ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

"อยากลอง"รัก"อีกสักครั้ง"



อยากลองรัก อีกครั้ง ยังไม่กล้า
กลัวเหมือนดัง ผ่านมา พาขื่นขม
รักครั้งเก่า ทำเรา ร้าวระทม
มีแต่ตรม อับเฉา เศร้าซมซาน



อยากมีรัก ครั้งใหม่ ใจไม่กล้า
ประหนึ่งว่า พิงพัก หลักประหาร
ยังหวั่นไหว กับใจ ที่ร้าวราน
“แต่”อยากมี ความหวาน นั้นถักทอ



หากลองรัก อีกที จะดีไหม
อยากมีใคร ร่วมฝัน ช่วยสานก่อ
เมื่อยามเหงา มีเขา เคล้าเคลียคลอ
คอยพะนอ เคียงข้าง อย่างห่วงใย



จะมีไหม คนดี อย่างที่หวัง
หากพลาดพลั้ง จะขื่นขม ตรมแค่ไหน
คงไม่กล้า ลองรัก เพราะหนักใจ
ยิ่งคิดไป ยิ่งกลัว มั่วจริงจริง...เฮ้อ!


"สุนันยา"

[Music]

ขอให้เธอสมหวังเป็นฝั่งฝา
เขาคือยอดปรารถนาของเหล่าหญิง
ฉันเป็นเพียงตำนาน-ผ่าน-พัก-พิง
ขอให้รักกันยิ่งยิ่ง-ยั่ง-ยืน-ยง

 

[นางฟ้า ชาลี]

"อยากลอง"รัก"อีกสักครั้ง"



อยากลองรัก อีกครั้ง ยังไม่กล้า
กลัวเหมือนดัง ผ่านมา พาขื่นขม
รักครั้งเก่า ทำเรา ร้าวระทม
มีแต่ตรม อับเฉา เศร้าซมซาน



อยากมีรัก ครั้งใหม่ ใจไม่กล้า
ประหนึ่งว่า พิงพัก หลักประหาร
ยังหวั่นไหว กับใจ ที่ร้าวราน
“แต่”อยากมี ความหวาน นั้นถักทอ



หากลองรัก อีกที จะดีไหม
อยากมีใคร ร่วมฝัน ช่วยสานก่อ
เมื่อยามเหงา มีเขา เคล้าเคลียคลอ
คอยพะนอ เคียงข้าง อย่างห่วงใย



จะมีไหม คนดี อย่างที่หวัง
หากพลาดพลั้ง จะขื่นขม ตรมแค่ไหน
คงไม่กล้า ลองรัก เพราะหนักใจ
ยิ่งคิดไป ยิ่งกลัว มั่วจริงจริง...เฮ้อ!


"สุนันยา"

                                                                

หากจะลอง จองรัก สลักจิต
ไม่ต้องคิด คร่ำครวญ นวลน้องหญิง
รักไปเลย เก่ยกอด พรอดแอบอิง
จะเป็นสิ่ง สร้างสุข ทุกข์จางไป

เขาไม่รัก ช่างเขา เรารักต่อ
เขาไม่ก่อ เราเริ่ม เพิ่มสดใส
เขาไม่รู้ เรารัก ปักดวงใจ
เขาไม่ใกล้ เราชิด คิดจับจอง

หากว่าลอง รักแล้ว มีแววสุข
จงรีบรุก รักเร้า เข้าสนอง
อย่าใส่ใจ ใครช้ำ น้ำตานอง
ประกาศก้อง ลองรัก อีกสักครา

                                                                       

[สุนันยา]

ขอให้เธอสมหวังเป็นฝั่งฝา
เขาคือยอดปรารถนาของเหล่าหญิง
ฉันเป็นเพียงตำนาน-ผ่าน-พัก-พิง
ขอให้รักกันยิ่งยิ่ง-ยั่ง-ยืน-ยง

 

ชั่งใจอยู่ ดูที ดีไหมหนอ
สานรักก่อ รอความ ตามประสงค์
กลัวเจ็บช้ำ ไม่เป็น เช่นจำนงค์
ไม่-ยืน-ยง ดั่งเจตน์ เกิดเภทภัย...

