ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

“คนแอบรักเธอ”


นับแต่วัน เริ่มแรก ดูแปลกนัก
เรารู้จัก กันมา สาเหตุแห่ง
ความขัดแย้ง มากมาย ใจระแวง
ดุจกำแพง กีดขวาง เส้นทางเดิน

ความสัมพันธ์ วันผ่าน นั้นซาบซึ้ง
ติดตราตรึง ทรวงใน ไม่ห่างเหิน
ไม่อาจบอกว่ารัก เพราะมากเกิน
เพียงไม่เมิน หมองหมาง ระหว่างใจ

วันเวลา เลยล่วง ห่วงคิดถึง
รำพันซึ้ง เก็บซ่อน คำอ้อนไข
ถ้าหากเผย กลัวคำ-ที่ตอบไป
ไม่เหมือนใจคิดหวัง จะพังภินท์

เฝ้าถนอม คืนวัน กลัวการจาก
ด้วยไม่อยาก เสียใจ หากใครหมิ่น
จะเก็บความรักไว้ อยู่ในจินต์
แม้ชีวิน เจ็บช้ำ ก็จำทน

จะเก็บรัก แอบเข็น เป็นกลอนเศร้า
จะคอยเฝ้า ดูเธอ ไม่เผลอบ่น
จะเก็บเธอ ซ่อนไว้ ในกมล
จะยอมทน เพราะรัก ไม่อยากไกล

แอบดูเธอ หยอกเย้า กับเขาอื่น
แอบเก็บความ ขมขื่น แกล้งชื่นใส
แอบสะอื้น กลืนช้ำ ระกำใน
แอบรักเธอ ยอมให้....ดวงใจตรม...


"สุนันยา"

<a href="http://www.youtube.com/v/95cQw4ILWrc&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/95cQw4ILWrc&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[บ้านริมโขง]

คนรักแอบแนบร่างระหว่างเศร้า
แอบรักเขาเขลาจริงและยิ่งขม
ไม่กล้าบอกหรือไรไยจึงจม
ซับระทมเพียงเดียวเปลี่ยวในทรวง

ไยไม่กล้าฝ่าหวังดังตั้งจิต
ไยไม่คิดบอกเขา..เราห่วงหวง
ไยไม่นำมารยาท้าทั้งปวง
ไยปล่อยล่วงเนิ่นนัก...หากรักใคร

หากปล่อยเขารู้เอง..เกรงช้านัก
หากเป็นรักจริงแท้แน่ไฉน
ควรกล้าบอกอย่าแอบแนบในใจ
ควรบอกไปให้เห็นเป็นสัจจริง

เพียงได้รักก็สุขอย่าทุกข์ขม
อย่าตรอมตรมรักนี้ที่อกหญิง
รักคือให้, เสียสละ อย่าประวิง
รักคือสิ่ง สวยงาม ยามรักใคร..

รัก..อย่าหวังสิ่งตอบ..เพียงมอบเขา
ด้วยเพราะเราต้องการกล่าวขานไข
รัก...บริสุทธิ์ ผุดวาง อย่างชื่นใจ
เหนืออื่นใด..คู่สม..นั้นพรหมนำ.

"บ้านริมโขง"

[♥หทัยกาญจน์♥]

ฉันรักเธอ ประโยคนี้ มิเอื้อยเอย
สุดเฉลย ว่าดวงจิต คิดไฉน
ใจดวงนี้ ปวดร้าว ระทมใน
ไม่เอยไป กลัวพี่ บอกร้างลา
ด้วยคิดรัก จึงมอง อย่างห่างห่าง
คนอ้างว้าง คนนี้ห่วง ถวิลหา
อยากเผยความ แถลงไข ถ้อยวาจา
ว่ารักเธอ มากยิ่งกว่า คำพูดใด

หทัยกาญจน์

[สุนันยา]

คนรักแอบแนบร่างระหว่างเศร้า
แอบรักเขาเขลาจริงและยิ่งขม
ไม่กล้าบอกหรือไรไยจึงจม
ซับระทมเพียงเดียวเปลี่ยวในทรวง

ไยไม่กล้าฝ่าหวังดังตั้งจิต
ไยไม่คิดบอกเขา..เราห่วงหวง
ไยไม่นำมารยาท้าทั้งปวง
ไยปล่อยล่วงเนิ่นนัก...หากรักใคร

หากปล่อยเขารู้เอง..เกรงช้านัก
หากเป็นรักจริงแท้แน่ไฉน
ควรกล้าบอกอย่าแอบแนบในใจ
ควรบอกไปให้เห็นเป็นสัจจริง

เพียงได้รักก็สุขอย่าทุกข์ขม
อย่าตรอมตรมรักนี้ที่อกหญิง
รักคือให้, เสียสละ อย่าประวิง
รักคือสิ่ง สวยงาม ยามรักใคร..

รัก..อย่าหวังสิ่งตอบ..เพียงมอบเขา
ด้วยเพราะเราต้องการกล่าวขานไข
รัก...บริสุทธิ์ ผุดวาง อย่างชื่นใจ
เหนืออื่นใด..คู่สม..นั้นพรหมนำ.

