ก า ล เ ว ล า
โลกดวงน้อยใบนี้คงเก่านัก
ร้อนฝนหนักเกินนานถึงกาลเปลี่ยน
มีเกิดได้ย่อมดับสลับเวียน
เหี้ยนทุกวันหมุนวนไปตามวาร
ลองนึก..หลายครานึกรู้สึกไหม?
มองทางไหนหายนะเริงสนาน
อุบัติการณ์สังเกตหลายเหตุการณ์
ทั่วสถานแสนระทดหมดลั้ลลา
ร้อนระอุคุลามไปทุกแหล่ง
แตกระแหงเพลงประหารเข้าผลาญพล่า
บางที่..น้ำท่วมท้นล้นนภา
กุ้งหอยปลาพุงกางปลิ้น..กินดาว
ไฟสะท้านน้ำสะเทือนลมเคลื่อนลั่น
สนั่นดิน..ยินถึงฟ้าเวหาหาว
วิปโยคโศกครวญเหมือนถึงคราว
โลกนานยาวกว่ายาวรอพังยับ
กาลเวลาใคร่เฉลยไม่เคยตาย
แต่สลายทุกสิ่งแหลก..แตกดับ
โลกนี้..ที่เท่าไหร่ไม่อาจนับ
นาทีทองต้องลับจากกันแล้ว
โลกคงแก่แลหย่อนหนัง..ยานเหนียง
ชราภาพนอนเพียงหายใจแผ่ว
อาการหนักบอกนัยคงไม่แคล้ว
เคยแพร้ว..แต่ยากผ่านกาลเวลา๚ะ๛
คอนพูทน
