ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[แม่ค้าหน้าหวาน]

เมื่อเวลาผ่านพ้นระคนเศร้า
เหมือนหมอกม่านความเหงารุมเร้าหา
ตามหยอกยั่วดั่งบทกำหนดมา
เข้าห้อมห่มเหว่ว้าจนล้าทรวง

ครวญคำฝากเงาหม่นถึงคนนั้น
สัญญามั่นตรึงไว้ที่ใจหวง
ถ้อยคารมแสนหวานผ่านแดดวง
คือรักลวงเร้ารัวที่หัวใจ

กี่ถ้อยปรุงคำรักสลักอยู่
ตระหนักรู้รำพันแสนหวั่นไหว
มาบัดนี้เหินห่างลาร้างไกล
ระทมไห้เสียงร่ำเพราะคำลวง

~แม่ค้าหน้าหวาน~

[แม่ค้าหน้าหวาน]

กลอนบทข้างบนนี้น้ำแต่งลงที่"บล็อคคนเขียนคำ"ที่"บล็อคแกงค์พันทิพ" น้ำไม่ได้มาลงที่บ้านกลอนทีนี้มีผู้หญิงคนนึงมาเอางานของน้ำไปลง(เค้าแค่เอาบางบทไปลง)

*นี่คือลิ้งค์ที่น้ำแต่งลง"บลอคของคนเขียนคำ"  http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=manosare&month=11-2010&date=27&group=2&gblog=12

*นี่คือลิ้งค์ที่ผู้หญิงคนนั้นแต่งค่ะ http://www.dreampoem.com/forum/index.php?topic=8554.210 (อยู่บทสุดท้ายค่ะ)

*เพื่อนๆจะเห็นว่าผู้หญิงคนนี้เอากลอนบทแรกของน้ำไปลงในบทที่3ของเจ้าหล่อน(บทที่4ก็กลอนของน้ำเหมือนกันค่ะแต่คนละทู้ค่ะน้ำลงที่บล็อคพี่คนเขียนคำเหมือนกันค่ะ)

~แม่ค้าหน้าหวาน~

[กระรอกขาว]

อย่าไปสนใจเลยครับ ปล่อยเขาไปตามกรรมที่เขาทำเถิดครับ เราว่าเขาก็เท่านั้น ต่อให้เขาหลอกโลกได้แต่เขาก็รู้แก่ใจว่ามิใช่ของตนเองหรอกครับ
เราตายไปเราก็ไม่อาจเอาไปด้วยได้อยู่แล้ว ปลงเถอะครับ คนเราก็มีดีเลวปะปนกันไป เราก็รู้ตัวเราว่านี่คือสิ่งที่เราแต่งกลอนที่เราเขียน
เขาก็ได้แค่เอาไปลงแหละครับแต่เขาก็ไม่อาจรู้ซึ้งถึงคำว่ากวีได้หรอกครับ

พี่น้ำก็เขียนกลอนไปคุยกับเขาดู เผื่อจะรู้อะไรมากขึ้น บางทีอาจจะไม่ใช่อย่างที่พี่คิดก็ได้นะครับ

เอาใจช่วยครับ อย่าเครียดไปเลยครับ

กระรอกขาว

[แม่ค้าหน้าหวาน]

อย่าไปสนใจเลยครับ ปล่อยเขาไปตามกรรมที่เขาทำเถิดครับ เราว่าเขาก็เท่านั้น ต่อให้เขาหลอกโลกได้แต่เขาก็รู้แก่ใจว่ามิใช่ของตนเองหรอกครับ
เราตายไปเราก็ไม่อาจเอาไปด้วยได้อยู่แล้ว ปลงเถอะครับ คนเราก็มีดีเลวปะปนกันไป เราก็รู้ตัวเราว่านี่คือสิ่งที่เราแต่งกลอนที่เราเขียน
เขาก็ได้แค่เอาไปลงแหละครับแต่เขาก็ไม่อาจรู้ซึ้งถึงคำว่ากวีได้หรอกครับ

พี่น้ำก็เขียนกลอนไปคุยกับเขาดู เผื่อจะรู้อะไรมากขึ้น บางทีอาจจะไม่ใช่อย่างที่พี่คิดก็ได้นะครับ

