มนุษย์เปรียบตัวละคร

ชีวิตเปรียบ ละคร แค่ตอนหนึ่ง
         รวมไว้ซึ่ง สารพัน หลากปัญหา
         มีรอยยิ้ม อิ่มพี ยามปรีดา
         มีน้ำตา ไหลย้อย คอยหลั่งริน

            มีเงินตรา ฐานะ เป็นพระเอก
         สามารถเสก เรียกชิง สิ่งถวิล
         มีอิจฉา ริษยา กันอาจิณ
         มีเสียงหมิ่น ขอดค่อน ตอนล้มลง

            มีความจน เป็นผู้ร้าย ทำลายทั่ว
         น่าหวาดกลัว อำมหิต มากพิษสง
         ตัวตลก นั้นคือ คนซื่อตรง
         ซึ่งมั่นคง สุจริต ไร้พิษภัย

            ละครจบ ชีพจบ ลบเลือนสิ้น
         ทิ้งทรัพย์สิน สมบัติ อัชฌาสัย
         หมดกิเลส ตัณหา ชีวาลัย
         กฎโลกัย กำกับ ต่างรับรู้

            ปวงวัตถุ คือซาก ฉากประกอบ
         กลับชื่นชอบ ยื้อแย่ง แข่งอดสู
         มาแต่ตัว ไปแต่ตัว ชั่วฤดู
         สยุมภู เป็นไป ในกฎเกณฑ์

	ผู้เขียน	หัวข้อ: มนุษย์เปรียบตัวละคร (อ่าน 2264 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้