"สุนันยา"

[รัตนาวดี]

ถ้าผู้คน ทั้งโลก โปร่งความคิด 
ต่างมอบจิต ติดมั่น และฝันใฝ่
ร่วมมีรัก ถักถ้อย ร้อยดวงใจ
โลกานี้ มีใช่ ไร้ตรอมตรม

แต่ฤทัย ไซร้หา ถ้าพิศวาส
นั่นแหล่ะจึง ผิดพลาด คู่ขาดสม
เพราะว่าคน ถูกใจ มีให้ชม
หายากนัก หมักหมม จมปฐพี 

รัตนาวดี

[สุนันยา]

"อยากลอง"รัก"อีกสักครั้ง"



อยากลองรัก อีกครั้ง ยังไม่กล้า
กลัวเหมือนดัง ผ่านมา พาขื่นขม
รักครั้งเก่า ทำเรา ร้าวระทม
มีแต่ตรม อับเฉา เศร้าซมซาน



อยากมีรัก ครั้งใหม่ ใจไม่กล้า
ประหนึ่งว่า พิงพัก หลักประหาร
ยังหวั่นไหว กับใจ ที่ร้าวราน
“แต่”อยากมี ความหวาน นั้นถักทอ



หากลองรัก อีกที จะดีไหม
อยากมีใคร ร่วมฝัน ช่วยสานก่อ
เมื่อยามเหงา มีเขา เคล้าเคลียคลอ
คอยพะนอ เคียงข้าง อย่างห่วงใย



จะมีไหม คนดี อย่างที่หวัง
หากพลาดพลั้ง จะขื่นขม ตรมแค่ไหน
คงไม่กล้า ลองรัก เพราะหนักใจ
ยิ่งคิดไป ยิ่งกลัว มั่วจริงจริง...เฮ้อ!


"สุนันยา"

                                                                

หากจะลอง จองรัก สลักจิต
ไม่ต้องคิด คร่ำครวญ นวลน้องหญิง
รักไปเลย เก่ยกอด พรอดแอบอิง
จะเป็นสิ่ง สร้างสุข ทุกข์จางไป

เขาไม่รัก ช่างเขา เรารักต่อ
เขาไม่ก่อ เราเริ่ม เพิ่มสดใส
เขาไม่รู้ เรารัก ปักดวงใจ
เขาไม่ใกล้ เราชิด คิดจับจอง

หากว่าลอง รักแล้ว มีแววสุข
จงรีบรุก รักเร้า เข้าสนอง
อย่าใส่ใจ ใครช้ำ น้ำตานอง
ประกาศก้อง ลองรัก อีกสักครา

                                                                       

อยากลองรัก อีกครั้ง ยังกลัวผิด
กลัวเจอพิษ รักซ้อนให้อ้อนหา
ต้องกลัดหนอง นอนเศร้า เฝ้าน้ำตา
รักผ่านมา คอยสะกิด ให้คิดจำ

คิดลองรัก อีกครั้ง ยังหวาดหวั่น
กลัวโศกศัลย์ร้าวรอน ตอนถลำ
หนาวเหน็บใน ใจหม่น ทนระกำ
เจ็บซ้ำซ้ำเหมือดัง ครั้งผ่านกาล

จะลองรัก อีกหน ก็ คนเหงา
อยากคลอเคล้า เคียงหมาย ใจประสาน
แต่กลัวกลัว กล้ากล้า ว่าร้าวราน
คงนั่งคาน เดียวดาย(หาก) ไม่กล้าลอง

"สุนันยา"

[สุนันยา]

ถ้าผู้คน ทั้งโลก โปร่งความคิด 
ต่างมอบจิต ติดมั่น และฝันใฝ่
ร่วมมีรัก ถักถ้อย ร้อยดวงใจ
โลกานี้ มีใช่ ไร้ตรอมตรม

แต่ฤทัย ไซร้หา ถ้าพิศวาส
นั่นแหล่ะจึง ผิดพลาด คู่ขาดสม
เพราะว่าคน ถูกใจ มีให้ชม
หายากนัก หมักหมม จมปฐพี 

