หายใจไม่ทั่วท้อง
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
23 พฤศจิกายน 2024, 08:57:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: หายใจไม่ทั่วท้อง  (อ่าน 5289 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
17 พฤษภาคม 2011, 07:49:AM
สมนึก นพ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 728
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,994



taojeo@hotmail.com
« เมื่อ: 17 พฤษภาคม 2011, 07:49:AM »
ชุมชนชุมชน

มีข่าวใหญ่ในสื่อลือกระฉ่อน
หนุ่มเลือดร้อนนำปืนมาฆ่าอีกฝ่าย
ปังปังปังโดนกระสุนพรุนทั่วกาย
ชีพวางวายในร้านเน็ตเสร็จหนีทัน

จากสาเหตุผู้ตายใช้เน็ตผ่าน
คอยประสานกาวใจให้สาวนั่น
ฝ่ายมือปืนบอกเน้นเป็นแฟนกัน
ห้ามพัวพันห้ามติดต่อขอร้องมา

แต่ผู้ตายและสาวเจ้าเข้าเน็ตอยู่
ยังไม่รู้เหตุร้ายใกล้แล้วหนา
ผลสรุปชายตายวายชีวา
ชักผวาแล้วนั่นเริ่มหวั่นใจ

ที่ในเน็ตเล่นนี้มีผู้สาว
ผิวเนียนขาวพิศดูรู้สวยใส
มีโต้ตอบแง่งอนบ้านกลอนไทย
คิดการณ์ไกลนัดพบกันร้านกาแฟ

วันที่หนึ่งและสิบหกถกเรื่องฝัน
เพื่อแบ่งปันยืนยันเลขฉันแน่
หรือผิดหวังจากใจไม่งอแง
นำเผื่อแผ่ให้รู้สู่กันฟัง

จากหัวเรื่องที่กล่าวเล่าบทต้น
เริ่มสับสนแล้วนาเสียวหน้าหลัง
ลุงเว็ปครับปัองกันไว้ได้ระวัง
หากพลาดพลั้งคงมีใครได้เจ็บตัว

ให้ทำป้ายด้วยนาแขวนหน้าบ้าน
เข้าออกผ่านอ่านได้ไม่มีมั่ว
เหมือนเขียนเสือทิ้งไว้ใช้หลอกวัว
แจ้งรู้ทั่วอาวุธทุกชนิดห้ามติดมา.

นพ


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไม่รู้ใจ, พี.พูนสุข, นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง, (ฟ้า) มารสุรา, บ้านริมโขง, my smile, ♥ กานต์ฑิตา ♥, รพีกาญจน์, [Love], คิมหันต์เดือนสี่, ทอฝัน, กาญจนธโร, Lจ้าVojกaoนบทนี้*, ไพร พนาวัลย์, รัตติกาล

ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
17 พฤษภาคม 2011, 01:13:PM
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« ตอบ #1 เมื่อ: 17 พฤษภาคม 2011, 01:13:PM »
ชุมชนชุมชน

มีป้ายห้ามต้องขมตรมใจแน่
ผมคงแย่ไปไหนไม่ได้หนา
ด้วยไม่อาจถอดวางบางศัสตรา
ต้องพกพาเป็นประจำทุกค่ำคืน

ด้วยเหตุว่าสังคมที่ผมอยู่
หลากหลายผู้ท้าประลองปองข่มขืน
เดินผ่านหน้ายิ้มเยาะเกาะราวยืน
ยั่วให้ตื่นตัวรอขอต่อกร

เข้าร้านเนตเล่นคอมขอยอมหลบ
ยังมาพบสบประมาทวาดคำสอน
พ่อไก่อู พ่อไก้แจ้ ไม่แน่นอน
ถ้าขาดตอนนกกระจอกบอกคือเรา !

