24 ธันวาคม 2011, 09:58:AM |
เฮยอิง
|
|
« เมื่อ: 24 ธันวาคม 2011, 09:58:AM » |
ชุมชน
|
สูดโมงยามท่ามเช้าที่เบาเรียบ
วางใจเงียบเงียบก่อนเคยอ่อนล้า
นั่งทบทวนหวนคิดถึงเวลา
ที่รุดหน้าผ่าร้อนร้าวมายาวนาน
เกินไปไหมในชีวิตของมนุษย์
เมื่อถึงจุดยุตินิยามหวาน
ฝืนหรือเปล่าระหว่างเงาของวันวาน
ฤดูผ่านวันหนาวคงร้าวใจ
หยุดเสียทีดีไหมในวันนี้
เมื่อทางที่เดินต่อต่อไม่ไหว
ก็ควรหยุดหยุดเดินเผินเผินไป
ดีกว่าไร้เยื่อใยในรักกัน. . .
ฝืนต่อเพื่ออะไรในวันหน้า
เมื่อมันล้ากว่าจะเป็นเช่นดั่งฝัน
รักไม่ได้แต่ไม่ใช่ไม่รักกัน
ปล่อยเธอ-ฉันปล่อยรักนั้น"มันไม่จริง"
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, นางฟ้า ชาลี, Thammada, กังวาน, sunthornvit, Music, บ้านริมโขง, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ไม่รู้ใจ, ...สียะตรา.., ภู กวินท์, บูรพาท่าพระจันทร์, เมฆา..., รพีกาญจน์, ลมหนาว, ♥หทัยกาญจน์♥, amika29, รัตติกาล
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ไม่ต้องรู้หรอกว่าคนแต่งชื่ออะไร แค่รู้ว่ามาจากใจก็พอ. . .
|
|
|
24 ธันวาคม 2011, 10:08:AM |
สุนันยา
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 24 ธันวาคม 2011, 10:08:AM » |
ชุมชน
|
คงยากปล่อย ใจรัก หักใจฝืน อย่าหยิบยื่น คำรัก ผลักทุกสิ่ง เมื่อส่วนลึก ห้วงใน ยังไหวติง ไยจะทิ้ง รักเรา ให้เฉาตรม
เหตุผลใด ไหนเลย นำเอ่ยอ้าง ระหว่างทาง สายนี้ มีหวานขม หากมีใจ ควรรั้ง อย่าสร้างปม ให้เป็นรอย ระทม ถมวิญญาณ์
รักก็คือ ความรัก ภักดีแน่น เป็นเหมือนแกน ซี่ใน ให้ความหวาน ชุบใจเหงา ให้รื่น ชื่นสราญ อย่าหักหาญ รักเลย "อย่าเอ่ยลา"
"สุนันยา"
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : นางฟ้า ชาลี, Thammada, กังวาน, sunthornvit, Music, บ้านริมโขง, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ไม่รู้ใจ, ...สียะตรา.., ภู กวินท์, บูรพาท่าพระจันทร์, เมฆา..., เฮยอิง, รพีกาญจน์, ลมหนาว, ♥หทัยกาญจน์♥, amika29, รัตติกาล
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี
|
|
|
24 ธันวาคม 2011, 10:47:AM |
นางฟ้า ชาลี
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 24 ธันวาคม 2011, 10:47:AM » |
ชุมชน
|
หากปล่อยรัก ผลักไส ในใจเศร้า หากความเหงา ร้าวทรวง ยังห่วงหา หากมองเห็น เป็นเรื่อง เบื้องมายา หากว่าล้า อ่อนแรง จงแกร่งยืน
เก็บทุกสิ่ง นิ่งไว้ ในใจเจ้า เก็บความเขลา เร่าร้อน ซ่อนความขื่น เก็บสิ่งดี ที่ได้ ในวานซืน เก็บไว้ชื่น ฉ่ำทรวง ทวงรักคืน
นางฟ้า ชาลี
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, บ้านริมโขง, สุนันยา, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ไม่รู้ใจ, ...สียะตรา.., ภู กวินท์, บูรพาท่าพระจันทร์, เมฆา..., เฮยอิง, รพีกาญจน์, ลมหนาว, ♥หทัยกาญจน์♥, sunthornvit, Thammada, amika29, สล่าผิน, รัตติกาล
