ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Music]

......คิดถึง......

อยากได้ยิน..คำนี้..ที่เอ่ยอ้าง
จะต้องจ้าง..ก็ยอม..นะจอมขวัญ
ด้วยพี่ต้อง..เดินทาง..ณ กลางวัน
ไม่พบกัน..หลายทิวา..ต้องคลาไคล

ช่วยโทรฯบอก..ทุกวัน..ให้ฉันรู้
ขณะสู้..ลมหนาว..ดวงดาวไหน?
ช่วยส่งผ่าน..บทกลอน..ให้ก่อนใคร?
"กำลังใจ"..ใกล้ดับ..พร้อมกับ.....ลา

(พี่มิว.....ขอลาขึ้นเขา..เข้าป่า..๓ วัน นะจ๊ะ...คิดถึงกันบ้างเน้อ!!   )

ฝากคิดถึง ส่งไป ให้เธอบ้าง
ส่งค่าจ้าง คนสวย มาด้วยหนา
เปิดหน้าจอ รอรับ เธอกลับมา
แล้วเตรียมเงิน พันห้า เป็นค่าแรง

ความคิดถึง ไกลมาก จากมุมมืด
อย่าชาชืด คำสร้อย ถ้อยแถลง
อยู่มุมไหน จะไปถึง ซึ่งแก้มแดง
อย่าระแวง นะคนดี มิมีไร
......ยากูซ่า.....

๐ ต่อให้อม..พระมา..หรือสาบถ
ร้อยจรด..ประพันธ์..ยากหวั่นไหว
ความคิดถึง..ที่ฝาก..ต้องจากใจ
เชิญให้ใคร?..คนนั้น..กระสันรอ

๐ แม้ว่าใจ..อยากขอ..พะนอขวัญ
แม้ว่าฉัน..อยากได้..ก็ไม่ขอ
แม้ว่าเธอ..แสร้งเสนอ..มาเออ-ออ
ฉันก็พอ..เจียมตน..สงสารคน..ที่ชอบเถียง..อยู่เคียงเธอ

 

[D]

ต่อน้องดิน

ที่พี่นพยิ้มร่ามาหาหนู
น่าจะรู้ว่ารักปักใจหนอ
พี่รักเดียวเพียงดินถิ่นเต็กกอ
จะไปขอคนดีนี้แน่นอน

ถ้าพี่บอกว่ารักมักจะแน่
อยากดูแลคนงามยามเหนื่อยอ่อน
นั่งสบตาหวานหวานแล้วอ่านกลอน
แหย่ให้งอนก่อนง้อเคล้าคลอเคลีย
 

สดุ้งตื่นยามดึกรู้สึกเก้อ
นอนละเมอหวาดหวั่นจนขวัญเสีย
นี่ยังไงใยรู้ล่ะอาเฮีย
ว่าดินเนี่ยอยู่แดนดินถิ่นเต็กกอ

เพราะประวัติมีมาแต่นานไง
เขาขานไขบอกเล่าเฝ้าสานต่อ
ดินก็กลัวพี่นพเป็นเช่นเต็กกอ
เลยต้องขอเวลาศึกษาใจ..(นะ)

ผู้หญิงดินๆ

[ลมหนาว]

ความคิดถึง จึงมีค่า กว่าทุกสิ่ง
คิดถึงยิ่ง คิดถึงมาก กว่าสิ่งไหน
คิดถึงเธอ ผู้ที่ อยู่แสนไกล
โปรดจำไว้ ภายในใจ มีแต่เธอ


ผู้หญิงดินๆ

 

ความคิดถึงจากใจใครคนหนึ่ง
มันลึกซึ้งตรึงค่ามาเสมอ
จึงเก็บถ้อย...ร้อยลำนำ...มาบำเรอ
มอบแด่เธอมิ่งมิตรนิจนิรันดร์

dinner

 

เนิ่นนานไปใจพี่นี้เริ่มเปลี่ยน
คอยวนเวียนคิดถึงซึ้งใฝ่ฝัน
จากมิ่งมิตรชิดเชยเคยสัมพันธ์
อยากเปลี่ยนหันเป็นแฟนแทนแล้วเธอ

