~..เช้า-ค่ำ..~
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
24 พฤศจิกายน 2024, 08:04:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ~..เช้า-ค่ำ..~  (อ่าน 5664 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
21 มกราคม 2012, 07:34:PM
พิมพ์วาส
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 422
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 806


Pretending is the beginning of changes.


profile.php?id=100002905344846
« เมื่อ: 21 มกราคม 2012, 07:34:PM »
ชุมชนชุมชน




นับดาวเดือนเกลื่อนฟ้าเพลาค่ำ
กล่อมลำนำพร่ำไปให้ไหวหวั่น
จะเกี่ยวก้อยคล้อยห้วงฟ้าดวงจันทร์
ใจสั่นสั่นปันเจ็บหนาวเหน็บยับ

ดาราย้อยก้อยเกี่ยวจันทร์เสี้ยวเด่น
จิ่งหรีนเล่นเค้นเสียงสำเนียงสดับ
แว่วแว่วเสียงเพียงค่ำจำเอ่ยนับ
ดาวประดับปรับลูบจูบที่ใจ

ลมหวิวไหวไหวใบไม้เกลื่อนเต็มพื้น
ฉันแหงนยื่นดื่นตาคราฝันใฝ่
แหงนดูจันทร์พลันส่องต้องฟ้าใกล
ถ้ามันไกลไกลนะฉันจะขว้า

หมู่ผีเสือสู้กรายท้ายรับแสง
ที่ส่องแจ้งแต่งแต้มแอร่มฟ้า
บินไปถึงซึ่งที่อยู่หมู่ดารา
หยาดนภาคราสางกระจ่างงาม




ดอกกุหลาบนาบแนบแทบกระถาง
วางอยู่กลางทางเรือนเบือนคมหนาม
ครามองเมียงเพียงต้นพ้นแสงยาม-

งามเจียนท่ามท่าสว่างกระจ่างไป

น้ำค้างหยดรดดอกกลีบพรอกพร่ำ
จากคืนค่ำจำส่างทางไม่ไหว
แดดละมุนอุ่นไออาบพงไพร
หยดน้ำใสใสรินเป็นกลิ่นพรม

ดาวหายไปในฟ้าเจียนคราลับ
จึงอดนับจับดาวพราวแสงส้ม
ดวงจันทร์ทราจ้าห้วงดวงกลม-กลม
อาทิตย์อมอาบวาดแสงสาดมา
               
ฉันยังยื่นตื่นตัวตามัวหลับ
กระดาษยับยับวอนกลอนเลือนพร่า
ขีดเขียนคำพร่ำฝันพรรณนา
เคยแนบมาว่าฝันนิรันดร์ปลาย




กุหลาบบานพานใจแสนไหวหวั่น
อันดวงจันทร์พลันหายแดดกรายผ้าย
จากวันค่ำ-เช้าคู่ดูเดียวดาย

แต่ไม่หน่ายท้ายสางเลือนรางฝัน!


ขอขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ♥หทัยกาญจน์♥, Thammada, แป้งน้ำ, ลมหนาว, รัตนาวดี, amika29, ..กุสุมา.., panthong.kh, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ความผกผันของเวลา  เฉือนเจตนาของอารมณ์
21 มกราคม 2012, 10:13:PM
บูรพาท่าพระจันทร์
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 848
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,717


ผู้นิยม..ชมรส..บทกานท์กลอน./


« ตอบ #1 เมื่อ: 21 มกราคม 2012, 10:13:PM »
ชุมชนชุมชน




นับดาวเดือนเกลื่อนฟ้าเพลาค่ำ
กล่อมลำนำพร่ำไปให้ไหวหวั่น
จะเกี่ยวก้อยคล้อยห้วงฟ้าดวงจันทร์
ใจสั่นสั่นปันเจ็บหนาวเหน็บยับ

ดาราย้อยก้อยเกี่ยวจันทร์เสี้ยวเด่น
จิ่งหรีนเล่นเค้นเสียงสำเนียงสดับ
แว่วแว่วเสียงเพียงค่ำจำเอ่ยนับ
ดาวประดับปรับลูบจูบที่ใจ

ลมหวิวไหวไหวใบไม้เกลื่อนเต็มพื้น
ฉันแหงนยื่นดื่นตาคราฝันใฝ่
แหงนดูจันทร์พลันส่องต้องฟ้าใกล
ถ้ามันไกลไกลนะฉันจะขว้า

หมู่ผีเสือสู้กรายท้ายรับแสง
ที่ส่องแจ้งแต่งแต้มแอร่มฟ้า
บินไปถึงซึ่งที่อยู่หมู่ดารา
หยาดนภาคราสางกระจ่างงาม

.....

พิมพ์วาส

ถึงพลบค่ำ ฉ่ำชื่น รื่นนาสา
หอมไม่สิ้น กลิ่นมาลา พาไหวหวาม
รสสุคนธ์ กล่นกลิ่น ทั่วถิ่นคาม
แสงอร่าม ยามราตรี สีผ่องเพ็ญ

จันทร์กระจ่าง พร่างพราว สกาวใส
งามบรรเจิด เพริศพิไล คราได้เห็น
น้ำค้างหลั่ง พรั่งพรม สายลมเย็น
หยดกระเซ็น เช่นเพชร เก็จมณี

ครั้นใกล้เช้า หนาวหมอก ระลอกซัด
โบยระบัด หญ้าเรียว เขียวสุกสี
กลิ่นลำดวน อวลชื่น รื่นราตรี
ทั้งจำปี มีจำปา นานาพรรณ

จะเช้าค่ำ ร่ำรื่น ชื่นถวิล
หอมไม่สิ้น กลิ่นผกา พาสุขสันต์
สุขอื่นใด ไหนเลย เอ่ยจำนรรจ์
พร่ำเสกสรร วันคืน ชื่นเสาวคนธ์.../



บูรพาท่าพระจันทร์

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, คุณไสย, ลมหนาว, แป้งน้ำ, ♥หทัยกาญจน์♥, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

"สั้น-ตรงเป้า-เร้าใจ"
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s