ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สายใย]

 

เสียงทะเลาะสะกิดใจแม้ไม่เห็น
หรือจะเป็นคนที่พี่ตามหา
เขาไม่ปลื้มลืมหนองถิ่นท้องนา

...ปล่อยน้ำตา รินไหล อาบใจนี้...

[สล่าผิน]

ขอร่วมวงก๊งเหล้าขอเมาด้วย
พี่นพช่วยรินหน่อย ค่อยปรึกษา
เราหัวอกเดียวกันจนปัญญา
ดื่มสุราร่วมกันมันคงดี

เอ้า!กรึบครับ รับคารวะนะพี่นพ
ผมมาพบแฟนเก่าเขาหลีกหนี
ไม่เป็นไรใจผมตรึกนึกปรานี
สงสารพี่เหมือนกันปันใจรัก

เพราะณัช นาง ช่างสวยรวยเสน่ห์
ผมจึงเทหัวใจให้จมปรัก
พี่ก็เทใจมาสวามิภักดิ์
จำต้องหักเหใจได้เคลียร์กัน

ผมก็รักพี่ก็รักเป็นหนักหนา
เราต้องมาตกลงปลงใจมั่น
อันหนึ่งหญิงสองชายหมายสัมพันธ์
จะแบ่งปันอย่างไรให้ตกลง

น้องณัชชาว่าอย่างไรที่ในจิต
น้องจะคิดอยู่นี่มีรักหลง
หรือจะกลับกับพี่รีบรี่ปลง
หรือว่าสงสารชายทั้งสองคน

หากว่ารักทั้งสองน้องทำได้
อยู่กันไปทั้งหมด งดเรื่องบ่น
อย่าทะเลาะน้ำคำจำอดทน
คงสุขล้นอยู่หนอขอลองดู

สล่าผิน

[ดิษฐา]

นั่งไกวเปลจับเจ่า อิงเสาบ้าน
เช่นวันวานไร้ใจ ให้อดสู
เสียงน้อยใหญ่สองหนุ่ม มุมประตู
บ่นเรื่องคู่เรื่องรัก ชักเหนื่อยใจ


ทำกับแกล้มเสิร์ฟตรง พร้อมชงเหล้า
นั่งกอดเข่าเฝ้าเพ้อ ถึงเธอ..ไหน
จากถกเถียงกับกลาย เมามายไป
จ้อกันใหญ่เคียงคลอ ถูกคอกัน


สาวต้นเรื่องเคืองขุ่น ลุ้นไม่ออก
งามไม่หยอกขาวหมวย สวยจริงนั่น
รีบจูงมือเข้าบ้าน สานสัมพันธ์
สะอื้นกลั่นน้ำตาเล็ด คงเข็ดชาย

 

[ไพร พนาวัลย์]

     

คนรักใหม่กิ๊กเก่าถองเหล้าทุ่ม
ดื่มแก้กลุ้มปัญหายิ่งพาพ่าย
อันหนึ่งหญิงสองรับน่าอับอาย
ปล่อยสองนายนั่งพ่นหัวชนกัน

สะกิดเจ้าณัชชาให้มานี่
ไปกับพี่ดีกว่าอย่ามัวคั่น
เขารักเหล้ากว่าน้องนะผ่องพรรณ
อย่างงงันอยู่เลยรีบเผยใจ

ถ้ารักพี่หนีพ่อก็ไม่ยาก
จงรีบจากสองชายอย่ากรายใกล้
พี่จะพาเหาะเหินดำเนินไพร
สู่ฟ้าไกลเมืองกรุงแสนรุ่งเรือง

ลุงปรางค์มาแล้ว
มัวแต่กินเหล้ากันอยู่นั่นแหละ
เราไปกันเถิด ณัชชาเอ๋ย 
มาร่วมแจมสนุกๆนะครับ คุณนพ กับสล่าผิน 
 

[สมนึก นพ]

เห็นเค้าลางคลางแคลงระแวงอยู่
หลายคนรู้กระจายไปหลายเรื่อง
มาแอบแย่งนางไปไม่แค้นเคือง
เดี๋ยวได้เปลืองเหล้าเราเขาร่วมวง

หาเก้าอี้สำรองสองตัวรอ
แก้วไม่พอเวียนดูรู้ประสงค์
คือสี่คนปองสงวนนวลอนงค์
มาจบลงความเศร้าสาวให้มา

แก้วที่หนึ่ง เพื่อหล่อนได้สอนรัก.....
แก้วที่สอง ประจักษ์รักหวงหา........
แก้วที่สาม ช้ำชอกยอกอุรา...........
แก้วที่สี่... หล่อนหนีหน้ามาจากไกล

ดื่มครับดื่มดื่มเมาเราสุขสันต์
ดื่มฉลองวันอกหักถูกผลักไส
สุราวงนี้ครับรับทั่วไป
โซดาไม่ได้น้ำตาผสมแทน.

