20 มิถุนายน 2011, 10:25:PM |
--ณัชชา--
|
|
« เมื่อ: 20 มิถุนายน 2011, 10:25:PM » |
ชุมชน
|
เมื่อความรักปักลงตรงกลางจิต เหมือนชีวิตสว่างกระจ่างใส ก็รับมันเก็บวางไว้กลางใจ โดยที่ไม่หวาดหวั่นวันอำลา
ตกอยู่ในห้วงเหวแห่งเปลวรัก ยอมจมปลักเป็นทาสปรารถนา เฝ้าเทิดทูลรักเขาเท่าชีวา ยอมปิดตาเหมือนไม่เห็นเล่นกับไฟ
โลกกลายเป็นสีชมพูดูงามงด ช่างสวยสดดั่งดาวที่พราวใส วิมานรักที่สร้างช่างอำไพ อบอุ่นในสถานวิมานทอง
และแล้ววันอำลาก็มาถึง เพียงคำหนึ่งคำนั้นฉันสุดหมอง ฉันไม่ใช่คนนี้ที่เธอปอง ยังคงก้องอยู่ในใจทั้งดวง
กลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่ให้หยด จำเก็บกดเอาไว้ไม่ให้ร่วง แค่ยอมให้ไหลซาบลงอาบทรวง ฝันทั้งปวงเก็บพับไว้กับใจ
เมื่อพิษรักรุมเร้าเผาดวงจิต มีชีวิตเหมือนว่าหามีไม่ ความเจ็บปวดทั้งหมดไม่โทษใคร มาคิดได้ก็สุดเศร้า..เราโง่เอง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ...สียะตรา.., สายใย, ช่วงนี้ไม่ว่าง, ลมหนาว, victoria's secret, หฤหรรษ์, ไพร พนาวัลย์, บ้านริมโขง, Music, รพีกาญจน์, สล่าผิน, southernman 32, จีราวัฒน์, darkness_hero, กาญจนธโร, Lจ้าVojกaoนบทนี้*, ดอกกระเจียว, นพตุลาทิตย์, sugarplus, สะเลเต, ไผ่เดียวดาย, ratikal, คนแบกไมค์, ~ploy pim~
ข้อความนี้ มี 24 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
21 มิถุนายน 2011, 04:03:AM |
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 21 มิถุนายน 2011, 04:03:AM » |
ชุมชน
|
แสนสงสารณัชชาผู้อาภัพ ที่ได้รับทุกข์ตรมถูกข่มเหง ใครช่างร้ายกลายคำไม่ยำเกรง มาละเลงรักเล่นไม่เห็นควร
เขาอาจเป็นชายแท้แน่ล่ะหรือ เขาคงคือบุรุษเพศเฉดสงวน เขากำยำล่ำสันเกินรัญจวน หรือเขาป่วนในกิจผิดเวลา
รักเลยล่มจมไปให้ต้องช้ำ ต้องกลับลำหาใหม่ในห่วงหา ให้อรชรอ้อนองค์นงค์ยุพา ในกายามีด้วยอวยสตรี
ทุกข์ไม่นานเกินไปใช่ไหมเจ้า รักเดินเข้ามาใหม่ให้สดศรี รักโรยรินกลิ่นหอมย้อมฤดี อวยอารีต่อกันนั้นสุกงอม
แต่วันนี้กลับเศร้าเงารักขาด สุดจะบาดใจนักไหนรักหลอม ทั้งหนุ่มใหญ่หนุ่มน้อยถอยรักยอม เราไม่พร้อมหรือหากเรายากเกิน
หยุดสงสารแล้วหนาถ้าอย่างนี้ ไม่ต้องมีรักหามตามสรรเสริญ อยู่คนเดียวดีมั้ยใคร่เรียนเชิญ เพียงแค่เดินสามก้าวถึงราวคาน.
"บ้านริมโขง"
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, รพีกาญจน์, สล่าผิน, victoria's secret, southernman 32, --ณัชชา--, กาญจนธโร, Lจ้าVojกaoนบทนี้*, นพตุลาทิตย์, sugarplus, สะเลเต, คนแบกไมค์, ไพร พนาวัลย์, ~ploy pim~
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
21 มิถุนายน 2011, 06:12:AM |
Music
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 21 มิถุนายน 2011, 06:12:AM » |
ชุมชน
|
"ฉันโง่เอง"เชื่อชายที่ปลายลิ้น หมายถวิลเชยชมคารมหวาน มิเหมือนเคยเปรยปุดสุดประมาณ อารมณ์กานท์บานเบอะเมื่อเจอะกัน
ทิ้งบ้านไร่.นา.รก.ทิ้งนกเจ็บ มีรักเก็บซ่อนไว้ที่ปลายฝัน ฟ้า-ทะเล-ภู-ใจ-หมอก-ไพร-ควัน ยังผูกพันอยู่ไหม?...ถามใจเธอ... ...
