ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[มรชุน]

   ค่ำคืน...
ฉันยืนอยู่เดียวดายใต้ต้นเหงา
ยินเสียงลม อำลา มาบางเบา
ระริกเศร้าไหวโค้มโน้มจรดดิน
   ละอองน้ำ...เคยมีอยู่ในคูข้าง
กลับเป็นสันดอนกว้างร้างถวิล
หยดสุดท้ายให้รากซึมดูดดื่มกิน
ก่อนไหลรินแห้งผากตรงปากใบ
  ดาวหม่น..ทอประกายในความมืด
แสงจืดชืดเจือทะรมทุกข์ตรมไหม้
จันทร์สีทึมซึมซ่อน ล้า,อ่อนใจ
หลงซ่อนตัวซ่อนไกลในกลีบเมฆ
  ลมรำเพย...ลมเอยช่วยบอกข่าว
ผ่านเดือนดาวดาราถึงการเวก
จงคืนรังดังเก่าเจ้านกเอก
มาสานเสกเครือหวาน ณ บ้านเรา
.............บทเหงาที่ ๒............

.......มรชุน มิวเก้.............

[พิมพ์วาส]

อุราหวั่นพรั่นพิศดวงจิตสร้อย
เจียนเหงาหงอยคล้อยไปฤทัยเศร้า
ครามองเมียงเพียงจันทร์พลันไร้เงา
ดวงจันทร์เว้าเศร้าแหว่งแบ่งเป็นเสี้ยว

จันทร์เจ้าเอ๋ยเชยสนิทติดอยู่ฟ้า
มองลงมาพาใจไหวหวิวเปลี่ยว
แม้ดวงดาวพราวแข่งแต่งกลมเกลียว
ก็ยังเปลี่ยวเดียวดายหน่ายคู่ครอง

ปล.ดวงจันทร์ มีดวงเดียวนะคะน่าสงสารเขานะคะ ถึงจะอยู่บนฟ้า แต่ก็ไม่มีคู่(คู่กับดวงอาทิตย์ก็ไม่ได้ด้วย)