- โปรดอาสานำจดหมายไปถึงฝั่ง -
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
01 พฤศจิกายน 2024, 02:18:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: - โปรดอาสานำจดหมายไปถึงฝั่ง -  (อ่าน 5606 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
20 มกราคม 2012, 01:23:PM
รการตติ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 452
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 544



« เมื่อ: 20 มกราคม 2012, 01:23:PM »
ชุมชนชุมชน



ขอบคุณภาพจาก Google ครับ

- ขวดแก้วกลางทะเล -


โปรดอาสานำจดหมายไปถึงฝั่ง
ทะเลคลั่งโกรธาฝ่าให้ถึง
กระทบคลื่นเกลียวยื้ออันอื้ออึง
ด้วยคำนึงเกรงจดหมายไกลสายตา

วอนขวดแก้วอาสาพาไปส่ง
แม้ลอยหลงไปบ้างทางข้างหน้า
ลมทะเลคอยซัดคลื่นพัดพา
เสียเวลาลอยไกลไม่พบเจอ

หากยังคงเคว้งคว้างอยู่อย่างนั้น
เหมือนตะวันขึ้นลงตรงเสมอ
ก็ฝากจันทร์ดวงน้อยคอยชะเง้อ
อย่าพร่ำเพ้อรำพันเพลงรัญจวน

จากจดหมายภายในใจความว่า....

โปรดเมตตาร้างแรมไกลไยไม่หวน
ค่ำคืนหนาวหนาวกระหน่ำใจคร่ำครวญ
ไปเห็นมวลมณีดีกว่าพลอย
ฤๅหลงอยู่กับใครที่ไหนหนอ
อย่าให้รอนานเนิ่นเกินตอบถ้อย
ก็คงรู้หัวใจใครพร่ำคอย
คนใจน้อยใครเขาไม่เว้าวอน

โปรดอาสานำจดหมายไปถึงฝั่ง
เพื่อความหวังเจ้าของต้องอักษร
ฝากหน้าที่นำสาส์นผ่านกานท์กลอน
ให้แก้วจรอย่าคว้างกลางทะเล.....



รการตติ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ♥หทัยกาญจน์♥, Prapacarn ❀, sunthornvit, สล่าผิน, บูรพาท่าพระจันทร์, แป้งน้ำ, สะเลเต, panthong.kh, พิมพ์วาส, Thammada, กังวาน, สุนันยา, ..กุสุมา.., masapaer, amika29, ลมหนาว, รพีกาญจน์, นานะ

ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ร ก ติ น้ำคอยจุนหนุนเกื้อเรือจึงลอย น้ำแหละคอยจมเรือเมื่ออับปาง
20 มกราคม 2012, 01:59:PM
♥หทัยกาญจน์♥
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 469
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 814


เพียงความเคลื่อนไหว ผ่านบทกวี


เว็บไซต์
« ตอบ #1 เมื่อ: 20 มกราคม 2012, 01:59:PM »
ชุมชนชุมชน



 
ขวดลอยคว้างกลางคลื่นเสียงครืนซัด
ดั่งความรักลอยพัดชัดสรวลเส
ดั่งหัวใจไหวอ่อนนอนไกวเปล
ดั่งสายลมล้อมเห่ลมเพพา

ดั่งท่องเที่ยวเดียวดายไม่ถึงฝั่ง
ดั่งเจ้ามีที่หวังยังห่วงหา
ดั่งขีดเขียนเวียนสาส์นถึงกานดา
ดั่งร้อยถักอักษราพาถึงนาง...



หทัยกาญจน์
๒๐ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รการตติ, Prapacarn ❀, สล่าผิน, แป้งน้ำ, สะเลเต, พี.พูนสุข, พิมพ์วาส, Thammada, กังวาน, สุนันยา, บูรพาท่าพระจันทร์, ..กุสุมา.., sunthornvit, masapaer, amika29, ลมหนาว, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

อักษราจารึก รักผลึกตรึกตรองคำ
ร้อยเรียงเคียงคู่ธรรม ศาสตร์ศิลป์ร่ำลำ
20 มกราคม 2012, 02:50:PM
สล่าผิน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 532
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,034



« ตอบ #2 เมื่อ: 20 มกราคม 2012, 02:50:PM »
ชุมชนชุมชน


แสนสงสารยิ่งยวดขวดจดหมาย
พายุร้ายอย่าโหมโถมจนห่าง
ขวดจงนำจดหมายถึงปลายทาง
โปรดอย่าค้างแห่งใดใคร่ขอวอน

เจ้าของพจน์จดหมายเป็นชายเศร้า
โปรดจงเอาไปวางปลายทางก่อน
ใจเขาเจ็บเหน็บหนาวแสนร้าวรอน
ขวดอย่าผ่อนแรงไหลปลอดภัยที

สล่าผิน

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ♥หทัยกาญจน์♥, แป้งน้ำ, สะเลเต, พี.พูนสุข, panthong.kh, พิมพ์วาส, Thammada, กังวาน, สุนันยา, บูรพาท่าพระจันทร์, ..กุสุมา.., sunthornvit, masapaer, amika29, ลมหนาว, รการตติ, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ชายใจคอนโด
20 มกราคม 2012, 05:44:PM
พิมพ์วาส
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 422
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 806


Pretending is the beginning of changes.


profile.php?id=100002905344846
« ตอบ #3 เมื่อ: 20 มกราคม 2012, 05:44:PM »
ชุมชนชุมชน

ลมเอ่ยเอื้อนเยือนมาเพลาฝน
ที่ตกหล่นบนทางแสนร้างสี
หลดเปาะแปะแหมะลงเย็นตรงที่-
หน้าผากนี้ตีจองเหมือนต้องใจ

หยิบปากกามาวางอำพรางถ้อย
ใจลอยลอยคล้อยปันฝันหมองไหม้
ฝนก็สาดพาดลงตรงบันได
เหตุไฉนไยเอื้อนจนเบือนลา

แสนวิเวกเสกคำลำนำเอ่ย
มาภิเปรยเชยความที่ตามหา
เหมือนดังคนหม่นไหมในอาภา
อนัตตาสาเหตุให้ห่างตน

วางปากกาพาใจลอยไหวหวิว
ลมพลิ้วพลิ้วฉิวบ่ายกับสายฝน
เขียนคำไปในกระดาษ ณ บัดดล
เอกาจนหม่นหมองเฝ้าตรองเปรย

"สวัสดีที่รัก...เป็นอย่างไรบ้าง
ความรักเราจะจืดจาง..บ้างไหมโปรดเฉลย
ตัวฉันทุกๆวันไม่เคยลืมเธอไปจากใจฉันเลย
ขอให้เธอ..ได้เอ่ยคำว่า "คิดถึง" ซึ่งกันและกัน"


ลอยขวดแก้วก็ห่างพรางไม่เห็น
ลมเย็นเย็นเป็นสื่อขื่อจิตหวั่น
ฝากทะเลเห่กล่อมอ้อมจำนนรรจ์
ว่าตัวฉัน"นั้นรักปักดวงใจ"

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Thammada, ♥หทัยกาญจน์♥, คุณไสย, กังวาน, สุนันยา, บูรพาท่าพระจันทร์, พี.พูนสุข, ..กุสุมา.., sunthornvit, masapaer, amika29, ลมหนาว, รการตติ, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ความผกผันของเวลา  เฉือนเจตนาของอารมณ์
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s