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, victoria's secret, southernman 32, บ้านริมโขง, จีราวัฒน์, darkness_hero, กาญจนธโร, Lจ้าVojกaoนบทนี้*, นพตุลาทิตย์, --ณัชชา--, ลมหนาว, sugarplus, สะเลเต, คนแบกไมค์, ไพร พนาวัลย์, ~ploy pim~
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
...อย่าคิดว่ายาก.แต่ทำได้../..ควรทำให้ได้.แม้มันจะยาก...
|
|
|
21 มิถุนายน 2011, 05:21:PM |
darkness_hero
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 21 มิถุนายน 2011, 05:21:PM » |
ชุมชน
|
ไม่มีใครแสนฉลาดในเกมรัก ถ้าเพราะปักใจรักมั่นคงเสมอ มองด้านเดียวว่ารักนั้นแสนเลิศเลอ เพียงเขาเผลอที่เลิศเลอก็จบไป
มันเป็นเพียงเส้นใยไหมนะความรัก อย่าทึกทักเท่าท้องนภาอันกว้างใหญ่ แต่จะทำจะเสริมแกร่งให้เส้นใย จะได้ไม่ "เราโง่เอง" ซ้ำอีกครา
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, กาญจนธโร, Lจ้าVojกaoนบทนี้*, นพตุลาทิตย์, victoria's secret, ลมหนาว, บ้านริมโขง, สะเลเต, คนแบกไมค์, ~ploy pim~
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้าโลกนี้ไม่มีความมืด มนุษย์ย่อมไม่เห็นค่าของแสงสว่าง about.me | blog
|
|
|
21 มิถุนายน 2011, 10:39:PM |
ดอกกระเจียว
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 21 มิถุนายน 2011, 10:39:PM » |
ชุมชน
|
หากรักฉัน...ยังมีค่ามิใช่คลั่ง ฉันก็ยังรักเธอ....เธอเชื่อไหม เมื่อฉันรู้ว่าเธอมี...ใจให้ใคร ฉันเองไม่...เสื่อมถอย...ในรักเธอ
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Lจ้าVojกaoนบทนี้*, Music, คันไถ, นพตุลาทิตย์, --ณัชชา--, victoria's secret, บ้านริมโขง, รพีกาญจน์, sugarplus, สะเลเต, ไผ่เดียวดาย, คนแบกไมค์, ~ploy pim~
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
21 มิถุนายน 2011, 11:32:PM |
นพตุลาทิตย์
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 21 มิถุนายน 2011, 11:32:PM » |
ชุมชน
|
ก็เพราะรักปักใส่ในดวงจิต เวลาคิดเลิกราถึงคราหมอง จึงเจ็บเจียรเอียนช้ำน้ำตานอง เขาไม่มองด้วยซ้ำน้ำตาเรา
คงเจ็บแสบแทบฝืนจะยืนสู้ ถึงแม้นรู้รักเสี่ยงเบี่ยงทางเขา ลงทางเบี่ยงเลี่ยงหลบให้จบเอา ถึงแม้เศร้าเราคนดีมีเมตตา
ฮ่าๆๆ ยอมหลบ ถ้าเขาพบรักใหม่ บ้าหรือ หนังชัดๆ
|
|
|
|
22 มิถุนายน 2011, 02:29:PM |
sugarplus
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 22 มิถุนายน 2011, 02:29:PM » |
ชุมชน
|
จงลืมเสียความหลังที่ฝังแน่น เฝ้าเคียดแค้นกันไปก็ใช่ว่า สุขที่เคยได้รับจะกลับมา เสียเวลาคร่ำครวญหวลอาลัย
ตัดมันทิ้งไปเลยแค่เคยรัก อย่าไปปักใจหลงจงหาใหม่ ล้วนผู้ชายดีดีมีถมไป คนชิดใกล้คือฉันโปรดหันมอง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, Lจ้าVojกaoนบทนี้*, ไผ่เดียวดาย, นพตุลาทิตย์, สะเลเต, ทอฝัน, victoria's secret, คนแบกไมค์, ~ploy pim~
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
22 มิถุนายน 2011, 06:00:PM |
--ณัชชา--
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 22 มิถุนายน 2011, 06:00:PM » |
ชุมชน
|
จงลืมเสียความหลังที่ฝังแน่น เฝ้าเคียดแค้นกันไปก็ใช่ว่า สุขที่เคยได้รับจะกลับมา เสียเวลาคร่ำครวญหวลอาลัย