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
24 ธันวาคม 2011, 10:51:AM |
กังวาน
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 24 ธันวาคม 2011, 10:51:AM » |
ชุมชน
|
เรารักกันฉันรู้อยู่เต็มอก ไม่ตลกตรงที่มีปัญหา ทั้งเธอฉันมีคู่รู้เต็มตา แต่เวลาทำให้พบสบรักกัน
ทำอย่างไรกันเล่าเข้าใจด้วย เธอจงช่วยจากไปไกลไกลฉัน หากพลาดพลั้งใกล้ชิดอาจติดพัน ขอ"สุนันยา"เข้าใจไม่ต้องรอ
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : นางฟ้า ชาลี, Music, บ้านริมโขง, สุนันยา, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ไม่รู้ใจ, ...สียะตรา.., ภู กวินท์, บูรพาท่าพระจันทร์, เมฆา..., เฮยอิง, รพีกาญจน์, ลมหนาว, ♥หทัยกาญจน์♥, sunthornvit, Thammada, amika29, สล่าผิน
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
24 ธันวาคม 2011, 12:59:PM |
Music
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 24 ธันวาคม 2011, 12:59:PM » |
ชุมชน
|
๐......บุษบารำพึง........๐
ปล่อยดวงใจไหลเรื่อยเมื่อยค่อยหยุด มิสิ้นสุด-หลากล้น-เวียนวนล่อ เดี๋ยวก็แรง-เดี๋ยวเฉื่อย-เหนื่อยไม่พอ เชี่ยวเป็นบ้า-เป็นบอในบางที
ด้วยภาระสาหัส...มันกัดกร่อน อยากใจอ่อนกลับตะแบงเร่งแซงหนี ดุจขนนก.ภูผา.ดุจฝาชี เป็นกุมภีล์.สินสมุทร.ยากสุดเดา
ยอมรับจ้างสร้างภาพอาบน้ำผึ้ง อยากให้ทึ่งว่าเท่ห์ร้อยเล่ห์เหงา จินตนาสาสม...หรือซมเซา อยู่ที่เราขืนขัด...หรือศรัทธา
ปล่อยดวงใจไหลเอื่อยเหนื่อยสักพัก ค่อยชะงัก..วางแผนให้แขนขา หยุดวิ่งตามความเท่าทัน..ใช้ปัญญา ค่อยกลับมา..ตั้งต้นเป็นคนเดิม ......๑๐๙๑๓......
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, สุนันยา, ไม่รู้ใจ, ...สียะตรา.., ภู กวินท์, บูรพาท่าพระจันทร์, กังวาน, เมฆา..., เฮยอิง, panthong.kh, รพีกาญจน์, ลมหนาว, ♥หทัยกาญจน์♥, sunthornvit, ดาว อาชาไนย, Thammada, amika29, สล่าผิน, รัตติกาล
ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
...อย่าคิดว่ายาก.แต่ทำได้../..ควรทำให้ได้.แม้มันจะยาก...
|
|
|
24 ธันวาคม 2011, 02:19:PM |
เฮยอิง
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 24 ธันวาคม 2011, 02:19:PM » |
ชุมชน
|
คงยากปล่อย ใจรัก หักใจฝืน อย่าหยิบยื่น คำรัก ผลักทุกสิ่ง เมื่อส่วนลึก ห้วงใน ยังไหวติง ไยจะทิ้ง รักเรา ให้เฉาตรม
เหตุผลใด ไหนเลย นำเอ่ยอ้าง ระหว่างทาง สายนี้ มีหวานขม หากมีใจ ควรรั้ง อย่าสร้างปม ให้เป็นรอย ระทม ถมวิญญาณ์
รักก็คือ ความรัก ภักดีแน่น เป็นเหมือนแกน ซี่ใน ให้ความหวาน ชุบใจเหงา ให้รื่น ชื่นสราญ อย่าหักหาญ รักเลย "อย่าเอ่ยลา"
"สุนันยา" คงต้องปล่อยรอยรักที่หนักแน่น
ท่ามดินแดนแห่งรักแม้หนักหนา
แต่เมื่อทางร้างร้าวคราวน้ำตา
จำต้องลาเพราะรัก. .มันหักไป
บนรอยแตกแยกทางระหว่างเรา
คงเหลือเงาเบาบางอย่างอ่อนไหว
เธอจะอยู่คู่ฉันแม้วันใด
อยู่ในใจในฝันนิรันด์กาล. . .
