ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[sunthornvit]

                           “เขาเคยให้  ปฏิญญา  วาจาสัตย์
            ขอยืนหยัด  ตรากตรำ  ทำเพื่อฉัน
            วันหน้าจัก  สุขศรี  มีครบครัน
            ร่วมผูกพัน  เป็นหนึ่ง  ถึงบั้นปลาย

                          เขาลาไป  ไล่ตาม  ความรุ่งโรจน์
            ฉันครองโสด  รอเขา  สู่เป้าหมาย
            ผ่านเดือน,ปี  เจ็บแปลบ  แอบฟูมฟาย
            เขาดูดาย  หายลับ  ไม่กลับมา
               
                กล้ำกลืนดื่ม  น้ำตา  นับอายุ
            ปีนี้ลุ  หกสิบสี่  แล้วพี่ขา
            ฉันปวดร้าว  อ่อนแอ  แก่ชรา
            เหลือเวลา  จากนี้  มิกี่วัน
               
                ฉันขอต่อ  ชีวิต  อีกนิดหน่อย
            เพื่อรอคอย  เขาย้อน  ก่อนดับขันธ์
            เมตตาบ้าง  เถิดหนา  อย่าลืมกัน
            มาสานฝัน  ให้ครบ  จบกระบวน”
               
                “สงสารหญิง  อาภัพ  กลับรอเก้อ
            ชายที่เธอ  ฝังใจ  ไม่เคยหวน
            ยามป่วยหนัก  ละเมอ  เพ้อคร่ำครวญ
            เสียงกำสรวล  นั้นแผ่วเบา  เศร้าเหลือเกิน”
                        

[กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว]

emo_62อนิจา ชีวิต อย่าคิดสั้น
อีกสักวัน  เขานั้นคง  กลับมาหา
วันนี้เขา   อาจจะไม่   มีเวลา
ขอพี่ญา   จงรอก่อน   อย่าร้อนใจ


จงรักษา    ลมหายใจ  ที่มีอยู่
เดี๋ยวอาจเข้า   ICU   อย่าร้องไห้
ถึงแม้นเขา   ไม่มา  อย่าเสียใจ
หาเอาใหม่    มีเยอะแยะ   ผมแนะนำ

อิอิอิอิอิ

กวีน้อย  ลุ่มน้ำยาว

[/b]

[sunthornvit]

emo_62อนิจา ชีวิต อย่าคิดสั้น
อีกสักวัน  เขานั้นคง  กลับมาหา
วันนี้เขา   อาจจะไม่   มีเวลา
ขอพี่ญา   จงรอก่อน   อย่าร้อนใจ


จงรักษา    ลมหายใจ  ที่มีอยู่
เดี๋ยวอาจเข้า   ICU   อย่าร้องไห้
ถึงแม้นเขา   ไม่มา  อย่าเสียใจ
หาเอาใหม่    มีเยอะแยะ   ผมแนะนำ

อิอิอิอิอิ

กวีน้อย  ลุ่มน้ำยาว

[/b]

                                           วันเวลา  รอคอย  เหลือน้อยนิด
                     คงหมดสิทธิ์  ทวงถาม  ความดื่มด่ำ
                     มีก็แต่  ตราบาป  ภาพทรงจำ
                     ตามตอกย้ำ  ทำร้าย  ก่อนวายวาง

[กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว]

      วันเวลา  รอคอย  เหลือน้อยนิด
                     คงหมดสิทธิ์  ทวงถาม  ความดื่มด่ำ
                     มีก็แต่  ตราบาป  ภาพทรงจำ
                     ตามตอกย้ำ  ทำร้าย  ก่อนวายวาง



 emo_62เอาเวลา  ที่เหลืออยู่   ไปเข้าวัด
เผื่อจะดัด    นิสัย    อะไรบ้าง
เผื่อผลบุญ    ที่กระทำ     จะนำทาง
ไปพบแสง   สว่าง      ให้เห็นธรรม
จะให้ดี    ไปเรียนสวด    บวชเป็นพระ
จะได้ละ  ปล่อยวาง  จักไม่ช้ำ
นึกเสียว่า   ชาตินี้  เป็นเพราะกรรม
ที่เราได้  กระทำ   ชาติแล้วมา