รัตนาวดี

ก็เพราะฤทธิ์ รักร้อย คอยสะสม
ทุกข์ระทม ก่อเก็บ เจ็บไม่หนี
จนเกินรับ กับบ่วง ดวงฤดี
จึงได้มี วันที่เรา เศร้าเดียวดาย

ครั้นจะลองรักใหม่ ไว้อีกหน
กลับสับสน ปานว่าจะเสียหาย
มันทั้งกลัว ทั้งกล้า อีกทั้งอาย
กลัวรักกลาย ซ่อนคม ตรมร้าวราน

"สุนันยา"

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

ถ้าผู้คน ทั้งโลก โปร่งความคิด 
ต่างมอบจิต ติดมั่น และฝันใฝ่
ร่วมมีรัก ถักถ้อย ร้อยดวงใจ
โลกานี้ มีใช่ ไร้ตรอมตรม

แต่ฤทัย ไซร้หา ถ้าพิศวาส
นั่นแหล่ะจึง ผิดพลาด คู่ขาดสม
เพราะว่าคน ถูกใจ มีให้ชม
หายากนัก หมักหมม จมปฐพี 

รัตนาวดี

ก็เพราะฤทธิ์ รักร้อย คอยสะสม
ทุกข์ระทม ก่อเก็บ เจ็บไม่หนี
จนเกินรับ กับบ่วง ดวงฤดี
จึงได้มี วันที่เรา เศร้าเดียวดาย

ครั้นจะลองรักใหม่ ไว้อีกหน
กลับสับสน ปานว่าจะเสียหาย
มันทั้งกลัว ทั้งกล้า อีกทั้งอาย
กลัวรักกลาย ซ่อนคม ตรมร้าวราน

"สุนันยา"

เพียงอยากขอลองรักอีกสักหน
ใครสักคนทนน้องมิมองผ่าน
ขอเพียงแค่มีกันเหมือนวันวาน
แม้ไม่นานกาลนี้ที่มีเรา

อีกสักครั้งยั้งใจไม่เคยอยู่
ยังทนสู้อดทนจนถึงเช้า
จะมีใครบ้างไหมไม่อยากเดา
ยังคงเฝ้าเขามองสองตาแล

พระอาทิตย์อัสดง

 

[sunthornvit]

                      จะลองรัก อีกหน ก็คนเหงา
            อยากคลอเคล้า เคียงหมาย ใจประสาน
            แต่กลัวกลัว กล้ากล้า ว่าร้าวราน
            คงนั่งคาน เดียวดาย ไม่กล้าลอง




                      อยากมีรัก อีกคราว หรือสาวน้อย
             ดูหงอยหงอย เจื่อนเจื่อน เหมือนหม่นหมอง
             เรื่องความรัก อย่าด่วน ควรไตร่ตรอง
             พี่ห่วงน้อง ทุกข์ใจ มาหลายวัน

                      จงจำคำ ของพี่ นะที่รัก
             อุปสรรค ปัญหา อย่าหวาดหวั่น
             มาจับเข่า ปรึกษา หารือกัน
             เรื่องคับขัน ดื่นดาด อาจบันเทา

[สล่าผิน]

เพราะลองรัก รักที่ได้จึงไม่แท้
เพราะเป็นแค่ เพียงลอง จึงต้องเศร้า
หากไม่ลอง ต้องรักจริง แอบอิงเนา
นี่เพราะเขา แค่ลอง ต้องร้างลา

หากใครจะ มาลอง จึงต้องห้าม
จะขอปราม อย่าลอง ต้องเห็นค่า
ให้รักจริง อิงแอบนาน สานชีวา
รักจนกว่า อาสัญ จากกันไป

หาจะรัก ถักทอ ก่อรักแท้
รักแน่วแน่ นานวัน อย่าหวั่นไหว
รักจากจิต คิดครอง รวมสองใจ
อย่าคิดได้ แค่ลองรัก มักจาบัลย์