เอาใจช่วยครับ อย่าเครียดไปเลยครับ

กระรอกขาว

คงไม่หรอกค่ะ น้องกระรอกขาว พี่น้ำเพียงแค่อึดอัดเท่านั้นเองค่ะ
พี่น้ำก็ได้แต่มาระบายที่บ้านนี้เพราะพี่น้ำเล่นที่บ้านกลอนที่เดียวค่ะ พี่น้ำโตมาจากที่นี่ค่ะ หัดเขียนกลอนที่นี่เป็นที่แรกค่ะ

ขออนุญาติเพื่อนๆที่บ้านกลอนระบายหน่อยนะค่ะ

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

พี่น้ำ .... ใจเย็นค่ะ เอาน้ำเย็นลูบก่อนกลัวโดนหลังมือ
เดี๋ยว ดงรุยให้เอาป่ะ อิอิ เดี๋ยวดงไปกราบเค้าแล้วบอก แต่งเองเถอะ พี่   
คนอื่นเค้าแต่งกว่าจะได้ หัวฟูไปหลายวัน เล่นกันง่ายๆแบบนี้เลยหรอ 

อัดดง อยาก อัดคน แต่ไม่อยากเสียมือ   

[สายใย]

ถ้าเขาไม่ได้นำไปทำการค้าขายหวังผลกำไร
ก็ถือเสียว่าเขาช่วยนำผลงานของเราไปเผยแพร่ก็แล้วกันนะครับ...
บางทีเขาอาจลอกมาจากคนอื่นอีกทีโดยไม่ทราบที่มาของบทกลอนนั้นเลยก็เป็นได้ครับ..
ในสังคมนี้มีทั้งคนดีและคนไม่ดี....เป็นจริงตามพระบรมราโชวาทฯ เลยนะครับ



 

[บ้านริมโขง]

นับว่าเป็นความพยายามเก็บมาตัดต่อของเขานะครับ

ไม่แปลก ที่เป็นยุคตัดต่อ(โดยเฉพาะคล๊บต่าง ๆ )  สองบทแรกของเขาก็ประสานงากันแล้ว ย่อมแสดงว่ารอยตัดต่อไม่สนิทครับ.-

ลำนำซึ้งตรึงใจของใครเอ่ย
ที่มาเผยผ่านพนจ์จรดคำหวาน 
ทุกคำถ้อยร้อยเรียงเป็นกลอนกานท์ 
ปลอบใจฉันคืนฟ้าเศร้าอย่าเหงาทรวง

โศกกำสรวลครวญอยู่มิรู้สิ้น
ท่วมถวิลโถมทุกข์มารุกขวัญ
ใจเจียนแหลกแตกยับเฝ้านับวัน
เมื่อไหร่กันจะจบชีพ..อันตีบทา

ตัดมาจากของคุณน้ำ.....เมื่อเวลาผ่านพ้นระคนเศร้า
เหมือนหมอกม่านความเหงารุมเร้าหา
ตามหยอกยั่วดั่งบทกำหนดมา
เข้าห้อมห่มเหว่หว้าจนล้าทรวง

นี่แหละโทษของการเขียนได้อ่อนหวานไพเราะ  ใคร ๆ ก็เก็บไปซึ้งงง...

[คนเผาถ่าน]

นี่แหละหนา ว่าคน จนความคิด
เรื่องถูกผิด บ่สน ดั้นด้นหา
เจอถูกใจ ไม่รู้ ผู้สร้างมา
สู้อุตส่าห์ กลั่นกรอง กว่าต้องใจ

คงภาคภูมิ มากมาย ได้ชื่อเสียง
หรือได้เพียง คำชม สมคำไหม
ที่แน่แท้ มันผิด ติดตัวไป
หากวันไหน ใครรู้ อยู่อย่างอาย...

คนไม่เอาถ่าน

แต่คิดไปคิดมา....ถ้ามีใครเอากลอนผมไปลงที่อื่น ผมจะดีใจอยู่บ้างที่กลอนเรามีคนสนใจ
ถ้าเอาไปแต่งเติมอย่างนี้แล้วออกมาไม่ดีนี่สิ  มันน่าเสียใจอยู่ไม่น้อยครับ

[ปุถุชน ฅนธรรมดา]

ผู้รู้ซึ้ง ในกานท์กลอน จึงกรองกลั่น
ทุกถ้อยดั้น จากจิต นิมิตส่ง
กรองวิญญาณ ผ่านพจน์ จรดจำนง
หมายประสงค์ ส่งสรรค์ จำนรรจ์คำ

จึงร่อนรอง กรองร่าย สายพจี
เป็นพาที รินไหล เช่นสายน้ำ
ด้วยซาบซึ้ง ถึงรส แห่งบทความ
เป็นนิยาม แห่งความหมาย สายกวี

อย่าน้อยเนื้อ ต่ำใจ ในความผิด
ของคนคิด จิตต่ำ ถลำหนี
จากทางสาย เส้นจร กลอนที่มี
ที่กวี จอมปลอม มาปลอมแปลง...