"บ้านริมโขง"

อยากจะบอก ยิ่งนัก ว่ารักยิ่ง
แต่กลัวจริง เขาเห็น เป็นเรื่องขำ
ในห้วงจินต์ ขื่นขม ตรมระกำ
เจ็บซ้ำซ้ำ แผลเก่า หากเขาเมิน

คงได้แต่ แอบมอง ปองถวิล
อยู่ในจินต์ ซ่อนไว้ เพราะใจเขิน
เก็บร้กอยู่ ด้วยว่า ไม่กล้าเผชิญ
เพียงเขาเดิน ผ่านหน้า พาภิรมย์

ทั้งเช้าเย็น เห็นเขา เฝ้าหยอกล้อ
ใครกันหนอ สำรวย ดูสวยสม
ทั้งปากคอคิ้วคาง ช่างน่าชม
เราคงตรม หากยัง ไม่ยั้งใจ

จะเก็บภาพเขาไว้ เพียงในฝัน
จะเก็นวัน งดงาม ยามเคลื่อนไหว
จะเก็บเขา เนาแนบ แอบอิงใน
จะเก็บที่ ดวงหทัย ไปชั่วกาล...

"สุนันยา"

[สุนันยา]

ฉันรักเธอ ประโยคนี้ มิเอื้อยเอย
สุดเฉลย ว่าดวงจิต คิดไฉน
ใจดวงนี้ ปวดร้าว ระทมใน
ไม่เอยไป กลัวพี่ บอกร้างลา
ด้วยคิดรัก จึงมอง อย่างห่างห่าง
คนอ้างว้าง คนนี้ห่วง ถวิลหา
อยากเผยความ แถลงไข ถ้อยวาจา
ว่ารักเธอ มากยิ่งกว่า คำพูดใด

หทัยกาญจน์

เป็นผู้หญิง ต้องระวัง  วางทีท่า
ไม่อาจเอ่ย ว่าจา ว่ารักได้
ด้วยไม่รู้ เขานี้ จะมีใคร
เป็นเจ้าของ หัวใจ อยู่ในที

คงได้แต่ แอบรัก แอบมองอยู่
ช่างอดสู ยิ่งนัก โอ้รักนี้
ได้แต่ จินตนา ว่ารักมี
ดวงฤดี เจ็บช้ำ ต้องจำทน...

"สุนันยา"

[♥หทัยกาญจน์♥]

แค่เป็นคนแอบรักก็เป็นสุข
บางครั้งทุกข์สุขเศร้าบ้างหมองหม่น
บางครั้งเหงาปวดร้าวบ้างอัปจน
แค่เป็นคนที่แอบรักคงสุขใจ
แค่เป็นคนไม่สมหวังในเรื่องรัก
บางครั้งต้องอกหักนอนร่ำไห้
บางครั้งบ้าเผลอฝันละเมอไป
แค่เป็นคนที่รักใครได้ก็เพียงพอ

หทัยกาญจน์

[สุนันยา]

แค่เป็นคนแอบรักก็เป็นสุข
บางครั้งทุกข์สุขเศร้าบ้างหมองหม่น
บางครั้งเหงาปวดร้าวบ้างอัปจน
แค่เป็นคนที่แอบรักคงสุขใจ
แค่เป็นคนไม่สมหวังในเรื่องรัก
บางครั้งต้องอกหักนอนร่ำไห้
บางครั้งบ้าเผลอฝันละเมอไป
แค่เป็นคนที่รักใครได้ก็เพียงพอ

หทัยกาญจน์

ทั้งสุขโศก โลกเรา ก็เท่านี้
รักที่มี มิได้ ให้ใครต่อ
เพราะยึดมั่น เพียงใจ ที่ใฝ่รอ
แม้มิได้ พะนอ ก็พอใจ


ขึ้นชิ่ว่า แอบรัก ยากสุขชื่น
แต่มิอาจ จะฝืน กลืนเก็บไว้
เมื่อเห็นเขา เริงร่า ในหทัย
เราก็พลอย ยิ้มได้ อยู่ในทรวง....


"สุนันยา"

[Nuanna2]

 


กลอนเพราะทุกกลอนเลยค่ะ


ขอรบกวนเอาไปใช้หน่อยน่ะค่ะ


ขอบคุณมากค่ะ

[♥หทัยกาญจน์♥]

แค่เป็นคนแอบรักก็เป็นสุข
บางครั้งทุกข์สุขเศร้าบ้างหมองหม่น
บางครั้งเหงาปวดร้าวบ้างอัปจน
แค่เป็นคนที่แอบรักคงสุขใจ
แค่เป็นคนไม่สมหวังในเรื่องรัก
บางครั้งต้องอกหักนอนร่ำไห้
บางครั้งบ้าเผลอฝันละเมอไป
แค่เป็นคนที่รักใครได้ก็เพียงพอ

หทัยกาญจน์

ทั้งสุขโศก โลกเรา ก็เท่านี้
รักที่มี มิได้ ให้ใครต่อ
เพราะยึดมั่น เพียงใจ ที่ใฝ่รอ
แม้มิได้ พะนอ ก็พอใจ


ขึ้นชิ่ว่า แอบรัก ยากสุขชื่น
แต่มิอาจ จะฝืน กลืนเก็บไว้
เมื่อเห็นเขา เริงร่า ในหทัย
เราก็พลอย ยิ้มได้ อยู่ในทรวง....


"สุนันยา"

มีสุขเศร้าเหงาระทมทุกข์ร้องไห้
สมหวังได้เสียใจเป็นยามหวงห่วง
โหยหารักร้องครวญใคร่อยากตักตวง
เหมือนติดบ่วงนายพรานก่อเวรกรรม

ถึงแอบรักหลากอารมณ์ปะคละเคล้า
ถึงใจเราเหงาเศร้าเช้าจรดค่ำ
แต่ไม่สร้างเวรกรรมเกิดเจ็บจำ
ให้ใครใครต้องช้ำเพราะรักเรา

หทัยกาญจน์