หากใครรัก ด้วยใจ ก็ไม่เศร้า
รักนานเนา ต่อไป ไม่คิดหวั่น
ไม่จับผิด คิดหึง ซึ้งใจกัน
คอยผ่อนผัน ผิดพลั้ง ก็ยังยอม

สล่าผิน

[สุนันยา]

                      จะลองรัก อีกหน ก็คนเหงา
            อยากคลอเคล้า เคียงหมาย ใจประสาน
            แต่กลัวกลัว กล้ากล้า ว่าร้าวราน
            คงนั่งคาน เดียวดาย ไม่กล้าลอง




                      อยากมีรัก อีกคราว หรือสาวน้อย
             ดูหงอยหงอย เจื่อนเจื่อน เหมือนหม่นหมอง
             เรื่องความรัก อย่าด่วน ควรไตร่ตรอง
             พี่ห่วงน้อง ทุกข์ใจ มาหลายวัน

                      จงจำคำ ของพี่ นะที่รัก
             อุปสรรค ปัญหา อย่าหวาดหวั่น
             มาจับเข่า ปรึกษา หารือกัน
             เรื่องคับขัน ดื่นดาด อาจบันเทา


                  อยากจะรัก ทั้งที เหมือนมีบ่วง
               คล้ายใจกลวง ล่วงลับ จนอับเฉา
               ไม่ชื่นสม ตรมติด ชิดดั่งเงา
               เป็นคนเศร้า เคล้าผสมพรมน้ำตา

                  ขอขอบคุณ วลี ว่าที่รัก
               ดุจท้วงทัก คำหวง ด้วยห่วงหา
               อุปสรรค หลากหลาย ให้ระอา
               ไม่รู้ว่า จะเลี่ยง เบี่ยงทางใด

               หากปัญหา มากมายที่รุมเร้า
               หวังรักเคล้า ประคอง ปองช่วยให้
               คลายปมติด คิดแก้ แลห่วงใย
               หากผิดไป ก็คงคล้าย ตายทั้งเป็น
                            

                    "สุนันยา"

[สุนันยา]

เพราะลองรัก รักที่ได้จึงไม่แท้
เพราะเป็นแค่ เพียงลอง จึงต้องเศร้า
หากไม่ลอง ต้องรักจริง แอบอิงเนา
นี่เพราะเขา แค่ลอง ต้องร้างลา

หากใครจะ มาลอง จึงต้องห้าม
จะขอปราม อย่าลอง ต้องเห็นค่า
ให้รักจริง อิงแอบนาน สานชีวา
รักจนกว่า อาสัญ จากกันไป

หาจะรัก ถักทอ ก่อรักแท้
รักแน่วแน่ นานวัน อย่าหวั่นไหว
รักจากจิต คิดครอง รวมสองใจ
อย่าคิดได้ แค่ลองรัก มักจาบัลย์

หากใครรัก ด้วยใจ ก็ไม่เศร้า
รักนานเนา ต่อไป ไม่คิดหวั่น
ไม่จับผิด คิดหึง ซึ้งใจกัน
คอยผ่อนผัน ผิดพลั้ง ก็ยังยอม

สล่าผิน

หากไม่ลอง ก็ไม่รู้ หมู่หรือจ๋า
พี่สล่า คงหมาย ใฝ่ถนอม
ลองรักดู เพราะกลัว เป็นตัวปลอม
หากสิ้นค่า ถนอม จะยอมไกล

ถ้าจู่จู่ รักเลย เบยลำบาก
ต้องปิดฉาก สองคน ด้วยหม่นไหม้
เพราะเคยมีรักแรกแทรกทรวงใน
กลับต้องแยก กันไป คนละทาง

เข็ดอยู่นาน หลายปี พี่สล่า
สุไม่กล้า แอบใคร คล้ายเมินหมาง
มาคราวนี้คิดลอง ปองคู่วาง
มาอยู่ข้าง ด้วยใจ หมายพึ่งพิง