กวีน้อย  ลุ่มน้ำยาว

[/b]

[นางฟ้า ชาลี]

                           “เขาเคยให้  ปฏิญญา  วาจาสัตย์
            ขอยืนหยัด  ตรากตรำ  ทำเพื่อฉัน
            วันหน้าจัก  สุขศรี  มีครบครัน
            ร่วมผูกพัน  เป็นหนึ่ง  ถึงบั้นปลาย

                          เขาลาไป  ไล่ตาม  ความรุ่งโรจน์
            ฉันครองโสด  รอเขา  สู่เป้าหมาย
            ผ่านเดือน,ปี  เจ็บแปลบ  แอบฟูมฟาย
            เขาดูดาย  หายลับ  ไม่กลับมา
               
                กล้ำกลืนดื่ม  น้ำตา  นับอายุ
            ปีนี้ลุ  หกสิบสี่  แล้วพี่ขา
            ฉันปวดร้าว  อ่อนแอ  แก่ชรา
            เหลือเวลา  จากนี้  มิกี่วัน
               
                ฉันขอต่อ  ชีวิต  อีกนิดหน่อย
            เพื่อรอคอย  เขาย้อน  ก่อนดับขันธ์
            เมตตาบ้าง  เถิดหนา  อย่าลืมกัน
            มาสานฝัน  ให้ครบ  จบกระบวน”
               
                “สงสารหญิง  อาภัพ  กลับรอเก้อ
            ชายที่เธอ  ฝังใจ  ไม่เคยหวน
            ยามป่วยหนัก  ละเมอ  เพ้อคร่ำครวญ
            เสียงกำสรวล  นั้นแผ่วเบา  เศร้าเหลือเกิน”
                        

จะดูแล แม้พี่ จะแก่เฒ่า
จะคอยเฝ้า เอาใจ ไม่ห่างเหิน
จะลุกนั่ง สั่งข้าว หรือก้าวเดิน
จะเพลิดเพลิน เกินใคร ในบ้านกลอน

หกสิบสี่ นี้ยัง ฟิตปั๋งแน่
พี่ไม่แก่ แย่ยัน พลันช่วยสอน
วัยผู้ใหญ่ เก่งกล้า ท้าตะลอน
วัยออดอ้อน สอนรัก ชักถูกใจ

หากว่าพี่ นี้อยู่ คู่นางฟ้า
หนูนี้กล้า ท้าชน จะสนไหม
เป็นคู่รัก พักพิง อิงกันไป
เป็นคู่ใหม่ คู่แกร่ง แห่งบ้านกลอน

นางฟ้า  ชาลี

[sunthornvit]

จะดูแล แม้พี่ จะแก่เฒ่า
จะคอยเฝ้า เอาใจ ไม่ห่างเหิน
จะลุกนั่ง สั่งข้าว หรือก้าวเดิน
จะเพลิดเพลิน เกินใคร ในบ้านกลอน

หกสิบสี่ นี้ยัง ฟิตปั๋งแน่
พี่ไม่แก่ แย่ยัน พลันช่วยสอน
วัยผู้ใหญ่ เก่งกล้า ท้าตะลอน
วัยออดอ้อน สอนรัก ชักถูกใจ

หากว่าพี่ นี้อยู่ คู่นางฟ้า
หนูนี้กล้า ท้าชน จะสนไหม
เป็นคู่รัก พักพิง อิงกันไป
เป็นคู่ใหม่ คู่แกร่ง แห่งบ้านกลอน

นางฟ้า  ชาลี

[/quote]
                                       แม้นสมัคร  ภักดี  รักพี่วิทย์
                  ทั้งชีวิต  ขอมอบ  ปลอบสมร
                  เป็นมิ่งมิตร  ชิดขวัญ  นิรันดร
                  คู่บ้านกลอน  วอนเว้า  คอยเอาใจ

