เสียดายนักรักงามที่ตามก่อ
เฝ้าถักทอมานานเฝ้าสานฝัน
เราสองต่างสร้างรักสร้างผูกพัน
สัญญามั่นมิหน่ายมิคลายจาง
รักของเราต้องจบเธอพบใหม่
เธอตัดใจก้าวเดินทำเหินห่าง
คบคนใหม่พาเขาเข้าร่วมทาง
คงหวังสร้างสานรักเริ่มถักทอ
คุณความดีที่ฉันเคยปันให้
เธอคงไม่จดจำกรรมจริงหนอ
ฉันรักเธอเท่าไรเธอไม่พอ
กลับไปก่อสวาทให้บาดใจ
เพราะความรักมักกลุ้มเพราะลุ่มหลง
ความรักส่งความช้ำระกำให้
มองเห็นจักรเป็นบัวเมามัวไป
เปรียบเหมือนไก่ตาฟางช่างเศร้าจริง
กว่าจะรู้ใจแปลบแทบสลาย
รักแทบตายรักมั่นฉันรักยิ่ง
เธอกลับให้รางวัลโยนฉันทิ้ง
นี่หรือสิ่งที่ได้จากใจเธอ
สล่าผิน