[D]

ความคิดถึงจากใจใครคนหนึ่ง
มันลึกซึ้งตรึงค่ามาเสมอ
จึงเก็บถ้อย...ร้อยลำนำ...มาบำเรอ
มอบแด่เธอมิ่งมิตรนิจนิรันดร์
dinner
 

ความคิดถึงจากคนปลายฟากฟ้า
ส่งไปหาถึงคนปลายฝั่งฝัน
แม้ว่าเราจะห่างไกลเหมือนใกล้กัน
ทุกแห่งนั้นมีเธอฉันมั่นฤทัย

ขอบคุณนะคะพี่ dinner)

ผู้หญิงดินๆ

[D]

......คิดถึง......
อยากได้ยิน..คำนี้..ที่เอ่ยอ้าง
จะต้องจ้าง..ก็ยอม..นะจอมขวัญ
ด้วยพี่ต้อง..เดินทาง..ณ กลางวัน
ไม่พบกัน..หลายทิวา..ต้องคลาไคล

ช่วยโทรฯบอก..ทุกวัน..ให้ฉันรู้
ขณะสู้..ลมหนาว..ดวงดาวไหน?
ช่วยส่งผ่าน..บทกลอน..ให้ก่อนใคร?
"กำลังใจ"..ใกล้ดับ..พร้อมกับ.....ลา
(พี่มิว.....ขอลาขึ้นเขา..เข้าป่า..๓ วัน นะจ๊ะ...คิดถึงกันบ้างเน้อ!!   )

ให้เดินทางไปดีนะพี่มิว
ดินจะหิ้วหอบใจภักดิ์คอยรักษา
สองดวงใจตราตรึงซึ้งอุรา
จะไม่คราคลาดเคลื่อนเลื่อนสักวัน

จะโทรหาสามเวลาหลังอาหาร
แต่งกลอนหวานส่งไปให้สุขสันต์
ก่อนหลับตานึกเห็นหน้าพางง-งัน
แต่งไงกันนึกไม่ออกวานบอกที

(ขอบคุณค่ะพี่มิว เดินทางปลอดภัยนะคะ)

ผู้หญิงดินๆ

[D]

ความคิดถึง จึงมีค่า กว่าทุกสิ่ง
คิดถึงยิ่ง คิดถึงมาก กว่าสิ่งไหน
คิดถึงเธอ ผู้ที่ อยู่แสนไกล
โปรดจำไว้ ภายในใจ มีแต่เธอ
ผู้หญิงดินๆ
 

ความคิดถึงจากใจใครคนหนึ่ง
มันลึกซึ้งตรึงค่ามาเสมอ
จึงเก็บถ้อย...ร้อยลำนำ...มาบำเรอ
มอบแด่เธอมิ่งมิตรนิจนิรันดร์
dinner
 

เนิ่นนานไปใจพี่นี้เริ่มเปลี่ยน
คอยวนเวียนคิดถึงซึ้งใฝ่ฝัน
จากมิ่งมิตรชิดเชยเคยสัมพันธ์
อยากเปลี่ยนหันเป็นแฟนแทนแล้วเธอ

พี่"Ban"นี่คิดไงมาใจเปลี่ยน
เฝ้าวนเวียนห่วงนักทักเสมอ
หากจริงใจใยมีสองปองล่ะเธอ
กลัวจะเก้อถ้าเป็นแฟนพี่"Ban"หลายใจ

ผู้หญิงดินๆ

(ขอบคุณค่ะพี่Ban)

[ดุลย์ ละมุน]

ยังมีพี่อีกคนที่คิดถึง
ใยเธอจึงลืมกันให้หวั่นไหว
แม้นสายบัวตัดเยื้อยังเหลือใย
แต่จอมใจตัดรักไม่ฝากลา

สิ้นสวาทขาดกันสะบั้นหัก
รอยไถรักปักให้อาลัยหา
เฝ้าลำพึงถึงความหลังครั้งแก้วตา
เคยนำพาหยอกเย้ากระเซ้าทรวง