จึงสุดแค้นแสนแค้นแน่นหน้าอก
กำเดาตกเลือดสาดไม่อาจเหงา
จึงต้องพกอาวุธหยุดบรรเทา
พวกที่เอาแต่ท้า..ข้าประลอง

"บ้านริมโขง"

ขำขี้แตกขี้แตน ชอบใจๆ ขำขี้แตกขี้แตน

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : my smile, ♥ กานต์ฑิตา ♥, รพีกาญจน์, ไม่รู้ใจ, [Love], คิมหันต์เดือนสี่, ทอฝัน, กาญจนธโร, Lจ้าVojกaoนบทนี้*, รัตติกาล, สมนึก นพ, สล่าผิน

ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

17 พฤษภาคม 2011, 07:56:PM
คิมหันต์เดือนสี่
LV3 นักเลงกลอนประจำซอย
***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 4
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 19



« ตอบ #2 เมื่อ: 17 พฤษภาคม 2011, 07:56:PM »
ชุมชนชุมชน

เขียนตัวหนา บอกห้าม ซึ่งอาวุธ
ไม่อาจรุด หยุดคนพาล ผู้หน้าหนา
เพราะพวกนี้ มัวเมาซึ่ง เหล่าศาสตรา
ไร้คุณค่า ใจนักเลง เช่นบรรพชน

กูมีปืน มึงจะลอง หรือไรหา
ถ้ามึงกล้า กูยิงนะ ไอ้หน้าขน
ท้าตีหมู่ ยกพวกเล่น สัปดน
กูมีคน มากกว่ามึง เดี๋ยวรู้กัน

คำจองหอง อวดกล้า ความขี้ขลาด
น้ำลายสาด ใส่กัน อย่างน่าขัน
ขึ้นสังเวียน หนึ่งต่อหนึ่ง ท้าชกกัน
คงไม่มันส์ เท่าเอาปืน จ่อกะบาล.


๐คิมหันต์เดือนสี่๐

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : my smile, บ้านริมโขง, ทอฝัน, รพีกาญจน์, กาญจนธโร, Lจ้าVojกaoนบทนี้*, รัตติกาล, ไม่รู้ใจ, สมนึก นพ

ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ไร้นภา ไร้พิภพ ไร้บรรพต ไร้ไพรวัน
ไร้สิ่งอัน ไร้ใต้หล้า ไร้คุณค่า ไร้ตัวตน
ไร้ราชัน ไร้เทวา ไร้ตัวข้า ไร้มวลชน
ไร้เทพดล ไร้ลิขิต พบ สงบเอย.
25 พฤษภาคม 2011, 10:59:PM
รัตติกาล
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 41
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 112



« ตอบ #3 เมื่อ: 25 พฤษภาคม 2011, 10:59:PM »
ชุมชนชุมชน

อ้างจาก: บ้านริมโขง
มีป้ายห้ามต้องขมตรมใจแน่
ผมคงแย่ไปไหนไม่ได้หนา
ด้วยไม่อาจถอดวางบางศัสตรา
ต้องพกพาเป็นประจำทุกค่ำคืน
..........
....
"บ้านริมโขง"
ขำขี้แตกขี้แตน ชอบใจๆ ขำขี้แตกขี้แตน


นึกเห็นภาพ มโนคิด ติดตามพจน์
เมืองมีกฏ ควงปืนเก๋ เท่หนักหนา
ขี่ม้าควบ รวบบังเหียน เคี่ยนอาชา
หมวกหลุบตา เหมือนขี้อาย สายตาคน ยิ้มแก้มแดง

เขาเป็นใคร มาจากไหน ไม่รู้ได้
ผูกผ้าป้าย ไขว่พันคอ พอแลฉงน
วี๊ดวี๊ดว๊าว ใครกันหนอ หล่อเกินทน
หนุ่มหน้ามน หยุดม้าโลด โดดลงมา  ขอจีบ...ได้ป่ะ

ย่ำบูทก้าว สาวเท้าย่าง อย่างเร่งรีบ
มือแนบบีบ ด้ามปืนไว้ ใกล้ต้นขา
สายตานิ่ง จริงจังจ้อง  ป้องวาจา
((น้อง..น้องจ๋า สุขานี้ อยู่ที่ใด..))  อายแบบน่ารัก

เรียบร้อยกิจ ที่ติดตาม หลายยามแล้ว
หน้าผ่องแผ้ว ยิ้มระรื่น ชื่นสดใส
ถอดหมวกกว้าง กางยิ้มแต้ มาแต่ไกล
โธ่หนออ้าย บ้านริมโขง หลงทางมา (นี่เอง)  ขำแบบกระแดะหน่อยๆ



รัตติกาล


แซวเล่นขำๆ น๊า  สาวน้อยหัวเราะ
ก็กว่าจะมีเวลาและอารมณ์แบบพร้อมเพรียงกัน พอดี จขกท.ย่างเข้าสู่ฤดูเศร้าไปซะก่อน
ไม่เจอแป๊บเดียว ไปพลาดท่าให้สาวไหนเสียแล้ว ขำแบบกระแดะหน่อยๆ
สู้ๆ นะจ๊ะ เธอนั่นแหละจ้ะ 