แต่ก็หวั่น ว่าเป็น เช่นรักหลอก
มาหยิกหยอก ทำลาย ดวงใจหญิง
พี่สล่าอย่าอำ ทำท้วงติง
ไม่รู้จริง ก็ต้อง คิดลองดู 

"สุนันยา"

[สุนันยา]

ถ้าผู้คน ทั้งโลก โปร่งความคิด 
ต่างมอบจิต ติดมั่น และฝันใฝ่
ร่วมมีรัก ถักถ้อย ร้อยดวงใจ
โลกานี้ มีใช่ ไร้ตรอมตรม

แต่ฤทัย ไซร้หา ถ้าพิศวาส
นั่นแหล่ะจึง ผิดพลาด คู่ขาดสม
เพราะว่าคน ถูกใจ มีให้ชม
หายากนัก หมักหมม จมปฐพี 

รัตนาวดี

ก็เพราะฤทธิ์ รักร้อย คอยสะสม
ทุกข์ระทม ก่อเก็บ เจ็บไม่หนี
จนเกินรับ กับบ่วง ดวงฤดี
จึงได้มี วันที่เรา เศร้าเดียวดาย

ครั้นจะลองรักใหม่ ไว้อีกหน
กลับสับสน ปานว่าจะเสียหาย
มันทั้งกลัว ทั้งกล้า อีกทั้งอาย
กลัวรักกลาย ซ่อนคม ตรมร้าวราน

"สุนันยา"

เพียงอยากขอลองรักอีกสักหน
ใครสักคนทนน้องมิมองผ่าน
ขอเพียงแค่มีกันเหมือนวันวาน
แม้ไม่นานกาลนี้ที่มีเรา

อีกสักครั้งยั้งใจไม่เคยอยู่
ยังทนสู้อดทนจนถึงเช้า
จะมีใครบ้างไหมไม่อยากเดา
ยังคงเฝ้าเขามองสองตาแล

พระอาทิตย์อัสดง

 

ก็มีสิทธิ์ คิดลอง เรื่องครองคู่
เพียงให้รู้ ดวงใจ ใฝ่แยแส
หวังรักจริง ไมิปล่อย ให้ลอยแพ้
เฝ้าชะแง้ คอยดู อยู่หนใด

มี่ครั้งหนึ่ง พึงมี ครั้งที่สอง
ต้องทดลอง บทสอบ เขามอบให้
พิสูจน์รัก ด้วยรัก จากทรวงใน
แน่ไม่แน่ อย่างไร ใคร่คิดครวญ

"สุนันยา"

[m1]

ทั้งอยากรักทั้งไม่อยากผิดหวัง
ดูแล้วช่างแสนยากนักน้องหญิง
หากยังเลือกที่รักผลักชังชิง
แม่น้องหญิงพี่ติงอย่าพึ่งลอง
สนามรักดูแล้วเหมือนสนามรบ
คงต้องพบการศึกให้ลองของ
อาจตกเป็นเป้าหมายรักสำรอง
เป็นเบอร์สองของเล่นก็เป็นได้
มี วลี  ดีเด็ด    เก็บมาฝาก
คิดจะรักอย่าลืมความเสียใจ
ช่างเป็นจริงดังคำนั้นร่ำไป
หากเข้าใจ ใจไม่เสีย ไม่เสียใจ

[สุนันยา]

ขอขอบคุณ คมคำ ที่นำกล่าว
เมื่อถึงคราว คิดความ ทำหวั่นไหว
รักเคยร้าง ครั้งก่อน สะท้อนใจ
จึงปวดร้าว ทรวงใน นำใคร่ครวญ

ขอบคุณที่ เตือนมา กลัวว่าเจ็บ
จะขอเก็บคิดก่อนนอนกำสรวล
กาลผ่านผัน นานนัก กลัวรักรวน
จะทิ้งทวน ลองรัก ชักเริ่มกลัว...

"สุนันยา"

[m1]

โลกเป็นสนาประลองของชีวิต
ถูกกับผิดของคู่กันวันยังค่ำ
อยู่กับโลกอย่างไรไม่ชอกช้ำ
อาจต้องทำเหมือนลิ้นงูอยู่กับเขี้ยว

               m1