เสียงผะเผียะ เผียะผะ ผะผะเผียะ !!
อะไรเนี่ยะ เนี่ยะอะไร ใครส่งเสียง ?
เสียงผัวะผะ ผะผัวะ ผัวะผัวะเคียง
แล้วตบเปรี้ยง เสียงผัวะ ใครยัวะยุง
เหลียวมองไป ไฮ้นั่น ใครกันเล่า ?
มานั่งเฝ้า แถวนี้ สีหน้ายุ่ง !?
เกาคะเยอ เก้อขยัน กันนังนุง
ไม่กางมุ้ง ยุงก็ตอม เข้าล้อมกาย
เกาคะเยอ เห็นขยับ พร้อมกับตบ
สนามรบ คนกับยุง ยุ่งขยาย
ยังแขยง แยงเข้าเนื้อ มันเหลือร้าย
ยุงมากมาย ขยายตบ ไม่ครบตัว
มันรุมทึ้ง เข้าถึงตัว มั่วจะกัด
มันเข้าฟัด ฟาดโจมจู่ ทั้งหูหัว
ตบผะเผียะ เพียะพะ พะพะรัว
ล่อกันนัว หัวก็ยุ่ง ยุงลำพอง
ยกกระบอก ขยอกเขย่า ก็เอาวะ
ครั้งนี้กะ ฉีดให้ดิ้น สิ้นทั้งผอง
ใบกอนเขียว เหนี่ยวเข้าไป ไม่ปรองดอง
ให้ยุงม่อง หมดขยาย สบายเรา
ฉีดยุงเสร็จ เผด็จศึก สิ้นคึกคัก
มานั่งพัก หอบเหนื่อย แกมเมื่อยเหงา
มีผื่นแผล พุพอง คัน ต้องเกา
นั่งจับเจ่า เศร้าต่อ ไม่ง้อยุง...