เจ้าเอียงอายพี่ชายประคองจูบ
บรรจงลูบเนื้อนวลเฝ้าครวญหวง
เคยร่วมเรียงเคียงไล้ใต้จันทร์จวง
ชี้ชมดวงเดือนสวยช่วยกล่อมเกลา

สามวันลานารีลี้เป็นอื่น
รักเคยชื่นขื่นขมจมความเหงา
กลิ่นรักลอยคอยนางร้างไร้เงา
เหลือความเศร้าเป็นเพื่อนเฝื่อนอุรา

น้องนั้นมีมากชายมาหมายรัก
ต้องอกหักพ่ายแพ้แม่ดินจ้า
หอบแผลใจจากไปให้ไกลตา
เพื่อเวลาช่วยเยียวยารักษารอย.....(แผลรัก)

[D]

ยังมีพี่อีกคนที่คิดถึง
ใยเธอจึงลืมกันให้หวั่นไหว
แม้นสายบัวตัดเยื้อยังเหลือใย
แต่จอมใจตัดรักไม่ฝากลา
สิ้นสวาทขาดกันสะบั้นหัก
รอยไถรักปักให้อาลัยหา
เฝ้าลำพึงถึงความหลังครั้งแก้วตา
เคยนำพาหยอกเย้ากระเซ้าทรวง
เจ้าเอียงอายพี่ชายประคองจูบ
บรรจงลูบเนื้อนวลเฝ้าครวญหวง
เคยร่วมเรียงเคียงไล้ใต้จันทร์จวง
ชี้ชมดวงเดือนสวยช่วยกล่อมเกลา
สามวันลานารีลี้เป็นอื่น
รักเคยชื่นขื่นขมจมความเหงา
กลิ่นรักลอยคอยนางร้างไร้เงา
เหลือความเศร้าเป็นเพื่อนเฝื่อนอุรา
น้องนั้นมีมากชายมาหมายรัก
ต้องอกหักพ่ายแพ้แม่ดินจ้า
หอบแผลใจจากไปให้ไกลตา
เพื่อเวลาช่วยเยียวยารักษารอย.....(แผลรัก)

(ช่อนี้ดินมอบให้พี่ดุลย์นะคะ..ขอบคุณค่ะ)

อ้าวพี่ดุลย์ ใจดีที่คิดถึง
ทำไมพึ่งจะมารักพาถอย
ดินรอพี่นานเนิ่นเกินจะคอย
ทิ้งให้น้อยใจอยู่รู้ไหมหนา

มาตัดพ้อต่อว่า-ว่าไม่รัก
รอยไถหักที่ไหนไม่แลหา
เมื่อยามที่พี่ไปอยู่ไกลตา
นึกหรือว่าดินไม่รู้เจ้าชู้จัง

มีที่ไหนพี่มาลูบมาจูบดิน
พี่เมาฝิ่นกินยามาละมั้ง
จำคนผิดแล้วพี่นี่อำกัน
สาวคนนั้นเมียพี่ที่บ้านไง

พอและพี่บอกคิดถึงไม่ซึ้งหรอก
ดินขอบอกพี่เป็นอื่นชื่นไม่ไหว
มาวันนี้คิดเมโมโถแล้วไง
พ่อปลาไหลสไลท์ลื่นพื้นเป็นมัน

น้องไม่มีชายมากหลากล้นเหลือ
ที่จุนเจืออยู่นี่พี่ทั้งนั้น
เขาใจดีมีเมตตาสารพัน
พี่ดุลย์ฝันไปก่อนน้องถอนลา

ผู้หญิงดินๆ

[ลมหนาว]

คิดถึงเธอเหม่อลอยใจหงอยเหงา
คิดถึงเจ้าเนื้อเย็นเป็นไฉน
คิดถึงจังนั่งจ้องมองฟ้าไกล
คิดถึงใครคนหนึ่งซึ้งอุรา
คิดถึงมากอยากเผยเอ่ยอีกครั้ง
คิดถึงนั่งมองดาวพร่างพราวฟ้า
คิดถึงอยากฝากลมพรมพลิ้วมา
คิดถึงหนาวอนเดือนเตือนบอกเธอ
คิดถึงอยู่ชู้ชื่นทุกคืนค่ำ
คิดถึงจึงตอกย้ำพร่ำเสนอ
คิดถึงจนทนไม่ไหวแล้วเออ
คิดถึงอยากจะเจอเธอเต็มที