เป็นกำลังใจให้นะครับ คุณน้ำ งานของเรา เรากลั่นมาด้วยจิตวิญญาณ ด้วยความรู้สึกจริงๆ
เข้าใจครับ ว่าคงจะต้องเสียความรู้สึก แน่นนอน ผมเองถ้าเจอ ก็คงเช่นกัน
แต่อย่างไรเสีย ผมเห็นด้วยกับที่คุณกระรอกขาวพูดครับ อีกอย่างก็คือ ถือซะว่าเป็นวิทยาทานไป ให้กับความที่ไม่รู้ ความที่รู้น้อยของเขา ขอให้เรา ให้งานของเราดียิ่งๆ ขึ้น เจริญรุ่งเรืองต่อไปครับผม

เป็นอีกหนึ่งกำลังแรงใจให้ครับผม

ปุถุชน ฅนธรรมดา

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

โถ...ทำใจซะเถอะครับ  ในเมื่อเรารู้อยู่ใจอยู่แล้วว่า  กลอนหรืองานเขียนลิขสิทธิ์ใดๆ  เมื่อนำลงในเว็บแล้ว
ก็มีแต่ต้องปลงสถานเดียวครับ ว่าต้องถูกลอกอย่างช่วยไม่ได้  แถมไม่ได้เครดิตอีกด้วย.....................
ก่อนโพสต์ก็เป็นงานเขียนเรา  พอโพสต์ไปแล้วก็เป็นงานเขียนคนอื่นไป
สำหรับผมเอง เวลาจะโพสต์กลอนใดๆ ต้องตัดใจเอาไว้ก่อนเลย กลอนบทนี้หลังจากโพสต์ไปแล้วก็ไม่ใช่ของเราอีกต่อไปแล้ว
แม้แต่กลอนที่เราเอง แต่งและโพสต์ไว้ที่เว็บอื่นยังไม่กล้าจะนำมาลงเลย  เพราะกลัวคนที่เคยอ่านจะตามมาด่า(ทั้งๆที่เราแต่งเองแท้ๆ)
ถ้าจะนำมาก็จำต้องให้เครดิตกับนามแฝงเก่าของเราอีก(มีมากมายนับร้อยนาม)ผมเลยตัดใจทิ้งทั้งหมด
กลอนที่จะโพสต์ ที่บ้านกลอนไทย จึงเป็นกลอนที่แต่งใหม่ทั้งหมดอย่างแท้จริง
ส่วนความหวังก็ไม่ได้มีอะไรมาก ขอแค่มีคนอ่าน และติชมบ้างเล็กๆน้อยๆก็พอ
ยังไงก็ขอให้ทำใจไว้นะครับ  อย่าไปคิดมาก  ที่เราเจอนั้นเป็นเพียงส่วนน้อย
แต่ไอ้ที่เราไม่เจอนั้นคงยังมีอีกเยอะ..............................................

                                                    Mayawin
                                                 ๑๖ พค. ๒๕๕๔

[หนุ่มน้อย...คอยรัก]

คงไม่หรอกค่ะ น้องกระรอกขาว พี่น้ำเพียงแค่อึดอัดเท่านั้นเองค่ะ
พี่น้ำก็ได้แต่มาระบายที่บ้านนี้เพราะพี่น้ำเล่นที่บ้านกลอนที่เดียวค่ะ พี่น้ำโตมาจากที่นี่ค่ะ หัดเขียนกลอนที่นี่เป็นที่แรกค่ะ
ขออนุญาติเพื่อนๆที่บ้านกลอนระบายหน่อยนะค่ะ

วรรคนี้ โดนๆ คนบ้านเดียวกันครับพี่น้ำ
ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ

พึงรู้ว่ามีแบบนี้ด้วย พอดีไม่ได้ตามอ่าน หรือว่าข้าน้อยโดนไปแล้ว  เอิ๊กๆ
แต่ถ้ามองตามความเป็นจริงคงไม่โดน เพราะไม่ถึงขั้นพี่น้ำ
ยังไงบอกสอนด้วยนะครับพี่สาวคนสวย...