สวัสดีครับพี่สุนันยา^ ^
หากปล่อยรัก ผลักไส ในใจเศร้า หากปวดร้าว เหงาทรวง ยังห่วงหา หากมองเห็น เป็นเรื่อง เบื้องมายา หากว่าล้า อ่อนแรง กับแสงเรือง
เก็บทุกสิ่ง นิ่งไว้ ในใจเจ้า เก็บความร้าว รุ่มร้อน ซ่อนความเสี่ยง เก็บสิ่งดี ที่ได้ แต่เนืองเนือง เก็บไว้เลี้ยง หัวใจ ในวันลา
นางฟ้า ชาลี จะเก็บห้วงท่วงทำนองของความรัก
ให้แน่นหนักสลักไว้ในห่วงหา
ความรู้สึกหมดสิ้นในวิญญา
เก็บเวลาของเราที่เข้าใจ
เก็บทุกเรื่องใต้เบื้องฟ้าคำว่าเรา
ความแผ่วเบาเงาสะท้อนความอ่อนไหว
ฉันจะเก็บรักที่มอดตลอดไป
แต่หัวใจเก็บเขาไว้ไม่ไหวเลย ปล่อยดวงใจไหลเรื่อยเหนื่อยค่อยหยุด มิสิ้นสุด-หลากล้น-ทั้งวนล่อ เดี๋ยวก็แรง-เดี๋ยวก็เฉื่อย-เมื่อยก็พอ ไม่ละออหนาวเย็นเป็นบางที
ด้วยภาระสาหัส...มันกัดกร่อน อยากใจอ่อนกลับตะแบงแรงเต็มที่ ดุจขนนก.ภูผา.ดุจฝาชี เป็นกุมภีล์.สินสมุทร.ยากสุดเดา
ยอมรับจ้างสร้างภาพอาบน้ำผึ้ง อยากให้ทึ่งว่าเท่ห์ร้อยเล่ห์เข้า จินตนาสาสม...หรือซมเซา อยู่ที่เราขืนขัด...หรือศรัทธา
ปล่อยดวงใจไหลเอื่อยเหนื่อยสักพัก ค่อยชะงัก..วางแผนให้แขนขา หยุดวิ่งตามความเท่าทัน..ของปัญญา ค่อยกลับมา..ตั้งต้นเป็นคนเดิม
ปล่อยหัวใจไหลรินสู่สินธ์ุธาร
ดังคำขานนานเนาที่เล่าเพิ่ม
อยากจะกลับกลับเป็นเช่นคนเดิม
แต่ใจเริ่มผ่อนล้ากว่าคืนวัน
วางหัวใจในสายนภากาศ
ลองขีดวาดสวมเส้นเป็นมวยขวัญ
มองผ่านนามความยุ่งโหมที่โรมรัน
ขอปล่อยมันสักวันเถิดหัวใจ. . .
เผื่อสายน้ำลำธารวิมานเมฆ
จะช่วยเสกเบรกนามความหวั่นไหว
บนรอยเก่าสองเรายังเข้าใจ
แต่รอยใหม่ใครเล่าเขาจะรู้. . .
สวัสดีครับพี่พี่ ขอบคุณที่แวะเวียนมาร่วมแจมครับ
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บูรพาท่าพระจันทร์, รพีกาญจน์, ลมหนาว, ♥หทัยกาญจน์♥, sunthornvit, Thammada, ไม่รู้ใจ, กังวาน, amika29, สุนันยา, Music, สล่าผิน, รัตติกาล, นางฟ้า ชาลี
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ไม่ต้องรู้หรอกว่าคนแต่งชื่ออะไร แค่รู้ว่ามาจากใจก็พอ. . .
