17 กันยายน 2011, 07:04:PM |
--ณัชชา--
|
|
« เมื่อ: 17 กันยายน 2011, 07:04:PM » |
ชุมชน
|
จากวันวานผ่านผันถึงวันนี้ มีคนดีต่อสู้อยู่เคียงข้าง เธอเปรียบเป็นเสมือนเพื่อนร่วมทาง ให้ก้าวย่างต่อไปอย่างไม่ท้อ
อาจมีล้มลุกบ้างในบางครั้ง เธอก็ยังส่งใจให้เดินต่อ จับมือกันก้าวไปไม่รีรอ มีเธอพอเกื้อหนุนให้อุ่นไอ
ท่ามเปลวแดดแผดร้อนตอนเหนื่อยล้า มีเธอมาอาทรดับร้อนให้ ได้พิงพักพบพานประสานใจ ให้เราเดินก้าวไกลไปด้วยกัน
บนหนทางที่ผ่านยาวนานนัก เรามีรักหลอมรวมร่วมสร้างฝัน สองหัวใจร่วมสุขร่วมผูกพัน คือนิรันดร์แห่งรัก จากสองเรา
natcha
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ช่วงนี้ไม่ว่าง, amika29, บัณฑิตเมืองสิงห์, รพีกาญจน์, กังวาน, สะเลเต, บ้านริมโขง, สล่าผิน, รัตติกาล, ไม่รู้ใจ, Music, พี.พูนสุข, ดาว อาชาไนย, มานพ
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
17 กันยายน 2011, 08:21:PM |
--ณัชชา--
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 17 กันยายน 2011, 08:21:PM » |
ชุมชน
|
อย่าน้อยใจไปเลยคนเคยรัก ที่ต้องหักใจห่างอย่างคนเก้อ ที่ต้องหายหน้าไปไม่อยากเจอ อย่าพร่ำเพ้ออาลัยในตัวเรา
เหตุที่ทำให้รักยากประสาน กลับถึงกาลรักสลายทำให้เหงา เพราะปากเธอนั่นแหละค่อนแคะเอา แล้วใครเขาจะให้หัวใจเธอ
natcha
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ช่วงนี้ไม่ว่าง, สะเลเต, บ้านริมโขง, amika29, สล่าผิน, รพีกาญจน์, รัตติกาล, ไม่รู้ใจ, Music, พี.พูนสุข, ดาว อาชาไนย, มานพ, กังวาน
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
17 กันยายน 2011, 08:52:PM |
กังวาน
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 17 กันยายน 2011, 08:52:PM » |
ชุมชน
|
จากวันวานผ่านผันถึงวันนี้ มีคนดีต่อสู้อยู่เคียงข้าง เธอเปรียบเป็นเสมือนเพื่อนร่วมทาง ให้ก้าวย่างต่อไปอย่างไม่ท้อ
อาจมีล้มลุกบ้างในบางครั้ง เธอก็ยังส่งใจให้เดินต่อ จับมือกันก้าวไปไม่รีรอ มีเธอพอเกื้อหนุนให้อุ่นไอ
ท่ามเปลวแดดแผดร้อนตอนเหนื่อยล้า มีเธอมาอาทรดับร้อนให้ ได้พิงพักพบพานประสานใจ ให้เราเดินก้าวไกลไปด้วยกัน
บนหนทางที่ผ่านยาวนานนัก เรามีรักหลอมรวมร่วมสร้างฝัน สองหัวใจร่วมสุขร่วมผูกพัน คือนิรันดร์แห่งรัก จากสองเรา
natcha
เขาคนนั้นคนดีที่เธอพร่ำ จะกี่คำชมทุกทีมีแต่เขา เมื่อก่อนเคยคบกันนั้นก็เรา เดี๋ยวนี้เงาฉันไม่มีดีไม่พอ
ก็ขอให้ไปดีอย่างที่หวัง เป็นพลังใจให้ไม่ต้องท้อ หากวันไหนผิดพลาดขาดคนรอ หันมาต่อติดฉัน....กันและกัน
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : --ณัชชา--, สะเลเต, บ้านริมโขง, ช่วงนี้ไม่ว่าง, amika29, สล่าผิน, รพีกาญจน์, รัตติกาล, ไม่รู้ใจ, Music, พี.พูนสุข, มานพ, ดาว อาชาไนย