                           น้องมิชัง  รังเกลียด  เหยียดพี่แก่
                  ยอมดูแล  ผูกพัน  นั้นจริงไหม
                  หรือเป็นเพียง  อักษร  กลอนพาไป
                  โดยมิได้  ไยดี  พี่จริงจัง

                            พี่เซ่อซ่า  บัดซบ  สงบเสงี่ยม
                  หน้าเจี๋ยมเจี้ยม  เหนียมอาย  คล้ายสิ้นหวัง
                  ซ้ำขี้เหร่  บักโกรก  โรคเรื้อรัง
                  หากอินัง-ขังขอบ  ต้องตอบแทน
               
                            โดยมอบกาย  มอบใจ  ให้น้องสิ้น
                  ปองยุพิน  แนบทรวง  อย่างหวงแหน
                  ทุกทุกวัน  ใส่ใจ  ไม่คลอนแคลน
                  เติมคะแนน  เช้า-เย็น  เป็นประจำ

[นางฟ้า ชาลี]

จะดูแล แม้พี่ จะแก่เฒ่า
จะคอยเฝ้า เอาใจ ไม่ห่างเหิน
จะลุกนั่ง สั่งข้าว หรือก้าวเดิน
จะเพลิดเพลิน เกินใคร ในบ้านกลอน

หกสิบสี่ นี้ยัง ฟิตปั๋งแน่
พี่ไม่แก่ แย่ยัน พลันช่วยสอน
วัยผู้ใหญ่ เก่งกล้า ท้าตะลอน
วัยออดอ้อน สอนรัก ชักถูกใจ

หากว่าพี่ นี้อยู่ คู่นางฟ้า
หนูนี้กล้า ท้าชน จะสนไหม
เป็นคู่รัก พักพิง อิงกันไป
เป็นคู่ใหม่ คู่แกร่ง แห่งบ้านกลอน

นางฟ้า  ชาลี

                                       แม้นสมัคร  ภักดี  รักพี่วิทย์
                  ทั้งชีวิต  ขอมอบ  ปลอบสมร
                  เป็นมิ่งมิตร  ชิดขวัญ  นิรันดร
                  คู่บ้านกลอน  วอนเว้า  คอยเอาใจ

                           น้องมิชัง  รังเกลียด  เหยียดพี่แก่
                  ยอมดูแล  ผูกพัน  นั้นจริงไหม
                  หรือเป็นเพียง  อักษร  กลอนพาไป
                  โดยมิได้  ไยดี  พี่จริงจัง

                            พี่เซ่อซ่า  บัดซบ  สงบเสงี่ยม
                  หน้าเจี๋ยมเจี้ยม  เหนียมอาย  คล้ายสิ้นหวัง
                  ซ้ำขี้เหร่  บักโกรก  โรคเรื้อรัง
                  หากอินัง-ขังขอบ  ต้องตอบแทน
               
                            โดยมอบกาย  มอบใจ  ให้น้องสิ้น
                  ปองยุพิน  แนบทรวง  อย่างหวงแหน
                  ทุกทุกวัน  ใส่ใจ  ไม่คลอนแคลน
                  เติมคะแนน  เช้า-เย็น  เป็นประจำ

หากว่าพี่ รักจริง หวังอิงแอบ
เอาใจแนบ แทบทรวง ควงงามขำ
จะดูแล แต่พี่ ไม่มีอำ
ไม่ให้ช้ำ ชอกใจ ในรักเรา

พี่ไม่แก่ แน่ใจ ใช่แกล้งหลอก
น้องขอบอก ออกปาก ฝากใจเหมา
ให้พี่วิทย์ ชิดใกล้ กลายเป็นเงา
จะใฝ่เฝ้า เคล้าคลอ มิรอนาน

จะเอาใจ ในนอก ไม่หลอกพี่
จะพัดวี ดีตอบ ชอบเป็นฐาน
จะปัดปู ดูแล แม้เรือนชาน
จะจัดบ้าน ร้านรวง ไม่ห่วงเลย