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บ้านริมโขง, ไม่รู้ใจ, สมนึก นพ

ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
26 พฤษภาคม 2011, 04:54:AM
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« ตอบ #4 เมื่อ: 26 พฤษภาคม 2011, 04:54:AM »
ชุมชนชุมชน

อ้างจาก: บ้านริมโขง
มีป้ายห้ามต้องขมตรมใจแน่
ผมคงแย่ไปไหนไม่ได้หนา
ด้วยไม่อาจถอดวางบางศัสตรา
ต้องพกพาเป็นประจำทุกค่ำคืน
..........
....
"บ้านริมโขง"
ขำขี้แตกขี้แตน ชอบใจๆ ขำขี้แตกขี้แตน


นึกเห็นภาพ มโนคิด ติดตามพจน์
เมืองมีกฏ ควงปืนเก๋ เท่หนักหนา
ขี่ม้าควบ รวบบังเหียน เคี่ยนอาชา
หมวกหลุบตา เหมือนขี้อาย สายตาคน ยิ้มแก้มแดง

เขาเป็นใคร มาจากไหน ไม่รู้ได้
ผูกผ้าป้าย ไขว่พันคอ พอแลฉงน
วี๊ดวี๊ดว๊าว ใครกันหนอ หล่อเกินทน
หนุ่มหน้ามน หยุดม้าโลด โดดลงมา  ขอจีบ...ได้ป่ะ

ย่ำบูทก้าว สาวเท้าย่าง อย่างเร่งรีบ
มือแนบบีบ ด้ามปืนไว้ ใกล้ต้นขา
สายตานิ่ง จริงจังจ้อง  ป้องวาจา
((น้อง..น้องจ๋า สุขานี้ อยู่ที่ใด..))  อายแบบน่ารัก

เรียบร้อยกิจ ที่ติดตาม หลายยามแล้ว
หน้าผ่องแผ้ว ยิ้มระรื่น ชื่นสดใส
ถอดหมวกกว้าง กางยิ้มแต้ มาแต่ไกล
โธ่หนออ้าย บ้านริมโขง หลงทางมา (นี่เอง)  ขำแบบกระแดะหน่อยๆ



รัตติกาล


แซวเล่นขำๆ น๊า  สาวน้อยหัวเราะ
ก็กว่าจะมีเวลาและอารมณ์แบบพร้อมเพรียงกัน พอดี จขกท.ย่างเข้าสู่ฤดูเศร้าไปซะก่อน
ไม่เจอแป๊บเดียว ไปพลาดท่าให้สาวไหนเสียแล้ว ขำแบบกระแดะหน่อยๆ
สู้ๆ นะจ๊ะ เธอนั่นแหละจ้ะ 



พกติดตัวเดินส่ายไปหลายที่
ไม่เห็นมีใครจ้องจึงมองหา
นักเลงดีที่ไหนไม่สบตา
เปลี่ยวอุราวันนี้คงมีฟาล์ว

ตั้งตามองสองทางระหว่างผ่าน
ซึ่งก็นานอยู่หนอรอจนหนาว
ยามม้าโยกย้ายยักสะบักกราว
อาวุธสั้นกระสันราวจะร้าวราน

ความคับแค้นแน่นในอัดไว้แน่น
แค้นสุดแค้นยามนี้ไม่มีหวาน
อยากจะเปิดอาวุธมุดประจัญบาน
ให้มันล้างอาการงุ่นง่านคลาย

เถอะ..ใครใคร อย่าใกล้เวลานี้
ทั้งอก She อก He ให้หนีหาย
เพียงแต่บอกหนทางสร้างสบาย
สุขาชาย...อยู่ไหน...ใกล้ตายแล้ว...อู๊ย..!


