อันรูปโฉม โนมเนื้อ นั้นเหลือหลาย
เชิญชวนชาย ชอบชม ภิรมย์เสมอ
ด้วยรูปร่าง ต่างล้วน ควรละเมอ
สวาทเพ้อ เห่อหา เหมือนบ้าบอ
ทั้งพูดจา พาใจ ให้เกี่ยวข้อง
เร่งเรียกร้อง รอรัก มาพักขอ
โอนเอนไหว ไอกรุ่น อุ่นเคล้าคลอ
ยินยามยอ ยั่วเย้า เยาวมาลย์
จนตกหล่ม ลมลุ่ม ลึกหลุมรัก
ที่ทอถัก ทักทาย คล้ายกลหว่าน
จนผายเผย เอ่ยธาตุ แท้ชาติมาร
กลับงุ่นง่าน งามงด หดโง่งม
เห็นยายยักษ์ ยักย้าย ร้ายขยับ
มายาปรับ เปลี่ยนแยก แปลกเหลือข่ม
ดูดุดัน ใดดี ที่น่าชม
ไม่เหลือหล่ม งมเก่า ให้เรางง
เลือนอัปสร ตอนนี้ เหลือปีศาจ
เงาผงาด สาดกลาง ไร้ร่างหงส์
ความหวาดหวั่น สั่นรัว หัวใจทรง
กลับทรุดส่ง ตรงร้าว หนาวทั้งกาย
จากนางฟ้า มาเห็น ยลเช่นยักษ์
จากเคยรัก พักตร์นี้ ใคร่หนีหาย
จากเคยหลง ปลงจิต สนิทมิวาย
จากเฉิดฉาย กลายร่าง เช่นนางมาร
แสนหวาดหวั่น พรั่นพรึง คะนึงหน้า
แสนประหม่า พาแฝง ระแวงพล่าน
ขอตัดใจ ใยเยื่อ เคยเผื่อจาน
ขอประหาร ใยเยื่อ เคยเผื่อจินต์
ยามดุร้าย กลายพันธุ์ สวรรค์ล่ม
คลายรักปม ข่มขวัญ สวรรค์สิ้น
ไม่หมายจร นอนฟูก อาจถูกกิน
ไม่หมายชิน แล้วหนอ ข้าขอลา..
[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]