ยามจะนอน ซอนใจ ไปใกล้ใกล้
ให้โลมไล้ เลียบลอง จ้องเปิดเผย
ตระคองกอด ยอดชาย มิหน่ายเกย
จะอ้อนเอ่ย เชยใจ ในบ้านเรา

นางฟ้า  ชาลี

[sunthornvit]

หากว่าพี่ รักจริง หวังอิงแอบ
เอาใจแนบ แทบทรวง ควงงามขำ
จะดูแล แต่พี่ ไม่มีอำ
ไม่ให้ช้ำ ชอกใจ ในรักเรา

พี่ไม่แก่ แน่ใจ ใช่แกล้งหลอก
น้องขอบอก ออกปาก ฝากใจเหมา
ให้พี่วิทย์ ชิดใกล้ กลายเป็นเงา
จะใฝ่เฝ้า เคล้าคลอ มิรอนาน

จะเอาใจ ในนอก ไม่หลอกพี่
จะพัดวี ดีตอบ ชอบเป็นฐาน
จะปัดปู ดูแล แม้เรือนชาน
จะจัดบ้าน ร้านรวง ไม่ห่วงเลย

ยามจะนอน ซอนใจ ไปใกล้ใกล้
ให้โลมไล้ เลียบลอง จ้องเปิดเผย
ตระคองกอด ยอดชาย มิหน่ายเกย
จะอ้อนเอ่ย เชยใจ ในบ้านเรา

นางฟ้า  ชาลี

[/quote]
                                คำออดอ้อน  อ่อนหวาน  ปานน้ำผึ้ง
                ชวนซาบซึ้ง  ตรึงตรา  หาใดเท่า
                ช่างฉอเลาะ  ตะล่อม  รู้กล่อมเกลา
                แสร้งหยอกเย้า  หรือจริง  ยิ่งเคลือบแคลง

                       เลือดลมวิ่ง  สุดขีด  ฉีดพลุ่งพล่าน
                จิตฟุ้งซ่าน  พินิศ  คิดแผลงแผลง
                แม้นได้น้อง  ครองคู่  อยู่ร่วมแรง
                แล้วตำแหน่ง  สูงต่ำ  ทำอย่างไร

                       อยากเป็นหนึ่ง  สอง,สาม  ขอถามก่อน
                ว่าบังอร  ยอมรับ  อันดับไหน
                หากไม่เกี่ยง  หลวง,น้อย  ค่อยเบาใจ
                พี่จะได้  จัดแจง  แบ่งลงตัว

[กังวาน]

เห็นเขาออดอ้อนกันหวั่นวิตก
พี่วิทย์หกสิบสี่มีสาวยั่ว
ตัวของผมสี่สิบสองดูหมองมัว
คนพันพัวไม่มีชีช้ำใจ

จะขอลาไปสวดบวชเป็นพระ
กับพี่รพีกาญจน์บ้านเชียงใหม่
มีโอกาสบิณฑบาตตลาดไกล
จะแวะไปอนุโมทนานางฟ้าเอย

[นางฟ้า ชาลี]

หากว่าพี่ รักจริง หวังอิงแอบ
เอาใจแนบ แทบทรวง ควงงามขำ
จะดูแล แต่พี่ ไม่มีอำ
ไม่ให้ช้ำ ชอกใจ ในรักเรา

พี่ไม่แก่ แน่ใจ ใช่แกล้งหลอก
น้องขอบอก ออกปาก ฝากใจเหมา
ให้พี่วิทย์ ชิดใกล้ กลายเป็นเงา
จะใฝ่เฝ้า เคล้าคลอ มิรอนาน

จะเอาใจ ในนอก ไม่หลอกพี่
จะพัดวี ดีตอบ ชอบเป็นฐาน
จะปัดปู ดูแล แม้เรือนชาน
จะจัดบ้าน ร้านรวง ไม่ห่วงเลย

ยามจะนอน ซอนใจ ไปใกล้ใกล้
ให้โลมไล้ เลียบลอง จ้องเปิดเผย
ตระคองกอด ยอดชาย มิหน่ายเกย
จะอ้อนเอ่ย เชยใจ ในบ้านเรา

