| 25 ตุลาคม 2011, 08:02:PM |
|
ภู กวินท์
|
 |
« เมื่อ: 25 ตุลาคม 2011, 08:02:PM » |
 ชุมชน
|
 คงไม่ใช่วันนี้.............. คงไม่ใช่วันนี้หรอกที่รัก..
หากเธอหวังประจักษ์ ทักแดดจ้า
หากเธอหวังประจักษ์ ทักน้ำตา
หากเธอหวังการกลับมา…ของบางคน
คงไม่ใช่วันนี้ที่ร้อนรุ่ม
ผ่านไปทุ่มกว่ากว่า กลัวสับสน
ผ่านไปแล้วไปเล่า เฝ้าตัวตน
ผ่านไปอีกหลายหน…บนชีวิต
มีเพียงแสงสว่างบนทางเท้า
กับเรื่องราวเก่าเก่าเข้าตามติด
ไร้ที่มาเอ่ยถามเมื่อยามคิด
และอาจไร้หัวจิตหัวใจ…ไปนานแล้ว
คงจะเป็นวันหน้า ฟ้าหลังฝน
หรืออาจเป็นวันหม่น ทนแน่แน่ว
แต่ถ้าเป็นวันนี้ ไร้วี่แวว
เกิดจากแก้ว ร้าวร้าง…เส้นทางเดิน
คงไม่ใช่วันนี้หรอกที่รัก..
การถนอมพร้อมพรักมักห่างเหิน
เพราะหัวใจไกลจาก ยากประเมิน
มันโดดเดี่ยวเหลือเกิน…เผชิญหน้า!
………………..  ขอบคุณภาพจาก bloggang.com |
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, plang, พี.พูนสุข, บัณฑิตเมืองสิงห์, ♥หทัยกาญจน์♥, พิมพ์วาส, รพีกาญจน์, Music, รัตนาวดี, amika29, เมฆา..., สะเลเต, สล่าผิน, คนกันเอง..
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 26 ตุลาคม 2011, 12:56:AM |
|
♥หทัยกาญจน์♥
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 26 ตุลาคม 2011, 12:56:AM » |
ชุมชน
|
หากใช่วันนี้...ล่ะที่รัก
หากใช่วันนี้...ล่ะที่รัก
สิ่งหวังประจักษ์...ชักแกร่งกล้า
สิ่งหนึ่งซึ่งวาด...ปาดน้ำตา
สิ่งนั่นคือ “ศรัทธา”...มาให้เธอ
หากใช่วันนี้...ที่สวยสด
สิ่งที่จารจรด...บทเสนอ
สิ่งเล่าเฝ้าผ่าน...กานท์นะเออ
สิ่งนั่นคือ “รักเสมอ”....เพ้อพร่ำไป
หากใช่วันนี้...ที่ดียิ่ง
มีสรรพสิ่ง...จริงดังใฝ่
มีฝันวันวาร....ณ กาลใด
มีความ “จริงใจ”....ให้ถึงกัน
หากใช่วันนี้...ที่เคลื่อนล่อง
เดินเที่ยวเลี้ยวท่อง...ครองสุขสันต์
เดินเล่นเช่นว่าง..พลางเชยจันทร์
เดิน “เคียงชมตะวัน”...พลันลับตา
หากใช้วันนี้...ล่ะที่รัก
ที่ไม่ไกลเกินหนัก...ทักห่วงหา
ที่อยู่เคียงฝัน...นั่นทุกครา
ที่รอ “การกลับมา”...หาของเธอ
หทัยกาญจน์
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไพร พนาวัลย์, บัณฑิตเมืองสิงห์, Music, รัตนาวดี, พิมพ์วาส, รพีกาญจน์, plang, ภู กวินท์, amika29, เมฆา..., สะเลเต, สล่าผิน, พี.พูนสุข
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
อักษราจารึก รักผลึกตรึกตรองคำ
ร้อยเรียงเคียงคู่ธรรม ศาสตร์ศิลป์ร่ำลำ
|
|
|
| 26 ตุลาคม 2011, 04:56:AM |
|
Music
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 26 ตุลาคม 2011, 04:56:AM » |
ชุมชน
|
คงเป็นคืนสุดท้าย.นิยายรัก
แจ้งประจักษ์ดวงจิตปริศนา
ความผูกพันก่อนเก่าเศร้าวิญญา
อ้างพรรณาสาหัสเพื่อตัดใจ
แค่ม่านหมอกบางบางที่ขวางกั้น
เคยด้นดั้นก้าวข้ามตามฉันไหว
ถึงวันนี้หันหลังช่างกระไร
เหนือสิ่งใดเปล่าแปลกเมื่อแหลกราญ
มอบชีวิต.ความหวัง.ประทังชีพ
แล้วใยรีบ.เข่นฆ่า.อย่างกล้าหาญ
"รักอันไม่สิ้นสุดดุจสายธาร"
เป็นตำนาน.แล้วหรือ.ให้ถือครอง
ถ้าไม่ใช่วันนี้...แล้ววันไหน?