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
17 กันยายน 2011, 09:16:PM |
yaguza
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 17 กันยายน 2011, 09:16:PM » |
ชุมชน
|
จากวันวานผ่านผันถึงวันนี้ มีคนดีต่อสู้อยู่เคียงข้าง เธอเปรียบเป็นเสมือนเพื่อนร่วมทาง ให้ก้าวย่างต่อไปอย่างไม่ท้อ
อาจมีล้มลุกบ้างในบางครั้ง เธอก็ยังส่งใจให้เดินต่อ จับมือกันก้าวไปไม่รีรอ มีเธอพอเกื้อหนุนให้อุ่นไอ
ท่ามเปลวแดดแผดร้อนตอนเหนื่อยล้า มีเธอมาอาทรดับร้อนให้ ได้พิงพักพบพานประสานใจ ให้เราเดินก้าวไกลไปด้วยกัน
บนหนทางที่ผ่านยาวนานนัก เรามีรักหลอมรวมร่วมสร้างฝัน สองหัวใจร่วมสุขร่วมผูกพัน คือนิรันดร์แห่งรัก จากสองเรา
natcha
...อรุณเยือน เสมือนใจ ได้ทายทัก มาเติมรัก เติมใจ เพื่อคลายเหงา คอยส่งเสียง เพียงแว่ว แผ่วแผ่วเบา ให้ทุกข์เร้า จางหาย ไปจากเธอ ลำนำรัก ถักทอ เพราะรักเกิด แจ่มบรรเจิด เลิศล้ำ พร่ำเสนอ ดุจสายน้ำ ฉ่ำล้น คอยปรนเปรอ ได้พบเจอ ความสุข ทุกค่ำคืน ที่ปลายฟ้า ครานี้ มีเพียงรุ้ง คอยพยุง จิตใจ ได้สดชื่น จะกี่ร้อน กี่หนาว กี่คราวคืน จะหยัดยืน เคียงอยู่ คู่รุ้งงาม เสียงกระซิบ อ่อนโยน จากโคนรุ้ง ยังจรุง หอมหวน ชวนวาบหวาม ช่างสดใส หมดจด ดูงดงาม จนคืนยาม เลยล่วง ท่วงทำนอง เป็นความรัก มั่นคง ณ ตรงนี้ ชั่วชีวี แน่นหนัก รักเราสอง แม้นมิได้ เคียงกาย ดั่งหมายปอง ขอครอบครองใจเธอ เสมอไป
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : --ณัชชา--, สะเลเต, ช่วงนี้ไม่ว่าง, สายลมที่หวังดี, amika29, สล่าผิน, รพีกาญจน์, รัตติกาล, ไม่รู้ใจ, Music, พี.พูนสุข, มานพ, กังวาน, ดาว อาชาไนย
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
17 กันยายน 2011, 09:33:PM |
--ณัชชา--
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 17 กันยายน 2011, 09:33:PM » |
ชุมชน
|
รักศรัทธาเธอนั้นมั่นเสมอ รักเพียงเธอคนดีไม่หนีไหน เพราะมีเธอเพียงหนึ่งตราตรึงใจ ไม่มีใครมาขวางหนทางเรา
จะกี่วันกี่ปีกี่ชาติภพ ไม่อาจลบลาไกลให้ใจเหงา รักเสมอ รักนิรันดร์ รักนานเนา เราจะเฝ้าถนอมมันขอสัญญา
natcha
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ช่วงนี้ไม่ว่าง, สายลมที่หวังดี, สะเลเต, amika29, สล่าผิน, รพีกาญจน์, รัตติกาล, ไม่รู้ใจ, Music, พี.พูนสุข, yaguza, มานพ, กังวาน, ดาว อาชาไนย
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
17 กันยายน 2011, 10:52:PM |
สล่าผิน
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 17 กันยายน 2011, 10:52:PM » |
ชุมชน
|
รักศรัทธาเธอนั้นมั่นเสมอ รักเพียงเธอคนดีไม่หนีไหน เพราะมีเธอเพียงหนึ่งตราตรึงใจ ไม่มีใครมาขวางหนทางเรา
จะกี่วันกี่ปีกี่ชาติภพ ไม่อาจลบลาไกลให้ใจเหงา รักเสมอ รักนิรันดร์ รักนานเนา เราจะเฝ้าถนอมมันขอสัญญา