นางฟ้า  ชาลี

                                คำออดอ้อน  อ่อนหวาน  ปานน้ำผึ้ง
                ชวนซาบซึ้ง  ตรึงตรา  หาใดเท่า
                ช่างฉอเลาะ  ตะล่อม  รู้กล่อมเกลา
                แสร้งหยอกเย้า  หรือจริง  ยิ่งเคลือบแคลง

                       เลือดลมวิ่ง  สุดขีด  ฉีดพลุ่งพล่าน
                จิตฟุ้งซ่าน  พินิศ  คิดแผลงแผลง
                แม้นได้น้อง  ครองคู่  อยู่ร่วมแรง
                แล้วตำแหน่ง  สูงต่ำ  ทำอย่างไร

                       อยากเป็นหนึ่ง  สอง,สาม  ขอถามก่อน
                ว่าบังอร  ยอมรับ  อันดับไหน
                หากไม่เกี่ยง  หลวง,น้อย  ค่อยเบาใจ
                พี่จะได้  จัดแจง  แบ่งลงตัว

ไม่ต้องการ อันดับ ที่นับได้
ไม่ต้องใช้ เงินทอง กองเท่าหัว
ไม่ต้องการ ขายแรง แสร้งเมามัว
ไม่ต้องคั่ว  ตัวเรา เยาว์ให้ครอง

ขอเพียงให้ ใจเรา เฝ้าสมัคร
ขอเพียงรัก ภักดี ที่สนอง
ขอเพียงใจ ใกล้ชิด สนิทปอง
ขอเพียงป้อง น้องนาง กลางไพรี

ไม่ต้องการ รานร้าว เป็นเจ้าของ
ไม่ต้องลอง มองลึก ศีกศักดิ์ศรี
ไม่ต้องแย่ง แข่งขัน พาลราวี
ไม่ต้องมี หนึ่งสอง ประลองกัน

เป็นอะไร ในใจ ของพี่รู้
เป็นยอดชู้ คู่ใจ ไอศวรรย์
เป็นทุกอย่าง สร้างมา ถ้าแบ่งปัน
เป็นสวรรค์ ชั้นฟ้า ถ้าต้องการ

นางฟ้า  ชาลี

[นางฟ้า ชาลี]

เห็นเขาออดอ้อนกันหวั่นวิตก
พี่วิทย์หกสิบสี่มีสาวยั่ว
ตัวของผมสี่สิบสองดูหมองมัว
คนพันพัวไม่มีชีช้ำใจ

จะขอลาไปสวดบวชเป็นพระ
กับพี่รพีกาญจน์บ้านเชียงใหม่
มีโอกาสบิณฑบาตตลาดไกล
จะแวะไปอนุโมทนานางฟ้าเอย

พี่karnkai สี่สอง น้องสี่หนึ่ง
ไฉนจึง ซึ้งธรรม นำเฉลย
ยังหนุ่มแน่น แขนขา น่ากอดเกย
ไม่น่าเลย เผยบวช ชวดเลยเรา

วัยใกล้เคียง เรียงไหล่ ได้เหมาะสม
วัยเลือดลม บ่มเพาะ เจาะใจเขา
วัยผู้ใหญ่ ใจกล้า มาขัดเกลา
วัยยืนยาว เยือกเย็น เป็นน่าลอง

น่าเสียดาย ใจมา อาสาบวช
ฟังเสียงสวด คาถา น่าลองของ
อย่าบวชเลย เชยชื่น ระรื่นมอง
มาจับจ้อง มองฟ้า น่าจะทัน

จะเปิดใจ ให้กว้าง ล้วงลึกลึก
จะเปิดศึก คึกคัก ให้รักฉัน
จะเปิดวาง  หว่างใจ ให้kaiพลัน
จะแต่งปั้น สรรค์สร้าง ทางรักเรา

นางฟ้า  ชาลี

[sunthornvit]

