เคยภิรมย์...
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 07:12:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: เคยภิรมย์...  (อ่าน 3672 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
26 ธันวาคม 2011, 07:27:PM
จะไม่เด็ด
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี

****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 109
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 440



« เมื่อ: 26 ธันวาคม 2011, 07:27:PM »
ชุมชนชุมชน



กลอนนั้นงามท่ามอารมณ์ผสมหนาว
สุมใจร้าวให้หลงลอยละห้อยหา
ตาพร่ามัวหลบเร้น...ซ่อนเย็นชา
คอยเบือนหน้าหลบสุนทรีย์ที่ล่อลวง

ใจเจ้าเอยเลยล่วงสู่บ่วงเศร้า
ซ่อนแม้เงาข้างกายคล้ายแหนหวง
รอยอารมณ์ปลิวคว้างร่างกลุงกลวง
เสมือนดวง...จรไกลไร้อาวรณ์

เพียงพบร่างหนึ่งอยู่คู่กาลเก่า
เพียรคอยเฝ้าเสน่หาเหมือนคราก่อน
ครั้งเคยหวานซ่านซ่าหน้าบทกลอน
วันคืนย้อนมาได้ไหมใคร่ปุจฉา.?

.....แบบว่า..ชีวิตมันเศร้า ลาตายดีกว่าตู

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บูรพาท่าพระจันทร์, กังวาน, ...สียะตรา.., สุนันยา, sunthornvit, ภู กวินท์, นางฟ้า ชาลี, Prapacarn ❀, สายใย, ลมหนาว, ปรางทิพย์, รัตนาวดี, บ้านริมโขง, ไม่รู้ใจ, Thammada, รพีกาญจน์, กชนันท์

ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
26 ธันวาคม 2011, 08:00:PM
กังวาน
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 904
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,505



« ตอบ #1 เมื่อ: 26 ธันวาคม 2011, 08:00:PM »
ชุมชนชุมชน

วันคืนไม่หวนกลับลับเลือนหาย
หมู่หญิงชายมากล้นคอยค้นหา
อดีตพาดผ่านใจให้น้ำตา
เสียเวลาจ่อมจมขื่นขมใจ

เคยภิรมย์ชมชื่นไม่คืนกลับ
มัวนั่งนับโมงยามเที่ยวถามไถ่
คำตอบที่มีหรือคืออะไร
ฉันหรือใครมิบังอาจประกาศตน

เพราะที่เห็นเป็นอยู่รู้เต็มอก
ว่านรกที่จิตผิดทุกหน
ตัวของเราเท่าที่เห็นยังเป็นคน
แค่สับสนคนที่รักหักอกเรา

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, sunthornvit, ภู กวินท์, นางฟ้า ชาลี, สายใย, ลมหนาว, ปรางทิพย์, รัตนาวดี, บ้านริมโขง, ไม่รู้ใจ, Thammada, รพีกาญจน์, กชนันท์

ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
26 ธันวาคม 2011, 08:07:PM
สุนันยา
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 799
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,805


ความรักของฉัน อยู่ในบทวี จบบทกวี ก็ไม่มีความรัก


« ตอบ #2 เมื่อ: 26 ธันวาคม 2011, 08:07:PM »
ชุมชนชุมชน



กลอนนั้นงามท่ามอารมณ์ผสมหนาว
สุมใจร้าวให้หลงลอยละห้อยหา
ตาพร่ามัวหลบเร้น...ซ่อนเย็นชา
คอยเบือนหน้าหลบสุนทรีย์ที่ล่อลวง

ใจเจ้าเอยเลยล่วงสู่บ่วงเศร้า
ซ่อนแม้เงาข้างกายคล้ายแหนหวง
รอยอารมณ์ปลิวคว้างร่างกลุงกลวง
เสมือนดวง...จรไกลไร้อาวรณ์

เพียงพบร่างหนึ่งอยู่คู่กาลเก่า
เพียรคอยเฝ้าเสน่หาเหมือนคราก่อน
ครั้งเคยหวานซ่านซ่าหน้าบทกลอน
วันคืนย้อนมาได้ไหมใคร่ปุจฉา.?

.....แบบว่า..ชีวิตมันเศร้า ลาตายดีกว่าตู

บรรจงคำนำร้อยถ้อยอักษร
ผ่านกานท์กลอน รำพึง คะนึงหา
เมื่อล่วงกาล วันเคย ดูเฉยชา
เหมือนต้องการ อำลา สิ้นอาลัย

แล้วไฉนไยครวญถึงนวลเจ้า
หรือเพียงเย้า หยอกเอิน เพลินสงสัย
ใครเหมินหมาง พาที วจีไกล
ดังตัดเยื่อ ขาดใย ไร้ปรานี

ในวันนี้ ฤดีน้อง ต้องหมองหม่น
ไม่อาจยลอักษร กลอนบ่งชี้
ช้ำดวงมาน ปวดร้าว เศร้าชีวี
คงไม่มี วันย้อน อ้อนภิรมย์

"สุนันยา"

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sunthornvit, กังวาน, ภู กวินท์, นางฟ้า ชาลี, สายใย, ลมหนาว, ปรางทิพย์, รัตนาวดี, ไม่รู้ใจ, Thammada, บูรพาท่าพระจันทร์, รพีกาญจน์, กชนันท์

ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s