|
|
|
24 ธันวาคม 2011, 02:28:PM |
บูรพาท่าพระจันทร์
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 24 ธันวาคม 2011, 02:28:PM » |
ชุมชน
|
ปล่อยดวงใจไหลเรื่อยเหนื่อยค่อยหยุด มิสิ้นสุด-หลากล้น-ทั้งวนล่อ เดี๋ยวก็แรง-เดี๋ยวก็เฉื่อย-เมื่อยก็พอ ไม่ละออหนาวเย็นเป็นบางที
ด้วยภาระสาหัส...มันกัดกร่อน อยากใจอ่อนกลับตะแบงแรงเต็มที่ ดุจขนนก.ภูผา.ดุจฝาชี เป็นกุมภีล์.สินสมุทร.ยากสุดเดา ยอมรับจ้างสร้างภาพอาบน้ำผึ้ง อยากให้ทึ่งว่าเท่ห์ร้อยเล่ห์เข้า จินตนาสาสม...หรือซมเซา อยู่ที่เราขืนขัด...หรือศรัทธา ปล่อยดวงใจไหลเอื่อยเหนื่อยสักพัก ค่อยชะงัก..วางแผนให้แขนขา หยุดวิ่งตามความเท่าทัน..ของปัญญา ค่อยกลับมา..ตั้งต้นเป็นคนเดิม [/font][/size][/color] ปล่อยเวลา พร่าหลง พะวงเปล่า ด้วยมัวเมา เขลานัก อีกรักเสริม ประสบการณ์ มิพอ มาต่อเติม ความฮึกเหิม เพิ่มใหม่ จนใจพัง
เก็บคืนกลับ ยับเยิน ความเพลินหลง แล้วผจง ลงลึก ผนึกฝัง ลั่นดาลใจ ทับตาม ด้วยความชัง ใส่กรงขัง สั่งลา ความบ้าเพลิน.../
บูรพาท่าพระจันทร์
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, รพีกาญจน์, ลมหนาว, ♥หทัยกาญจน์♥, sunthornvit, Thammada, ไม่รู้ใจ, กังวาน, amika29, สุนันยา, Music, เฮยอิง, สล่าผิน, รัตติกาล
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
"สั้น-ตรงเป้า-เร้าใจ"
|
|
|
24 ธันวาคม 2011, 02:39:PM |
my smile
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 333
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,183
รอยยิ้มที่จริงใจ มองทีไรก็รู้สึกดี. ..
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 24 ธันวาคม 2011, 02:39:PM » |
ชุมชน
|
ปล่อยให้กาลเวลา..ลบเลือนทุกสิ่ง ตอนนี้ไม่ควรหยุดนิ่ง.สำนึกว่า.ต้องวิ่งสานต่อความฝัน ช่วงวินาทีที่โหดร้าย.หนึ่ง.สอง.สาม.สี่..ร้อยหมื่นพัน ละเลย.แล้วทิ้งไว้ตรงนั้น..ไม่ยึดติด..ไม่จมดิ่งตามไป
หากคิดถึง..แล้วมีหยาดน้ำตา มองไปหนทางหน้า..เข้มแข็งเข้าไว้ เมื่อถูกทำลายให้ตัดพ้อ..สัมพันธ์ที่ตั้งใจ พรุ่งนี้คือวันใหม่..ความเจ็บช้ำปล่อยทิ้งไว้..ที่กาลเวลา
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, ลมหนาว, ♥หทัยกาญจน์♥, sunthornvit, Thammada, ไม่รู้ใจ, กังวาน, บูรพาท่าพระจันทร์, amika29, สุนันยา, Music, เฮยอิง, สล่าผิน, รัตติกาล
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
24 ธันวาคม 2011, 06:54:PM |
amika29
Special Class LV4 นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 341
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 593
~ยังเป็นโลกใบเก่า..แค่ไม่มีเขาเท่านั้นเอง~