พี่karnkai สี่สอง น้องสี่หนึ่ง
ไฉนจึง ซึ้งธรรม นำเฉลย
ยังหนุ่มแน่น แขนขา น่ากอดเกย
ไม่น่าเลย เผยบวช ชวดเลยเรา

วัยใกล้เคียง เรียงไหล่ ได้เหมาะสม
วัยเลือดลม บ่มเพาะ เจาะใจเขา
วัยผู้ใหญ่ ใจกล้า มาขัดเกลา
วัยยืนยาว เยือกเย็น เป็นน่าลอง

น่าเสียดาย ใจมา อาสาบวช
ฟังเสียงสวด คาถา น่าลองของ
อย่าบวชเลย เชยชื่น ระรื่นมอง
มาจับจ้อง มองฟ้า น่าจะทัน

จะเปิดใจ ให้กว้าง ล้วงลึกลึก
จะเปิดศึก คึกคัก ให้รักฉัน
จะเปิดวาง  หว่างใจ ให้kaiพลัน
จะแต่งปั้น สรรค์สร้าง ทางรักเรา

นางฟ้า  ชาลี

[/quote]
                                    เห็นkarnkai  หนุ่มกว่า  ผวาใส่
                     เลิกใส่ใจ  กังวล  คนแก่เฒ่า
                     ทิ้งอาแปะ  ลงคอ  หนอนงเยาว์
                     ลืมแม้เรา  เคยเคียง  ร่วมเตียงมา

                             หน้าตางาม  สะสวย  รวยเสน่ห์
                      กลับรวนเร  เฉไฉ  ใส่มารษา
                      หรือkarnkai  เขามี  มากลีลา
                      น้องนางฟ้า  จึงปลื้ม  ลืมพี่พลัน

[กวีบ่าว ลุ่มน้ำยม]

ปริญญาบุตรสอนหญิง


อรรถรส       ปลายปากกา       และความคิด
ดั่งชีวิต      ที่ผูกติด      กับลวดหนาม
จบมอหก     ก้าวเข้ารั๊ว      แห่งมอราม
ภัยคุกคาม      เมื่อย่างก้าว     เข้ารั๊วไป

เดินเข้าไป      เพื่อนมากมาย     หลายคณะ
ได้พบปะ       กับเพื่อนหนุ่ม      ผู้หน้าใส
คบกันมา       วันเวลา      ล่วงเลยไป
แม้ริ้นไร       ไม่ให้ไต่     ให้ตอมเรา

คบกันมา     ถึงเมื่อ     ปีสุดท้าย
ความรักเรา      เริ่มใกล้    จะอับเฉา
เริ่มรกร้าง     ความสัมพันธ์     ในสองเรา
หรือว่าเขา    เริ่มเบื่อหน่าย      หรือกระไร

ความสัมพันธ์     ที่แน่นแฟ้น     มาแต่เนิ่น
ในวันนี้      ถูกเขาเมิน    เริ่มผลักใส
ปริญญา      นี่หรือรั๊ว     มหาลัย
ถูกเขาให้    คำลวง      ตลอดมา

เวลานี้       ดั่งชีวี      จะดับสูญ
เริ่มหมดบุญ    เริ่มหมด     วาสนา
ในเดือนนี้       ความเปลื่ยนคือ      เม็นไม่มา
ที่รักจ๋า       ฉันควร      ทำเช่นไร

ดั่งภาษิต    คำกลอน    ที่เขาว่า
สุกก่อนห่าม      ทำแล้ว     ดีไฉน
ปริญญา       เวลาเหลือ     อีกไม่ไกล
ก็จะได้      คว้ามา       ไว้ชื่นชม

ปริญญา-     บัตรที่ฉัน      ควรจะได้
แต่วันนี้       เจอแล้ว      ต้องขื่นขม
ปริญญา     ที่หลอกลวง      จนอกตรม
คอยให้นม      ปริญญา      บุตราเอย


(ลองแต่งดูเล่นๆนะครับ   ผิดพลาดประการใด โปรดติชมได้นะครับ)
——► กวีบ่าว      ลุ่มน้ำยม◄——