| 07 พฤศจิกายน 2011, 05:26:AM |
|
รัตนาวดี
|
 |
« เมื่อ: 07 พฤศจิกายน 2011, 05:26:AM » |
 ชุมชน
|
ลงมือคั่ว ถั่วสุก งาก็ไหม้
ท่องขึ้นใจ นัยว่า คล้ายอาถรรพ์
ทำสิ่งการ งานสอง ร่วมคล้องกัน
คิดลำดับ นับขั้น ปันเวลา
คือกระทำ การหนึ่ง พึงต้องคิด
อย่าเกี่ยวติด เรื่องสอง บกพร่องหนา
ใช่!..รวบรัด ถนัดลอง คล่องเวลา
แต่..อย่างหนึ่ง เสียค่า มิน่าควร
รัตนาวดี
 |
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ...สียะตรา.., รพีกาญจน์, ♥หทัยกาญจน์♥, สมนึก นพ, สะเลเต, กังวาน, อริญชย์, น้ำผึ้ง, สุนันยา, นพตุลาทิตย์, ♥ กานต์ฑิตา ♥
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 07 พฤศจิกายน 2011, 10:25:AM |
|
สมนึก นพ
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 07 พฤศจิกายน 2011, 10:25:AM » |
ชุมชน
|
กว่าถั่วจะสุกงาก็ไหม้
เปรียบเปรยไว้อย่าเชือนแชกระแสสวน
ของสองอย่างต่างเวลาน่าคำนวณ
เริ่มกระบวนดำเนินการนั้นอย่างไร
คั่วถั่วก่อนผ่อนเวลาว่ามั่นเหมาะ
หน่วงจำเพาะงานั้นนานแค่ไหน
เหมือนสองคนสองร่างต่างกันไง
โน้มน้าวใจอย่างไรให้ตรงกัน
จะได้อย่างเสียอย่างดังวางทู้
ความหมายดูผิดไปอย่างไรนั่น
กว่าถั่วจะ สุข ความหมายต่างไปพลัน
ลงมานั้นสองสุข(สุก)อ้างความต่างมี
ขออภัยด้วยนะหากจะโกรธ
ขอรับโทษทุกอย่างวางมานี่
นะคุณนะรัตนาวดี
ยิ้มมาซีให้มันบาดจนขาดใจ.
นพ
7 พ.ย.54 |
|
|
|
|
| 08 พฤศจิกายน 2011, 03:00:AM |
|
|
|
| 08 พฤศจิกายน 2011, 08:52:AM |
|
|
|
| 08 พฤศจิกายน 2011, 11:10:AM |
น้ำผึ้ง
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 29
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 37
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 08 พฤศจิกายน 2011, 11:10:AM » |
ชุมชน
|
ด้วยลืมตัวมัวเพลินเลินเล่อหลง
ถั่วงาลงพร้อมกันงาพลันใหม้
เมื่อมิสมภิรมย์คาดดังวาดไว้
ประชดไปคั่วให้ได้..ถั่วดำ
ตำบดอัดถั่วดำทำเป็นผง
เอามาชงลงว่าอร่อยล้ำ
น้ำตาลนมผสมสานรสหวานนำ
ดูดดื่มด่ำคำขมชมเป็นยา
พญาเมา |
เด็กน้อย ป.6 หละอ่อนดอย
|
|
|
| 08 พฤศจิกายน 2011, 05:17:PM |
|
รัตนาวดี
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 08 พฤศจิกายน 2011, 05:17:PM » |
ชุมชน
|
 ก็ยังคงตาลายหมายถั่วสุก
โรมรันรุกไม่มองเหล่าผองเพื่อน
"ใหม้" จึงติดผิดไป "ไหม้" จึงเตือน
มิได้เหมือนจับผิดคิดรังแก
ถึงไม่ใช่นักกลอนอักษรศาสตร์
บางคำพลาดได้ดูก็รู้แน่
ถึงไม่ใช่คุณครูผู้ถ่องแท้
ก็ไม่แพ้รู้เช่นคนเป็นครู
"กานต์ฑิตา" ๘ พฤศจิกายน ๒๕๕๔ด้วยลืมตัวมัวเพลินเลินเล่อหลง ถั่วงาลงพร้อมกันงาพลันใหม้ เมื่อมิสมภิรมย์คาดดังวาดไว้ ประชดไปคั่วให้ได้..ถั่วดำ ตำบดอัดถั่วดำทำเป็นผง เอามาชงลงว่าอร่อยล้ำ น้ำตาลนมผสมสานรสหวานนำ ดูดดื่มด่ำคำขมชมเป็นยา พญาเมา
ตั้งใจคั่ว งาถั่ว มั่วจนไหม้
แหม..ดีใจ ได้ดี มีผู้เห็น
ไฟมันแรง แซงเขิน จนเกินเป็น
หากคั่วเย็น เข็นสุข คงทุกข์ปลาย
ถั่วงากลิ่น บินไป เพราะ"ใหม้"มั่ว
โชคดีครัว ตัว"ใอ" ไร้ความหมาย
งั้นเปลี่ยนตัว ชั่วที่ ไม้มลาย
เริ่มคั่วจ่าย ร่ายกลอน อักษรกานท์
ขอบพระทัย พี่กานต์ ช่วยจารเอา
พญาเมา เกาบอก หยอกใจขาน
รักทั้งสอง คล้องคะแนน เป็นแฟนนาน
รัตน์วดี ไม่จุ้นจ้าน ซ่านใจจริง
รัตนาวดี
แหม..ยิ่งคั่วยิ่งหอม..ขอบคุณที่มาอุดหนุนนะค๊ะ! 
|
|
|
|
|
