ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รัตนาวดี]

<a href="http://www.youtube.com/v/9RDNdh3Y1PM&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/9RDNdh3Y1PM&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

 

...ขอช่วยแต่ง แปลงตอน กานท์กลอนกาพย์
รัตน์มีภาพ ฉาบชวน นวลฉวี
สิบสองนาง พร่างขวัญ วรรณคดี
โปรดช่วยเกลา เล่าที คลี่เป็นกลอน...

...ไม่ต้องฉวย ฉายโฉบ โลภสิบสอง
ตามแต่ปอง คล้องเคียง เพียงหนึ่งก่อน
ไม่ต้องตาม ลำดับ จารจับตอน
บทกานท์ท่อน ผ่อนร่าย คลายอารมณ์...

...ขอขอบคุณ ชาวกวี พี่น้องเพื่อน
ปีใหม่เยือน เคลื่อนรับ ประดับสม
ประเสริฐศรี มีสุข หมดทุกข์ตรม
โชคทับถม พรมด้วย ร่ำรวยเอย...

รัตนาวดี

 

[พรายม่าน]

นางมัทนา

อยากแต่งตอนที่นางมัทนาเทพธิดาผู้เลอโฉมรำพันถึงความรัก
ก่อนจะถูกสาปให้เป็นดอกกุหลาบไปตราบนิรันดร์
เหตุเพียงมิอาจรักสุเทษณ์เทพได้ เนื่องจากได้มอบหัวใจ
ให้ท้าวชัยเสนไปหมดแล้ว แม้ท้าวชัยเสนจะมีพระนางจัณฑี
เป็นมเหสีอยู่แล้วก็ตาม แหละนี่คือตำนานแห่งกุหลาบดอกนั้น

โอ้ทูลกระหม่อมจอมบดินทร์ปิ่นเทพ
ผู้สรวมเสพอติสิทธิ์ฤทธิ์สวรรค์
งามทั้งองค์ทั้งอิทธิกฤติยายันตร์
แทบเบื้องบรรพ์อนันต์อเนกอิตถีนาง

อันตัวน้องหมองแล้วเป็นแก้วแตก
เป็นเศษแทรกแปลกปนให้หม่นหมาง
จะหาควรคู่ทิพย์ที่หยิบวาง
เหมือนเศษฟางข้างชุดมงกุฎทอง
อีกอนึ่งอื่นมิอาจประมาทรัก
มิอาจจักเจียดเข้าเป็นเจ้าของ
แหละมิอาจบาทขยี้บีฑาครอง
เหตุเพราะใจใฝ่ปองแต่คล้องใจ

แม้ตัวน้องวาสนาจะอาภัพ
ต้องฝืนซับสนับสองมาลองใส่
จะกี่ครากี่เขตแห่งเภทภัย
แหวะแหวกล้วงดวงหทัยก็ขอทน

เมื่อรักแล้วเลือกใหม่กระไรได้
ค่าแห่งใจเกินเจตจับเหตุผล
ทูลกระหม่อมย่อมรับกับกมล
ว่าวังวนเวียนซ้ำคือกรรมวอน

หากจะทรงเมตตาลูกกาคาบ
ขอทรงสาปอาบเล่ห์ด้วยเกสร
เป็นกุหลาบแห่งวารีสีทันดร
กับกลิ่นอันขจร จบหิมพานต์  ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๒๙.๑๒.๕๔

[พรายม่าน]

นางศกุนตลา

จับตอนที่นางต้องผิดหวัง ระหกระเหินออกจากนครหัสดินของท้าวทุษยันต์ กษัตริย์จันทรวงศ์ผู้เป็นคนรัก ที่จำนางไม่ได้เนื่องมาจากคำสาปของฤาษีทุรวาสและนางได้ทำแหวนของท้าวทุษยันต์หายไประหว่างทาง นางต้องรอนแรมมากลางป่าเพียงลำพังพร้อมกับลูกน้อยในครรภ์หลังจากถูกขับไล่อย่างไม่ใยดี

<a href="http://www.youtube.com/v/_5tU8Wwyevc&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/_5tU8Wwyevc&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

เพลงนกจากเถา

แต่เดือนดวงนี้หรือมิใช่
สอดแสงแฝงไทรอาบไพรสณฑ์
ขาดเพียงเสียงขานหวานระคน
พรมปนพิณเปรียบเทียบเวทางค์

มลุลีเหลือคราบแต่สาบเสือ
ผีเสื้อเรื่อเร้นกลายเป็นบ่าง
เพลงผิวริ้วไผ่เป็นพรายคราง
ใจว้างเวิ้งวาดแทบขาดรอน

ลูกนกผกผวาสกุณาน้อย
ย่ำรอยถอยหลังเหมือนครั้งก่อน
ไร้บิดามารดาภราดร
ภัสดาด่วนรอนด้วยธำมรงค์

หรือรักมีร้ายเป็นหมายโทษ
แสร้งโจษโภชเผ็ดด้วยเพชรผง
มิถือซื่อสรรค์อันมั่นคง
ปลิดปลงลงม้วยด้วยคำมนตร์

สงสารสายผูกแต่ลูกน้อย
ต้องพลอยอัปภาคย์บนซากป่น
แห่งมหาอวิชชาอิทธิชน
เกิดบนวิบากแห่งพรากกรรม

เถิดให้ใช้เวรเพื่อเซ่นกฎ
แห่งกัปอัปยศที่รดร่ำ
ก็จะเชือดเลือดเนื้อไว้เพื่อจำ
แต่อย่าย่ำเหยียดได้บนใจรัก ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๒๙.๑๒.๕๔