natcha คงจะมีวันเผลอเธอห่างเขา จะคอยเฝ้ายื้อยุดฉุดเข้าป่า จับไปขังยังกรงดงพนา รอจนกว่าเธอรักจักปล่อยตัว...อิอิ
หากยังรักเขาอยู่จะขู่ฆ่า หากณัชชาปากแข็งใช่แกล้งชั่ว จะหักหาญน้ำใจไม่นึกกลัว เพราะเมามัวรักคุดจึงฉุดไป
สล่าผิน
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, ช่วงนี้ไม่ว่าง, รัตติกาล, สะเลเต, ไม่รู้ใจ, --ณัชชา--, Music, พี.พูนสุข, yaguza, มานพ, กังวาน, ดาว อาชาไนย
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ชายใจคอนโด
|
|
|
18 กันยายน 2011, 06:20:AM |
สะเลเต
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 18 กันยายน 2011, 06:20:AM » |
ชุมชน
|
เส้นทางรักสองเราเขามากั้น ความผูกพันลดน้อยเธอถอยห่าง หัวใจเธอมีเขาเข้าแทรกกลาง เธอทิ้งฉันข้างทางอย่างระทม
เมื่อความรักภักดิ์ดีที่มอบให้ สิ่งที่ได้ไร้ค่าคว้าขื่นขม ทิศทางรักหักเหต้องเซซม ต้องตรอมตรมเจ็บนักรักฝ่ายเดียว
หวังเล็กเล็กจากใจใช่พร่ำเพ้อ อยากให้เธอเทคแคร์และแลเหลียว กับต้องช้ำชอกนักรักคลายเกลียว จนปัญญารั้งเหนี่ยวเกี่ยวรักไว้
ฉันนั้นจืดชืดไปดูไร้ค่า ถึงเวลาเข้มแข็งเปลี่ยนแปลงใหม่ เมื่อร้ายมาร้ายตอบมอบกลับไป ความสะใจเท่านั้นฉันต้องการ
เลือกอาวุธชนิดร้ายหมายเข่นฆ่า ใช้สายตาห่วงใยหมายสังหาร เป็นวิธีแยบยลค้นมานาน ให้ทรมานก่อนตาย(ใจ)วายชีวี
ใช้อาทรหวงแหนแทนด้วยแซ่ ล๊อกกุญแจหัวใจมิให้หนี จะเฆี่ยนเธอด้วยรักและภักดี ล่ามแล้วตีด้วยหวงและห่วงใย
ใช้รักแท้ผูกไว้ยามไกลฉัน ขึงสัมพันธ์มอบฝันอันยิ่งใหญ่ โซ่ตรวนรักล่ามคล้องสองหัวใจ ความหวังดีสาดใส่ยิงให้พรุน จะกักขังเธอไว้ห้องใจนี้ พร้อมยอมพลีมอบใจและไออุ่น กันและกัน....ซื่อตรงหลงเพียงคุณ ยอมลงทุนเทใจเพื่อใกล้เธอ ---สะเลเต---
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บัณฑิตเมืองสิงห์, ไม่รู้ใจ, --ณัชชา--, Music, รพีกาญจน์, พี.พูนสุข, สล่าผิน, yaguza, มานพ, กังวาน, ดาว อาชาไนย
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
18 กันยายน 2011, 10:09:AM |
yaguza
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 18 กันยายน 2011, 10:09:AM » |
ชุมชน
|
คงจะมีวันเผลอเธอห่างเขา จะคอยเฝ้ายื้อยุดฉุดเข้าป่า จับไปขังยังกรงดงพนา รอจนกว่าเธอรักจักปล่อยตัว...อิอิ
หากยังรักเขาอยู่จะขู่ฆ่า หากณัชชาปากแข็งใช่แกล้งชั่ว จะหักหาญน้ำใจไม่นึกกลัว เพราะเมามัวรักคุดจึงฉุดไป
สล่าผิน
ถึงขนาด ยื้อยุด ฉุดกระชาก อย่าลำบาก เลยหนอ ขอก็ให้ อยากได้มาก พี่สล่า มาเอาไป คนอะไร รักจัง ช่างทุมเท
แม้นัฐชา หน้ามุ่ย คุยไม่ยาก ตื้อมากมาก เธอนั้น ต้องหันเห ฉันตกลง เขาก็คง ต้องโอเค แล้วเตรียมเปล มาด้วย ช่วยให้ทัน
ยากูซ่า
|
|
|
|
24 กันยายน 2011, 01:54:PM |
|
|
|