ขอโปรดอย่าหวั่นใจเยื่อใยรัก
ยังทอถักปักเพลินเกินจะแก้
ในดวงจิตคิดลุ่มหลงและคงแคร์
มอบรักแท้แด่เธอเพียงผู้เดียว
ถึงท้องฟ้ามืดไปในวันนี้
ยังคงมีจันทร์เด่นเป็นครึ่งเสี้ยว
ดาวพราวพร่างสร้างสมความกลมเกลียว
ฟ้าไม่เปลี่ยวเดี่ยวโดดโปรดมั่นใจ
อาจจะมีเพ้อเจ้อละเมอบ้าง
บนเส้นทางชีวิตจิตหวั่นไหว
ต้องรู้ว่าพจนาถึงผู้ใด
ชีวิตใครที่กล่าวขานในกานท์กลอน
บางชีวิตช่างรันทดหดหู่นัก
ถูกความรักทำพิษจนจิตหลอน
เพราะยึดติดตั้งมั่นในนิวรณ์
จึงร้าวรอนอ่อนแอจิตแปรปรวน
จึงเข้าถึงซึ่งจิตชีวิตเศร้า
เอาใจเขาใส่ใจเราเฝ้าปั่นป่วน
ชีวิตจริงรู้จักปลงคงใคร่ครวญ
ดวงใจล้วนเต็มด้วยรักและภักดี
อย่ากังวลจนห่วงดวงใจฉัน
แม้ชีวันบรรลัยไปเป็นผี
แม้วันเดือนเคลื่อนผ่านไปนานปี
ยังคงมีเธออยู่เป็นคู่จินต์