[D]

คิดถึงเธอเหม่อลอยใจหงอยเหงา
คิดถึงเจ้าเนื้อเย็นเป็นไฉน
คิดถึงจังนั่งจ้องมองฟ้าไกล
คิดถึงใครคนหนึ่งซึ้งอุรา
คิดถึงมากอยากเผยเอ่ยอีกครั้ง
คิดถึงนั่งมองดาวพร่างพราวฟ้า
คิดถึงอยากฝากลมพรมพลิ้วมา
คิดถึงหนาวอนเดือนเตือนบอกเธอ
คิดถึงอยู่ชู้ชื่นทุกคืนค่ำ
คิดถึงจึงตอกย้ำพร่ำเสนอ
คิดถึงจนทนไม่ไหวแล้วเออ
คิดถึงอยากจะเจอเธอเต็มที

(ช่อนี้ให้พี่ "Ban"ค่ะ ขอบคุณค่ะ)

โฮ...พี่"Ban"มาถึงกึ่งมาหลอก
ออกมาบอกว่าคิดถึง หนึ่งโหลนี่
คิดถึงมากคิดถึงมาย ไรอย่างงี้
แหมคนดีกล้าทำ อำซะงง

บอกคิดถึงฟังดูท่าน่าจะซึ้ง
มาอ้างถึงดาวเดือนคงเลือนหลง
โทรศัพท์มีก็ไม่ใช้หากใจตรง
กดเบอร์ลงส่งได้ไกลใจถึงกัน

มาพร่ำเพ้อละเมอให้ใครจะเชื่อ
พูดจนเบื่อทางก็บอกซอกซอยนั้น
ไม่เห็นหน้าพี่มาหาเลยสักวัน
เอาไงกันคิดถึงแน่..ใยแชเชือน..???

ผู้หญิงดินๆ

[นางฟ้า ชาลี]

ความคิดถึง ส่งไป ไต่ราวฟ้า
ฝากดารา พาใจ ไปขีดเขียน
บอกว่ารัก ปักทรวง มิลวงเลือน
มิอาจอื้อน เอ่ยคำ จำนรรค์จา

กลัวบอกไป ใจปร่า อุราเจ็บ
กลัวถูกเก็บ กักใจ ใต้หินผา
กลัวเธอเห็น เป็นดิน หมิ่นราคา
กลัวเป็นบ้า เป็นบอ เพราะรอเธอ

นางฟ้า  ชาลี

[ลมหนาว]

ความคิดถึง ส่งไป ไต่ราวฟ้า
ฝากดารา พาใจ ไปขีดเขียน
บอกว่ารัก ปักทรวง มิลวงเลือน
มิอาจอื้อน เอ่ยคำ จำนรรค์จา

กลัวบอกไป ใจปร่า อุราเจ็บ
กลัวถูกเก็บ กักใจ ใต้หินผา
กลัวเธอเห็น เป็นดิน หมิ่นราคา
กลัวเป็นบ้า เป็นบอ เพราะรอเธอ

นางฟ้า  ชาลี

             
               
                               
                                   
               
ฝากความในใจหนึ่งถึงนางฟ้า
อยากบอกว่าคิดถึงซึ้งใจเผลอ
เพียงแรกพบสบตาพาละเมอ
รักล้นเอ่อเต็มทรวงดวงหทัย

รักครั้งแรกแปลกตรึงซึ้งดวงจิต
พะวงคิดถึงเธอเพ้อหวั่นไหว
ยามหลับนอนตอนตื่นสะอื้นใจ
เฝ้าอาลัยรัญจวนปั่นปวนจินต์

ฝากดวงดาวพราวพร่างกลางเวหา
บอกนางฟ้าชาลีที่ถวิล
ฝากสายลมพรมโชยพัดโบยบิน
บอกยุพินรำพึงคิดถึงจัง

