ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดอกไม้สีหม่น]

   หากเธอเป็นดวงดาวบนฟ้ากว้าง
ฉันคงเป็นบ้านร้างกลางหุบเขา
หากเธอเป็นปุยเมฆล่องลอยเบา
ฉันคงเป็นเพียงหลืบเงาของแสงจันทร์
 

[พิมพ์วาส]

เธอเป็นแดนนภาที่พร่างใส
เธอเป็นใครที่ฉันเฝ้าครวญหา
เธอเป็นความรักหนึ่งของแก้วตา
เธอเป็นยาหยีรักยอดดวงใจ

ฉันเป็นเพียงแค่ดินแสนต่ำต้อย
ฉันเป็นช้อยผกาไม้แถลงไข
ฉันเป็นคนแอบรักแสนยาวไกล
ฉันเป็นไข้ความรักมาช้านาน

ฉันเป็นใครเธอเป็นใครเราก็งงค่ะอิอิอิ     

       

     

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

เธอนั้นคือ  ยาใจ  เมื่อไกลหมอ
คนที่ฉัน  เฝ้ารอ  ถวิลหวาน
ที่แสนรัก  หนักหนา  กว่าดวงมาน
เป็นสะพาน เชื่อมรัก  ไว้พักพิง

คือหยาดน้ำ  ฉ่ำใจ  ให้ชีวิต
ที่ดวงจิต สวมกอด ว่ายอดหญิง
ซึ่งหนักหน่วง ห้วงใจ  ใคร่แอบอิง
เป็นทุกสิ่ง  ที่รัก  และบูชา

 

[บ้านริมโขง]

นานนานแวะแกะเกาเล่าเพียงบท
ได้ลิ้มรสเพียงน้อย..อ่อยให้ฝัน
แล้วจากอีกปลีกไปไกลหมื่นวัน
จะให้ฉันตามไหน ..ได้พบเธอ

ให้ตามไปบ้านร้างกลางหุบเขา ?
ให้ตามเงาแสงจันทร์นั้นเสมอ ?
หรือซ่อนอยู่ปุยเมฆ..เฉกละเมอ ?
หากตามเจอจะจับวาง..กลางห้องใจ.

"บ้านริมโขง"