัวใจ คิดอยากไปผ่าออกดู
คนดีแสนมีค่า คนที่ด่าน่าอดสู
มองเขาด้อยกว่ากู อยากจะรู้ใครสอนมัน
พ่อค้าจงอย่าถอย ทนเอาหน่อยค่อยพบฝัน
ทนไปในสักวัน พบหนทางสว่างจินต์
สล่าผิน
อุดหนุนจุนเจือด้วย
น้ำแข็งถ้วยช่วยหน่อยผิน
ส้มตำทำน่ากิน
คงถูกลิ้นผินแน่นอน
กันเองเฉ่งมากหน่อย
จ่ายห้าร้อยค่อยกระฉ่อน
แบ้งค์พันฉันไม่ทอน
โปรดโอนอ่อนคนร้อนเงิน
สุนทรวิทย์ |
|
|
|
|
| 13 กุมภาพันธ์ 2012, 10:45:PM |
addy
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 26
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 100
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 13 กุมภาพันธ์ 2012, 10:45:PM » |
ชุมชน
|
สงสารพ่อค้าเร่ เฝ้าทุ่มเทไม่เหหัน
เฝ้สู้อยู่อย่างนั้น มิคิดหวั่นสู้มันไป
สังคมไยบ่มเพาะ มีคนเยาะคนยากไร้
อยากรู้ดูหัวใจ คิดอยากไปผ่าออกดู
คนดีแสนมีค่า คนที่ด่าน่าอดสู
มองเขาด้อยกว่ากู อยากจะรู้ใครสอนมัน
พ่อค้าจงอย่าถอย ทนเอาหน่อยค่อยพบฝัน
ทนไปในสักวัน พบหนทางสว่างจินต์
สล่าผิน
ทำตัวเป็นพ่อพระ เห็นจะจะสล่าผิน วันนั้นฉันได้ยิน ตะโกนด่าแม่ค้าผัก แหม..อยากผ่าอกคนอื่น รู้นะหื่นพ่อนักรัก ตอนเย็นเห็นยืนดัก นักเรียนสาวเข้าโมเต็ล ที่เอ่ยเผยหน้ากาก เพราะผมอยากให้คนเห็น สล่าหอยห้อยประเด็น เห็นสุนทรฯกลอนเขาดี บอกพ่อค้าว่าอย่าถอย ขอถามหน่อยได้ไหมนี่ หากโดนรถชนตายฟรี สล่าผีจะว่าไง...........................โด่เอ้ย..แบร่ๆ..555 addy  |
เคยท้อแต่..ไม่เคยถอย
|
|
|
| 13 กุมภาพันธ์ 2012, 11:21:PM |
|
สล่าผิน
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: 13 กุมภาพันธ์ 2012, 11:21:PM » |
ชุมชน
|
มาว่าสล่าผี อยากจับพี่ตีเข่าให้
พี่มาพาสุขใจ หยอกกันไปสนุกดี
พ่อค้าขายส้มตำ มิริยำทำเต็มที่
ขายให้มิให้ฟรี ใบพันมีมิเคยทอน
แอ้ดดี้พี่ลองไป ชิมอีได้ถือไม้ท่อน
หากเบี้ยวเคี้ยวกลืนก่อน ค่อยเอาค้อนให้เขาชิม
สล่าผิน
|
ชายใจคอนโด
|
|
|
| 14 กุมภาพันธ์ 2012, 07:57:AM |
|
sunthornvit
|
|
« ตอบ #13 เมื่อ: 14 กุมภาพันธ์ 2012, 07:57:AM » |
ชุมชน
|
หยุดทะเลาะเบาะแว้งเถอะ
จานเปื้อนเปรอะเลอะสนิม
มัวเฝ้าเอาแต่ชิม
เลิกมั่วนิ่มอิ่มแล้วทำ
เก็บถ้วยช่วยกันล้าง
อย่าปล่อยวางอ้างมืดค่ำ
เลิกบ่นก่นพึมพำ
หัดตรากตรำทำความดี
เก็บโต๊ะโละผักเน่า
ร่วมแบ่งเบาเข้าคุณพี่
ดูดู๋ทั้งคู่ซี
อ้างปวดขี้หนีหน้าพลัน
สุนทรวิทย์
|
|
|
|
|
|