ฮั่นแน่ หุ หุ แซวเล่นเน้อ

[D]

ความคิดถึง ส่งไป ไต่ราวฟ้า
ฝากดารา พาใจ ไปขีดเขียน
บอกว่ารัก ปักทรวง มิลวงเลือน
มิอาจอื้อน เอ่ยคำ จำนรรค์จา
กลัวบอกไป ใจปร่า อุราเจ็บ
กลัวถูกเก็บ กักใจ ใต้หินผา
กลัวเธอเห็น เป็นดิน หมิ่นราคา
กลัวเป็นบ้า เป็นบอ เพราะรอเธอ
นางฟ้า  ชาลี

(ช่อนี้ให้พี่ฟ้าค่ะ ขอบคุณค่ะ)

ความคิดถึงส่งมาฟากฟ้าไกล
ขอรับไว้เคียงใจนี้เสมอ
จะไม่ลืมว่าฉันนั้นมีเธอ
คือเพื่อนเกลออยู่ใกล้ในสายตา

ไม่ต้องกลัวหรอกหนาไม่ทำเจ็บ
ไม่เคยเก็บกักใจให้ไคว่คว้า
มอบให้เธอแล้วตลอดทุกเวลา
ทุกทิวาราตรีนั้นมีค่า...เพราะมีเธอ

ผู้หญิงดินๆ

[ดุลย์ ละมุน]

ยังมีพี่อีกคนที่คิดถึง
ใยเธอจึงลืมกันให้หวั่นไหว
แม้นสายบัวตัดเยื้อยังเหลือใย
แต่จอมใจตัดรักไม่ฝากลา
สิ้นสวาทขาดกันสะบั้นหัก
รอยไถรักปักให้อาลัยหา
เฝ้าลำพึงถึงความหลังครั้งแก้วตา
เคยนำพาหยอกเย้ากระเซ้าทรวง
เจ้าเอียงอายพี่ชายประคองจูบ
บรรจงลูบเนื้อนวลเฝ้าครวญหวง
เคยร่วมเรียงเคียงไล้ใต้จันทร์จวง
ชี้ชมดวงเดือนสวยช่วยกล่อมเกลา
สามวันลานารีลี้เป็นอื่น
รักเคยชื่นขื่นขมจมความเหงา
กลิ่นรักลอยคอยนางร้างไร้เงา
เหลือความเศร้าเป็นเพื่อนเฝื่อนอุรา
น้องนั้นมีมากชายมาหมายรัก
ต้องอกหักพ่ายแพ้แม่ดินจ้า
หอบแผลใจจากไปให้ไกลตา
เพื่อเวลาช่วยเยียวยารักษารอย.....(แผลรัก)

(ช่อนี้ดินมอบให้พี่ดุลย์นะคะ..ขอบคุณค่ะ)

อ้าวพี่ดุลย์ ใจดีที่คิดถึง
ทำไมพึ่งจะมาหายหน้าจ้อย
ดินรอพี่มานานวานบอกหน่อย
มีคนคอยรั้งไว้หรือไรหนา

มาตัดพ้อต่อว่า-ว่าไม่รัก
รอยไถหักที่ไหนไม่แลหา
เมื่อยามพี่ไปอยู่ที่ไกลตา
นึกหรือว่าดินไม่รู้เจ้าชู้จัง

มีที่ไหนพี่มาลูบมาจูบดิน
พี่เมาฝิ่นกินยามาละมั้ง
จำคนผิดแล้วพี่ที่ทำงั้น
สาวคนนั้นเมียพี่ที่บ้านไง

พอและพี่บอกคิดถึงฟังแล้วคลื่น
น้องไม่ชื่นพี่เป็นอื่นไปไหน-ไหน
มาวันนี้คิดโมเมเพทุบาย
พ่อปลาไหลสไลท์ลื่นพื้นเป็นมัน

น้องไม่มีชายมากหลากล้นเหลือ
ที่จุนเจืออยู่นี่พี่ทั้งนั้น
เขาใจดีมีเมตตาสารพัน
ส่วนพี่นั้นน้องขอจร ถอนใจลา