นพ
12 ก.ค.54

[--ณัชชา--]

มันชอกช้ำยิ่งนักรักเป็นพิษ
คงหมดสิทธิ์รักใครใจหวงแหน
หากเขารู้ความจริงยิ่งดูแคลน
คงไร้แฟนทายทักสุดหนักใจ

พี่สล่ากิ๊กเก่าเราเคยรัก
แต่มาพักหลังนั้นเลิกฝันใฝ่
แกขี้เหนียวขี้หนืดตืดเกินไป
รับไม่ได้จริงจริงหญิงจึงลา

ส่วนพี่ปรางค์รายนี้นี่ยิ่งแย่
แกเอาแต่ขุดทองไม่มองหน้า
อยู่มันแต่ซาอุ(ดร) อ่อนระอา
หาเวลาจู๋จี๋ไม่มีเลย

พี่สายใย ไสยาหนุ่มหน้าใส
เป็นกิ๊กใหม่เหมือนกันฉันยังเฉย
ปล่อยไปก่อนยังอ่อนวัยใสจริงเอย
ไว้คุ้นเคยอีกหน่อยค่อยว่ากัน

แต่คนที่มอบใจให้ทั้งหมด
ใช่พูดปดใดใดชายในฝัน
รักเพียงพี่คนเดียวหมายเกี่ยวพัน
คนสำคัญที่ค้นพบ “นพ”คนเดียว
 

[สะเลเต]

รักใดจะดีเท่า....หญิงรักหญิง
ไม่กลอกกลิ้งทิ้งเจ้าเฝ้าแลเหลียว
จะเทคแคร์รักเสมอเธอหนึ่งเดียว
มิข้องเกี่ยวสุรา...พาวุ่นวาย

หากนัชชาเชื่อใจในศรัทธา
จะรักษาแผลใจให้เธอหาย
สะเลเตจะอยู่เคียงคู่กาย
เลิกมองชายเถิดนะ...จะช้ำใจ

--- สะเลเต ---
 

[สมนึก นพ]

โดนอีกแล้วหรือนี่ที่บอกเล่า
หายจากเศร้าคุณณัชชามาขานไข
ว่าเลือกผมคนเดียวมิเกี่ยวใคร
มีเรื่องใหม่ใหญ่กว่ามาตริตรอง

หญิงรักหญิงเทคแคร์เฝ้าแลเหลียว
แอบย่องเดี่ยวนิ่งฟังเขาทั้งสอง
ให้ยุแยกจากชายหน่ายเมินมอง
คิดจะครองปองคู่อยู่ร่วมกัน

โลกหนอโลกหมุนไปใยหมุนกลับ
จันทร์มาดับวันเพ็ญเห็นแปลกนั่น
พายุใหญ่ถาโถมรุกโรมรัน
เข้าเที่ยงวันฝันหรือคือเลือนลาง

ยกแขนขึ้นมากัดนั้นก็เจ็บ
ใช้คมเล็บกดมั่วทั่วเรือนร่าง
ความรู้สึกรับได้ไม่เบาบาง
เรื่องสองนางกล่าวเน้นน่าเป็นจริง

เจอสาวหล่อเข้าให้ในวันนี้
เริ่มรู้ดีรันทดหมดทุกสิ่ง
ว่าผู้ชายดื่มสุรามาอ้างอิง
จะทนนิ่งอย่างไรไม่ดื่มมัน.

นพ
12 ก.ค.54

[สล่าผิน]

สะเลเตเก๋ไก๋ไยมาหยอก
ไยมาบอกณัชชาพาสุขสันต์
หญิงกับหญิงจริงใจไม่แพ้กัน
มีสวรรค์สวยกว่ามากับชาย

คนเคยรักหักใจรับกับพี่นพ
เราก็พบตรมได้พาใจหาย
สะเลเตเตร่มาพาวุ่นวาย
พี่ยอมอายเป็นว่าที่ สามีรอง

กลับจะเป็นหญิงคู่หญิงมานิ่งคิด
ตายสนิท น่าอายชายทั้งผอง
หญิงรักหญิง แล้วชายไทยใครจะจอง
ขอเถอะน้องเลิกคิดทำบิดเบือน

หรือจะมารวมกันร่วมสรรสร้าง
เป็นแบบอย่างเสียใหม่ใครไม่เหมือน
เธอทั้งสองลองสนร่วมบนเรือน
อย่าแชเชือนเราอยู่คู่สี่คน

สล่าผิน

[รพีกาญจน์]

เที่ยวทั้งที มีแต่ลม เชิญชมฟ้า
ควงรพีฯ ดีกว่า พาเหาะเหิน
กรุงวุ่นวาย ชายป่าเขา ก็เหงาเกิน
มาเพลิดเพลิน เดินไป ในสวนปรุง

รักเชื้อเจ้า เฝ้าอาราม นามเศียรนาค
น.ส.ส. ก่อลำบาก มากเรื่องยุ่ง
ก๊งแต่เหล้า เมาเฮ เกเรเกตุง
รักกับลุง-ป.จู๋จี๋ ที่หน้าจอ

ฟังเพลงทัก รักพีพี ไม่มีหน่าย
แกงแอบขวา ณัชชาซ้าย..น้ำลายสอ
ดินจะไหว ไฟจะโหม ลมจะทอ
มิรั้งรอ ขอชื่น ทุกคืนวัน..

ลิเกมาช้า..แต่ก็มาละจ้า..

รพีกาญจน์ 59

[สะเลเต]

สะเลเตรักจริงไม่ทิ้งหรอก
ดั่งถั่วงอกในก๋วยเตี๋ยวกลมเกลียวมั่น
ดั่งปลาร้ารักไหใจผูกพัน
นัชชานั้นเชื่อเถิดหากเปิดใจ

ก็มีบ้างวอกแวกแทรกตอนนี้
ยามเห็นพี่รพี(กาญจน์ 29)นี้หวั่นไหว
ใจเต้นโครมตึ๊กตั๊กเอ๊ะอย่างไง
เพราะเป็นสิ่งฝันไว้แต่ไร้ทาง

อยากลุยป่า(ช้า)พาล่องท่องพนาสณฑ์
อยากเดินวนสวนปรุงก่อนรุ่งสาง
อยากมีแฟนลิเกเท่ห์ไม่จาง
คงฝันค้าง..แทะแห้ว....แป่วคราวนี้

--- สะเลเต---