เราจะไขปริศนาที่หม่นหมอง
รักมิเคยฝืดเคืองความเรืองรอง
เพียงมุมมองเธอเขียนให้เปลี่ยนไป
...........?...........
ฉันยังคงเหมือนเดิมคอยเพิ่มค่า
ซ่อนสีหน้าสักพัก..หยุดรักใคร่
เผื่อสาเหตุเคลือบแครงที่แหนงใจ
เป็นเพราะเธอมีใคร?ใช่.ใจเดิม
งั้นเราลากันคืนนี้...นะที่รัก
เชิญเธอพักเยียวยาหาคนเสริม
อาจประสบพบใจ..ว่าใครเจิม
แล้วต่อเติมร่วมฝัน...กว่าฉันมี
|
...อย่าคิดว่ายาก.แต่ทำได้../..ควรทำให้ได้.แม้มันจะยาก...
|
|
|
| 26 ตุลาคม 2011, 08:24:PM |
|
ภู กวินท์
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 26 ตุลาคม 2011, 08:24:PM » |
ชุมชน
|
หากใช่วันนี้...ล่ะที่รัก
หากใช่วันนี้...ล่ะที่รัก
สิ่งหวังประจักษ์...ชักแกร่งกล้า
สิ่งหนึ่งซึ่งวาด...ปาดน้ำตา
สิ่งนั่นคือ “ศรัทธา”...มาให้เธอ
หากใช่วันนี้...ที่สวยสด
สิ่งที่จารจรด...บทเสนอ
สิ่งเล่าเฝ้าผ่าน...กานท์นะเออ
สิ่งนั่นคือ “รักเสมอ”....เพ้อพร่ำไป
หากใช่วันนี้...ที่ดียิ่ง
มีสรรพสิ่ง...จริงดังใฝ่
มีฝันวันวาร....ณ กาลใด
มีความ “จริงใจ”....ให้ถึงกัน
หากใช่วันนี้...ที่เคลื่อนล่อง
เดินเที่ยวเลี้ยวท่อง...ครองสุขสันต์
เดินเล่นเช่นว่าง..พลางเชยจันทร์
เดิน “เคียงชมตะวัน”...พลันลับตา
หากใช้วันนี้...ล่ะที่รัก
ที่ไม่ไกลเกินหนัก...ทักห่วงหา
ที่อยู่เคียงฝัน...นั่นทุกครา
ที่รอ “การกลับมา”...หาของเธอ
หทัยกาญจน์
หากหัวใจดวงนี้มีที่พัก
หลังจากการแตกหักรักเสนอ
มีความหวัง ศรัทธา กลับมาเจอ
ใช่เพียงการละเมอเลิศเลอคอย
คงไม่อาจเก็บงำ ความเศร้าโศก
ล้วนแต่โลกชิงชังหวังไม่น้อย
จากดวงดาวร้าวเดือนเกลื่อนล่องลอย
ที่ทยอยคล้อยหลบไม่พบกัน
อาจจะใช่วันนี้ที่ได้พบ
และอาจใช่การจบ กระทบฝัน
และอาจใช่การเปรียบ ความเงียบงัน
และอาจใช่คืนวัน…จดบันทึก!
......................
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