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 24 ธันวาคม 2011, 06:54:PM » |
ชุมชน
|
หยุดเสียทีดีไหมในวันนี้ เมื่อทางที่เดินต่อต่อไม่ไหว ก็ควรหยุดหยุดเดินเผินเผินไป ดีกว่าไร้เยื่อใยในรักกัน. . . พั ก ก่ อ น . . . . สั ก นิ ด ดี ก ว่ า ไ ห ม เติมเรี่ยวแรงให้หัวใจพอได้ฝัน อย่าเพิ่งตัดรอน...เพราะความเหนื่อยอ่อนที่พบมัน อย่าเพิ่งปล่อยมือฉัน...เรารักกันไม่ใช่หรือคนดี
. . . ปั ญ ห า ก็ แ ค่ . . ปั ญ ห า มีไว้เผชิญหน้า...ไม่ใช่เพื่อหนี มานั่งตรงนี้ก่อน..ทิ้งความร้าวรอนที่มี อย่ารอนร้าวคนเดียวแบบนี้...ฉันเองก็เสียใจ . . . รู้ ว่ า เ ธ อ เ ห นื่ อ ย . . . แ ล ะ ล้ า . .. . ...แต่ขอร้องอย่าทำแบบนี้เลยนะ...รับไม่ไหว เพราะเรารักกัน...และฉันไม่มีวันปล่อยมันไป อุปสรรคจะมากขนาดไหน...ฉันพร้อมสู้ไปกับเธอเอ-มิ-กา
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สุนันยา, ลมหนาว, รพีกาญจน์, กังวาน, Music, panthong.kh, บูรพาท่าพระจันทร์, เฮยอิง, สล่าผิน, รัตติกาล, my smile
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
อย่า..."อิจฉาชีวิตคนอื่น" แต่จง....ใช้ชีวิตให้สดชื่น แล้วให้...."คนอื่นอิจฉา"
|
|
|
25 ธันวาคม 2011, 07:28:AM |
เฮยอิง
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 25 ธันวาคม 2011, 07:28:AM » |
ชุมชน
|
หยุดเสียทีดีไหมในวันนี้ เมื่อทางที่เดินต่อต่อไม่ไหว ก็ควรหยุดหยุดเดินเผินเผินไป ดีกว่าไร้เยื่อใยในรักกัน. . . พั ก ก่ อ น . . . . สั ก นิ ด ดี ก ว่ า ไ ห ม เติมเรี่ยวแรงให้หัวใจพอได้ฝัน อย่าเพิ่งตัดรอน...เพราะความเหนื่อยอ่อนที่พบมัน อย่าเพิ่งปล่อยมือฉัน...เรารักกันไม่ใช่หรือคนดี
. . . ปั ญ ห า ก็ แ ค่ . . ปั ญ ห า มีไว้เผชิญหน้า...ไม่ใช่เพื่อหนี มานั่งตรงนี้ก่อน..ทิ้งความร้าวรอนที่มี อย่ารอนร้าวคนเดียวแบบนี้...ฉันเองก็เสียใจ . . . รู้ ว่ า เ ธ อ เ ห นื่ อ ย . . . แ ล ะ ล้ า . .. . ...แต่ขอร้องอย่าทำแบบนี้เลยนะ...รับไม่ไหว เพราะเรารักกัน...และฉันไม่มีวันปล่อยมันไป อุปสรรคจะมากขนาดไหน...ฉันพร้อมสู้ไปกับเธอเอ-มิ-กา ขอหลบมาทบทวนคืนวันเก่าเก่า
ว่าเป็นแค่เพียงเงา. .หรือเราแค่พร่ำเพ้อ
หวั่นหวั่นไหวไหวในวันที่ได้พบเจอ
ก่อนที่ฉันและเธอจะตกลงเป็นแฟนกัน
เดียวดายทุกครั้งหรือเปล่าเวลาเราอยู่ใกล้
ความรักคือความรักที่มีให้หรือแค่ในความฝัน
เมื่อทางที่โรยดอกไม้เริ่มแห้งตายลงทุกวัน
ก็จึงควรรีบจบความสัมพันธ์เพื่อจากลา
. . .ดีกว่าฝืนต่อไปให้ยิ่งเจ็บ. . .
จนยากเกินจะเก็บความทรงจำในวันหน้า
ขอเก็บเธอที่แสนดีไว้ในนี้ในกล่องกาลเวลา
ให้เธอเป็นเจ้าหญิงในราวฟ้าเพียงทุกครั้งที่หลับตา. .ก็พอ
|
ไม่ต้องรู้หรอกว่าคนแต่งชื่ออะไร แค่รู้ว่ามาจากใจก็พอ. . .
|
|
|
|