เมฆินทร์ โบยบินว่อน
เกลื่อนอัมพร จรร่อนเร่
เหาะเหิน เกินคะเน
ชวนสนเท่ห์ ทุกเวลา
สำแดง แผลงรูปลักษณ์
มิเคยจัก พักทีท่า
คล้อยเคลื่อน เลื่อนกรีธา
เกิดมายา สารพัน
เปรียบคน สกลโลก
พบพานโชค และโศกศัลย์
ปัญหา คือสามัญ
เฉกบุญสรรค์ กรรมบันดล
ยามดี มีคนไหว้
ทำอะไร ล้วนให้ผล
ยามร้าย กลายอับจน
หนีไม่พ้น คนนินทา
ปลงเถิด เกิดมาแล้ว
ยากผ่องแผ้ว แคล้วตัณหา
สังวร ก่อนโรยรา
สร้างคุณค่า อย่ารั้งรอ
จน,รวย ต่างม้วยมอด
ไม่อาจรอด ตลอดหนอ
พึงอยู่ อย่างรู้พอ
ห้ามอ่อนข้อ ต่อมลทิน
ถึงตอน มรณ์มลาย
แม้ร่างกาย ก็วายสิ้น
กลับคืน สู่พื้นดิน
จะถวิล ทรัพย์สินไย
สงบใจ ใฝ่ธรรมะ
เพิ่มพละ อสงไขย
เลิกหวั่น พรั่นทุกข์ใด
จึงสุขใจ ได้แท้จริง
สุนทรวิทย์