ผู้หญิงดินๆ

เอ้า...พี่ต่ออีกหน่อยนะ

เล่ห์นารีเหมือนผีมาหลอกหลอน
ลวงด้วยกลอนออดอ้อนให้โหยหา
พอเผลอไผลก็ย่ำใจไปบีฑา
สมน้ำหน้าตัวเราให้เขาลวง

ทั้งโลกรู้พี่นี้มีแต่เจ้า
เฝ้าพะเน้านงเยาว์ด้วยแหนหวง
มอบให้เจ้าหมดใจไปทั้งดวง
ใยมาลวงหลอกล้อให้ท้อใจ

เคยกระเซ้าเย้าหยอกบอกรักพี่
แม่คนดีหลายรักมาผลักไส
เพิ่งเรียนรู้ยอดพธูร้อนดั่งไฟ
คอยเผาไหม้หัวใจพี่ที่รักเธอ

[นางฟ้า ชาลี]

ความคิดถึง ส่งไป ไต่ราวฟ้า
ฝากดารา พาใจ ไปขีดเขียน
บอกว่ารัก ปักทรวง มิลวงเลือน
มิอาจอื้อน เอ่ยคำ จำนรรค์จา

กลัวบอกไป ใจปร่า อุราเจ็บ
กลัวถูกเก็บ กักใจ ใต้หินผา
กลัวเธอเห็น เป็นดิน หมิ่นราคา
กลัวเป็นบ้า เป็นบอ เพราะรอเธอ

นางฟ้า  ชาลี

             
               
                 
                                   
               

ฝากความในใจหนึ่งถึงนางฟ้า
อยากบอกว่าคิดถึงซึ้งใจเผลอ
เพียงแรกพบสบตาพาละเมอ
รักล้นเอ่อเต็มทรวงดวงหทัย

รักครั้งแรกแปลกตรึงซึ้งดวงจิต
พะวงคิดถึงเธอเพ้อหวั่นไหว
ยามหลับนอนตอนตื่นสะอื้นใจ
เฝ้าอาลัยรัญจวนปั่นปวนจินต์

ฝากดวงดาวพราวพร่างกลางเวหา
บอกนางฟ้าชาลีที่ถวิล
ฝากสายลมพรมโชยพัดโบยบิน
บอกยุพินรำพึงคิดถึงจัง

ฮั่นแน่ หุ หุ แซวเล่นเน้อ

     

โดย  BAN

คิดถึง BAN เหมือนกัน ฉันละกลุ้ม
หนุ่มหนุ่มรุม ซุ่มซ้อน ป้อนความหวัง
ให้นางฟ้า ว้าวุ่น ลุ้นระวัง
ต้องคอยสั่ง หัวใจ ให้แข็งแรง

รออีกหน่อย นะBAN  ที่แสนห่วง
วันเลยล่วง ลาลับ ดาวอับแสง
ยังคงมั่น วันไหนไหน ไม่เปลี่ยนแปลง
ครองตำแหน่ง คนรู้ใจ ในบ้านกลอน

อิ อิ แซวเล่นเหมือนกั๋นเจ้า

นางฟ้า  ชาลี

[กังวาน]

ความคิดถึงตรึงติดจนจิตช้ำ
ทุกถ้อยคำเธอเพียรเขียนอักษร
มาประณามหยามใจให้ร้าวรอน
แล้วเลิกออนทิ้งขว้างอย่างไม่เคย

ก็ขอถามสักนิดคิดบ้างไหม
ว่าหัวใจของฉันนั้นเปิดเผย
ก็มีบ้างบางครั้งพลั้งละเลย
อาจเชยแต่มิใช่ไม่รักเธอ

เธอมาทิ้งติงฉันแล้วพลันจาก
เหมือนมาพรากหัวใจไม่เสนอ
ฉันนั่งจ้องจอเปล่าเศร้าจริงเออ
หลงละเมอร่ำไห้เธอไม่มา