"บ้านริมโขง"

ขำขี้แตกขี้แตน

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไม่รู้ใจ, สมนึก นพ

ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

26 พฤษภาคม 2011, 06:29:AM
สมนึก นพ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 728
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,994



taojeo@hotmail.com
« ตอบ #5 เมื่อ: 26 พฤษภาคม 2011, 06:29:AM »
ชุมชนชุมชน


อ้างจาก: บ้านริมโขง
มีป้ายห้ามต้องขมตรมใจแน่
ผมคงแย่ไปไหนไม่ได้หนา
ด้วยไม่อาจถอดวางบางศัสตรา
ต้องพกพาเป็นประจำทุกค่ำคืน
..........
....
"บ้านริมโขง"
ขำขี้แตกขี้แตน ชอบใจๆ ขำขี้แตกขี้แตน


นึกเห็นภาพ มโนคิด ติดตามพจน์
เมืองมีกฏ ควงปืนเก๋ เท่หนักหนา
ขี่ม้าควบ รวบบังเหียน เคี่ยนอาชา
หมวกหลุบตา เหมือนขี้อาย สายตาคน ยิ้มแก้มแดง

เขาเป็นใคร มาจากไหน ไม่รู้ได้
ผูกผ้าป้าย ไขว่พันคอ พอแลฉงน
วี๊ดวี๊ดว๊าว ใครกันหนอ หล่อเกินทน
หนุ่มหน้ามน หยุดม้าโลด โดดลงมา  ขอจีบ...ได้ป่ะ

ย่ำบูทก้าว สาวเท้าย่าง อย่างเร่งรีบ
มือแนบบีบ ด้ามปืนไว้ ใกล้ต้นขา
สายตานิ่ง จริงจังจ้อง  ป้องวาจา
((น้อง..น้องจ๋า สุขานี้ อยู่ที่ใด..))  อายแบบน่ารัก

เรียบร้อยกิจ ที่ติดตาม หลายยามแล้ว
หน้าผ่องแผ้ว ยิ้มระรื่น ชื่นสดใส
ถอดหมวกกว้าง กางยิ้มแต้ มาแต่ไกล
โธ่หนออ้าย บ้านริมโขง หลงทางมา (นี่เอง)  ขำแบบกระแดะหน่อยๆ



รัตติกาล


แซวเล่นขำๆ น๊า  สาวน้อยหัวเราะ
ก็กว่าจะมีเวลาและอารมณ์แบบพร้อมเพรียงกัน พอดี จขกท.ย่างเข้าสู่ฤดูเศร้าไปซะก่อน
ไม่เจอแป๊บเดียว ไปพลาดท่าให้สาวไหนเสียแล้ว ขำแบบกระแดะหน่อยๆ
สู้ๆ นะจ๊ะ เธอนั่นแหละจ้ะ 



พกติดตัวเดินส่ายไปหลายที่
ไม่เห็นมีใครจ้องจึงมองหา
นักเลงดีที่ไหนไม่สบตา
เปลี่ยวอุราวันนี้คงมีฟาล์ว

ตั้งตามองสองทางระหว่างผ่าน
ซึ่งก็นานอยู่หนอรอจนหนาว
ยามม้าโยกย้ายยักสะบักกราว
อาวุธสั้นกระสันราวจะร้าวราน

ความคับแค้นแน่นในอัดไว้แน่น
แค้นสุดแค้นยามนี้ไม่มีหวาน
อยากจะเปิดอาวุธมุดประจัญบาน
ให้มันล้างอาการงุ่นง่านคลาย

เถอะ..ใครใคร อย่าใกล้เวลานี้
ทั้งอก She อก He ให้หนีหาย
เพียงแต่บอกหนทางสร้างสบาย
สุขาชาย...อยู่ไหน...ใกล้ตายแล้ว...อู๊ย..!


"บ้านริมโขง"

ขำขี้แตกขี้แตน

นกปืนค้างง้างคาจะลั่นไก
เหงื่อกาฬไหลทนฝืนสะอื้นแผ่ว
ตัดสินใจป่าละเมาะเลาะหลบแนว
กระต่ายแมวไม่รู้ตรูจะยิง

แต่รีบร้อนเกินนะไม่ระวัง
ไปเหยียบรังมดคันไฟกองใหญ่ยิ่ง
มันกัดแข้งต่อยขาไม่ประวิง
จะทนนิ่งไม่ไหวไต่ขึ้นมา

รีบปล่อยปืนไปก่อนต้อนไล่มด
แต่กระสุนไม่หมดรดเปื้อนขา
เป็นดวงด่างทางไหลได้เปียกมา
ยังดีกว่ามดเข้ารังข้างซองปืน.

*ปล.ศัพท์แสลง..ยิงกระต่าย,ยิงแมว = ยืนฉี่

นพ
26 พ.ค.54

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บ้านริมโขง

ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s