ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ตะวันฉาย]

๐  ลมส่าคนหลายใจ  ๐


...สายลมหนาว  พัดดอกจาน  ที่บานร่วง
ดั่งถามทวง  สัญญา  เมื่อครามั่น
ลืมหรือยัง  ฝั่งใจ  เมื่อไกลกัน
ฤาแปรผัน  ปันลม  แก้ปมเลือน

...เสียงหรีดริ้ว  ทิวไม้  คล้ายบอกเหตุ
หรือขอบเขต  ใจเรา  เขาคอยเฉือน
คำสัญญา  ลมแผ่ว  ส่งแววเตือน
เข้ามาเยือน  เรือนใจ  ก่อนไกลนาง

...สายลมส่า  ว่าแปรเปลื่ยน  สังเวียนรัก
ถูกเขาหัก  ผลักไส  ไล่ออกห่าง
น้ำตาเอ๋ย  เกยแก้ม  เข้าแต้มวาง
รินลงทาง  คนช้ำ  กระหน่ำมา

...ดั่งคมกริช  ทิ่มแทง  แฝงน้ำกรด
เทียวไหลหยด  ทุกคืน  ยืนห่วงหา
ยิ้มกับความ  แพ้พ่าย  ที่ชายลา
ด้วยฤทธา  ศรรัก  ที่หักใจ
 
...สิ้นลมหนาว  คราวเจ็บ  ก่อนเก็บฝัน
ความผูกพัน  ปล่อยวาง  อย่างหวั่นไหว
สายลมเอ๋ย  เคยมีเรา  เป็นเงาใจ
เหลืออาลัย  ฝากสลาย  สายลมครวญ

...เอาดอกจาน  ลารัก  ที่หักโค่น
ใจที่โดน  กรีดแผล  แผ่รอยข่วน
ความหม่นไหม้  ไล่รุก  เข้าปลุกทวน
เสียงรัญจวน  เรียกหา  ฝ่าลมไป

...ฝากพี่ยา  อย่าคืนกลับ  นับจากนี้
ร้าวฤดี  แค่เจ็บ  เก็บอ่อนไหว
มินานดอก  บอบช้ำ  ที่ย้ำใจ
เยื่ออาลัย  ใส่ดอกจาน  ทานลมลวง...

...(ผญา) อ้ายเอ๋ย...คั่นลมส่าเขาเว้าก็ซางเขาถ่ออ้าย
คั่นบ่มักน้องผูฮ้ายกะอย่าเมือมาเฮือนฮ่วม...ไห่ตะเว่นแสงย้อยลอยดับกับใจอ้ายเด้อ...วาซันแหลว...


ตะวันฉาย

[มานพ]

เห็นดอกจานร่วงหล่นทนไม่ไหว
โอ้เอ๋ยใจเคยรักมักจะหวง
จากมานานแล้วหนอช่อชะมวง
พี่ยังห่วงดวงแดยังแคร์เธอ

อยากจะกลับไปหาอย่ามาห้าม
อยากจะถามดวงใจใครทิ้งเหรอ
คงลืมแล้วน้องเอยเคยพบเจอ
ปล่อยพี่เพ้อซ้ำสองมองดอกจาน



สวัสดีปีใหม่ครับขอให้พบแต่สิ่งดี ๆ

[พิมพ์วาส]

จานสีส้มลมพัดสะบัดหล่น
จากขั่วต้นบนกิ่งร่วงทิ่งผ่าน
ลาล่วงแล้วแว่วเสียงสำเนียงกานท์
แสนรอนานกาลชมเพียงพรมไป

ฝากจานร่วงทวงถามคนตามฝัน
เมื่อไหร่กันสัญญาพร่าจำไหม
คราดอกจานพานร่วงควงกลีบไกล
ในห้วงใจใคร่ช้ำกำอุรา

ว่าแต่ดอกจานนี่ ใช้ดอกที่สีส้มๆใช้ไหมคะ แต่ก่อนโน้นอยู่ที่อยู่เก่าพิมพ์วาส เห็นต้นจาน ออกดอกสีส้มด้วยเลยค่ะ เขาเรียกดอกจาน ใช้ไหมคะ เอ......คล้ายๆต้นแค นะคะ ต้นแคดอกแค จะสีขาวกับสีแดง พิมพ์วาสก็ไม่รู้นะคะ อิอิ ดอกจานสีส้ม นี่เขาไว้เป่า สินะคะ วิ้ว วิ้ว วิ้ว

[บ้านริมโขง]

ลมส่าสาวผู้ฮ้าย

ลมรำเพยเผยแผ่วแว่วกระซิบ
ทำงุบงิบป้อนคำทำเป็นห่วง
มือป้องหูฟังใกล้ไม่ชื่นทรวง
เรื่องใหญ่หลวง..ทำไม..ให้ลมพา

เพียงคำน้อยคอยบอกไม่หลอกแน่
กลัวเพียงแต่แตกตื่นกล้ำกลืนหนา
บอกชื่อเสียงเรียงนามตามตำรา
บอกจนว่าน่ากลัวในตัวตน

เสียงลมส่าหวีดหวิวตามทิวไผ่
พัดเลยไปทุกบ้านลานถนน
ทั้งซอยเล็กซอยน้อยคอยเวียนวน
พัดทั่วจนพ้นลับกับทิวา

ฟังแล้วคิดไตร่ตรองสมองสั่ง
เสียงลมยังอื้ออึงตึงอยู่หนา
ไม่อยากเชื่อลมเลยเผยนำพา
ลมมันส่า..ตะวันฉาย..ผู้ฮ้ายหลวง.. 

"บ้านริมโขง"

[ตะวันฉาย]

...น้ำตาคลอ  ใส่ปอฝ้าย  ผูกด้ายรัก
คนเคยภักดิ์  ก็กลับกลาย   เป็นลายบ่วง
ใส่ความหวาน  ฝังยาพิษ  ออกฤทธิ์ทรวง
สั่งให้ทวง  ความหลัง  ข้างฝั่งใจ

...เสียงสั่นเครือ  อวยพร  ก่อนจรจาก
ทุกคำฝาก  ขอจบทาง  วางหวั่นไหว
อดีตรัก  หักซ่าน  ขอผ่านไป
น้ำตาใจ  ใส่สังข์น้อย  คอยบรรจง

...ขอให้เธอ  โชคดี  นะที่รัก
คำทายทัก  จากคนเก่า  แค่เงาหลง
ทุกสิ่งวาง  ทางแล้ว  ลดแววปลง
หัวใจคง  บาดเจ็บ  เย็บไม่นาน

...ด้ายผูกแขน  แฟนเก่า  ส่งเขาสุข
ผลักไสรุก คือเรา  เขาหักหาน
เห็นนั่นไหม  น้ำตาใส  ขอไหลทาน
อำลางาน  แฟนฉัน  วันวิวาห์...



ตะวันฉาย