ความคิดถึงคืบคลานผ่านดวงจิต
โอ้ชีวิต..ไยเหงาเศร้านักหนา
ทรมานผลาญตนจนชินชา
เกลียดน้ำตา...ไหลนองร้อง(ไห้)ทำไม

[D]

เอ้า...พี่ต่ออีกหน่อยนะ

เล่ห์นารีเหมือนผีมาหลอกหลอน
ลวงด้วยกลอนออดอ้อนให้โหยหา
พอเผลอไผลก็ย่ำใจไปบีฑา
สมน้ำหน้าตัวเราให้เขาลวง

ทั้งโลกรู้พี่นี้มีแต่เจ้า
เฝ้าพะเน้านงเยาว์ด้วยแหนหวง
มอบให้เจ้าหมดใจไปทั้งดวง
ใยมาลวงหลอกล้อให้ท้อใจ

เคยกระเซ้าเย้าหยอกบอกรักพี่
แม่คนดีหลายรักมาผลักไส
เพิ่งเรียนรู้ยอดพธูร้อนดั่งไฟ
คอยเผาไหม้หัวใจพี่ที่รักเธอ

(อ่ะได้ๆๆพี่ดุลย์ อ่ะนี่ของแถมนะคะ ดินให้)

ชายอ่างทองทายทักว่ารักหลอก
ใครเคยบอกรักพี่นี่พลั้งเผลอ
พี่ฟังใครสงสัยว่าคงเบลอ
เที่ยวเพ้อเจ้อรักทั่วมั่วทุกที

หาว่าอ้อนด้วยกลอนตอนไหนทำ
แค่ขำ-ขำอ่านทบทวนไม่ถ้วนถี่
เผลอเข้าทางวางไว้สะใจดี
พี่ดุลย์ลี้หนีเข้าถ้ำนั่งทำใจ

เฮ้อ...หากทั้งหมดโทษร้ายอภัยด้วย
นึกว่าช่วยดินลี้หนีอ่อนไหว
เคยพบพานผ่านมาขอผ่านไป
จะรักใครขอใฝ่ใคร่ไตร่ตรอง

ผู้หญิงดิน

[D]

ความคิดถึงตรึงติดจนจิตช้ำ
ทุกถ้อยคำเธอเพียรเขียนอักษร
มาประณามหยามใจให้ร้าวรอน
แล้วเลิกออนทิ้งขว้างอย่างไม่เคย
ก็ขอถามสักนิดคิดบ้างไหม
ว่าหัวใจของฉันนั้นเปิดเผย
ก็มีบ้างบางครั้งพลั้งละเลย
อาจเชยแต่มิใช่ไม่รักเธอ
เธอมาทิ้งติงฉันแล้วพลันจาก
เหมือนมาพรากหัวใจไม่เสนอ
ฉันนั่งจ้องจอเปล่าเศร้าจริงเออ
หลงละเมอร่ำไห้เธอไม่มา
ความคิดถึงคืบคลานผ่านดวงจิต
โอ้ชีวิต..ไยเหงาเศร้านักหนา
ทรมานผลาญตนจนชินชา
เกลียดน้ำตา...ไหลนองร้อง(ไห้)ทำไม

(อ่ะค่ะดินให้พี่"Karnkai"ไว้ดูเล่นนะคะ ขอบคุณค่ะ)

คิดถึงจริงคิดถึงจังฝังดวงจิต
เฝ้านั่งคิดติดจอเพื่อรอไฟ
ดันมาดับตอนนี้ออนยังไง
คิดถึงใครอีกคนคงนั่งคอย

พอไฟมาเอ้าเนตเน่าเข้าไปอีก
จำต้องปลีกดวงใจรอไปหน่อย
สามคืนสองวันเนตไม่มาตาละห้อย
คอยก็คอยทำไงได้ต้องใช้มัน

เนตมาแปปโดนตัดซัดเข้าให้
ลืมไปจ่ายค่าเนตเจ็ดวันฉัน
โถ..พี่-พี่คนดีอย่าลืมกัน
ยืมตังพันจ่ายค่าเนตเสร็จออนเลย...???

(ขอบคุณที่ให้ยืมตังไง)

ผู้หญิงดินๆ