ตัดมันทิ้งไปเลยแค่เคยรัก อย่าไปปักใจหลงจงหาใหม่ ล้วนผู้ชายดีๆมีถมไป คนชิดใกล้คือฉันโปรดหันมอง ไม่คิดแค้นเคืองใครให้ปวดหัว ไม่เคยกลัวใครทำช้ำหม่นหมอง หากเป็นเรื่องของใจไม่ขอลอง เธอไม่ต้องพูดมากไม่อยากฟัง
|
|
|
|
22 มิถุนายน 2011, 06:14:PM |
ไผ่เดียวดาย
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 22 มิถุนายน 2011, 06:14:PM » |
ชุมชน
|
เรียนหนังสือ ใช้สมอง ตรองประจักษ์ เรียนความรัก ใช้หัวใจ ไขความหมาย บทสรุป สิ่งที่วาด อาจเดียวดาย แต่สุดท้าย ได้เรียนรู้ ดูใจคน
เป็นคนโง่ ในบางครั้ง ยอมรับใช่ ไม่มีใคร ไม่อกหัก พลาดสักหน อย่างน้อยรู้ และเข้าใจ ไม่ทุกข์ทน จมกับคน ไม่ได้ฝัน จนวันตาย
|
ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว
|
|
|
22 มิถุนายน 2011, 08:05:PM |
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 22 มิถุนายน 2011, 08:05:PM » |
ชุมชน
|
อยู่คนเดียวก็ได้ไม่เคยง้อ ไม่เคยขอให้ใครได้สงสาร คนเพศชายไหนไหนไม่ต้องการ อย่าระราญแกล้งเหน็บให้เจ็บใจ
ยังปากแข็งแสร้งคำนำมากล่าว ก็เรื่องราวนั้นบอกออกแจ้งใส เหงา – เศร้านัก รักหลงปลงอย่างไร พิษรักไหม้เหมือนหมายตายทั้งเป็น
อยู่ต่อหน้าก๋ากั่นว่าฉันแน่ ฉันไม่แคร์ชายใดที่ได้เห็น พอลับหลังโหยหา..น้ำตากระเซ็น แสนลำเค็ญหนักหนาถ้าขาดรัก
แต่อย่าหมายชายอย่างฉันนั้นจะง้อ ทั้งโลกหนอไร้หญิงสิ่งประจักษ์ มีณัชชาคนเดียวให้เทียวทัก ก็จะหักใจร้าง...ห่างแสนไมล์.
|
|
|
|
22 มิถุนายน 2011, 08:22:PM |
--ณัชชา--
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 22 มิถุนายน 2011, 08:22:PM » |
ชุมชน
|
อยู่คนเดียวก็ได้ไม่เคยง้อ ไม่เคยขอให้ใครได้สงสาร คนเพศชายไหนไหนไม่ต้องการ อย่าระราญแกล้งเหน็บให้เจ็บใจ
ยังปากแข็งแสร้งคำนำมากล่าว ก็เรื่องราวนั้นบอกออกแจ้งใส เหงา เศร้านัก รักหลงปลงอย่างไร พิษรักไหม้เหมือนหมายตายทั้งเป็น
อยู่ต่อหน้าก๋ากั่นว่าฉันแน่ ฉันไม่แคร์ชายใดที่ได้เห็น พอลับหลังโหยหา..น้ำตากระเซ็น แสนลำเค็ญหนักหนาถ้าขาดรัก
แต่อย่าหมายชายอย่างฉันนั้นจะง้อ ทั้งโลกหนอไร้หญิงสิ่งประจักษ์ มีณัชชาคนเดียวให้เทียวทัก ก็จะหักใจร้าง...ห่างแสนไมล์.
จะหักใจจากฉันนั้นจริงหรือ เจอคนดื้อโกหกมาตาใสใส แล้วเมื่อวานเดินตามถามทำไม "ณัชมีใครบ้างไหมในใจเธอ"..จ๊ะ
|
|
|
|
22 มิถุนายน 2011, 10:39:PM |
รุ่งอรุณ
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 22 มิถุนายน 2011, 10:39:PM » |
ชุมชน
|
................................................
เราโง่เองที่หวังให้ใครมารัก
ไม่ตระหนักถูกลวงหลอกเชยเล่น
เราคงโง่มากซินะเปรียบลาเป็น
จึงถูกเห็นเพียงดอกไม้ริมทาง
................................................
|
|
|
|
22 มิถุนายน 2011, 10:50:PM |
คนแบกไมค์
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 31
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 113
|
|
« ตอบ #12 เมื่อ: 22 มิถุนายน 2011, 10:50:PM » |
ชุมชน
|
ฝืนทนเจ็บปกปิดการรักษา ที่ผ่านมาเก็บกดเพราะทนไหว บาดแผลลึกรวดร้าวถึงทรวงใน บาดแผลใจคงไร้คนเยียวยา เป็นเพราะผิดติดอยู่ที่ตัวฉัน หลงโง่งันงุนงงรสชิวหา ที่พร่ำบอกรักผ่านการพรรณา หลงวาจาฟั่นเฟือน..เราโง่เอง.♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥00♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥
|
|
|
|
|