ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

"บนถนนสายลูกรังของลูกผู้ชายคนหนึ่ง..
..victoriasecret.."
๐

๐ ฝุ่นละเอียดโรยตัวหัวจรดร่าง
เวิ้งถนนอ้างว้างสายสร้างฝัน
เปลวเชื้อไฟจินตนาสารพัน
ยังคงมั่นใต้เถ้า..เช้าจวบคืน

๐ สาระวนวิถีศรีอักษร
ยังโอนอ่อนมุ่งมาดทั้งดาษดื่น
ละอองฝุ่นฟุ้งหนา-น้ำตากลืน
ร่างและใจยังตื่นคลื่นบทกลอน

๐ เกร็ดชีวิตหลายเสี้ยวทั้งเปรี้ยวหวาน
ก็ทะยานโลดเต้นเด่นกระฉ่อน
เส้นทางเกวียนที่ผ่านบ้านดงดอน
ถ้อยที่ซ่อนน้ำตาบ่าท่วมใจ

๐ ตาที่นิ่งแววจางชายร่างฝัน
ส่วนทรวงลึกด้นดั้นฝันอ่อนไหว
ทำนบถ้อยซ้อนทับระยับไอ
ซ่อนเชื้อไฟพร่างศิลป์จินตนา

๐ ผ่านวันคืนร้อนหนาวร้าวระอุ
ฝันยังคุโดดเดี่ยวเปลี่ยวยศฐา
หลากรสชาติยามร่ายปลายปากกา
ท่วงสง่าทุกครั้ง..ทั้งสุนทรีย์

๐ ฝุ่นละเอียดโรยตัวทั่วผมเผ้า
ตาในเบ้ายังผ่องละออง-ศรี
ธารประพันธ์เชี่ยวหลากจากเมธี
คือกวีผู้หนึ่ง..ซึ่งควรมอง..

ระนาดเอก

 
 

[masapaer]

บริบทประพันธ์ชั้นเชิงศาสตร์
ร้อยพิลาสวงศ์ศิลป์ระบิลก้อง
สดับรู้สู่มานกานท์น้ำทอง
ประพจน์คล้องเฉิดฉายร่ายมนตรา

ตลบฝุ่นชีวิตลิขิตสร้าง
ตลอดทางโดดเดี่ยวเปลี่ยวยศฐา (ยืมหน่อยนะคะพี่ระนาด^^!)
ไม่เคยกลบลบศิลป์จินตนา
หรือสิ้นสายปากกาคราประพันธ์

จรดมั่นท่าทีที่เริงร่าย
มุ่งรำบายสายกาพย์กำซาบฝัน
ฝ่าพายุฝูงชนผ่านพ้นวัน
ลิขิตสรรค์ลีลาอย่างท้าทาย

ใต้กวีแผ่หราแห่งจารึก
ตกผลึกแรงใจไม่ขาดสาย
มีน้ำตาซ่อนสู้ลูกผู้ชาย
มีความหมายกวีทีงดงาม


ด้วยความนับถือพี่ท่านทั้งสองค่ะ...มะสะแป

 

[บอม ซอง ดุ๊ก]

~ฝุ่น~



ดั่งชะตาฟ้ากำหนดบทคนเพ้อ
ให้พบเจอภาพจริงสิ่งหลากหลาย
ให้สัมผัสสีสันอันท้าทาย
จึ่งมากมายด้วยฝันอันภิรมณ์

บทชะตาพาเสี่ยงเพราะเดียงสา
ไร้ปัญญาแยกแยะแกะเหมาะสม
จึ่งดั้นด้นค้นหาค่านิยม
หมายทับถมปมด้อยจุดน้อยใจ

ฝุ่นละอองล่องเร่เซลมโศก
หวังเพียงโลกดูแลช่วยแก้ไข
จึ่งเฝ้าบ่มถมบาปภาพอาลัย
จึ่งสิ้นไร้ศรัทธาฟ้าและดิน

ก่อนพายุโลมร่างสู่ทางผิด
พลันนิมิตคิดสมอารมณ์ศิลป์
หมายประสงค์คงฐานจารกวิน
จึ่งพัดพรูสู่จินต์ถิ่นประพันธ์

ร้อยเรื่องราวคราวก่อนสู่กลอนแก้ว
เพื่อนำแนวผู้ไร้ในทางฝัน
ใช่ลิขิตสิทธิ์ฟ้ามาผลักดัน
เราเท่านั้น..กำหนดบทชะตา

ฝุ่นละอองล่องร่างอย่างมีหมาย
สิ่งท้าทายคือตนบนปัญหา
พายุโถมโซมซัดมิพัดพา
เพียงศรัทธาตั้งอยู่คู่แรงใจ


 

ดีใจมากครับที่ได้ แต่งกลอนร่วมกับพี่ชายอีกครั้ง ขอบคุณมากครับ

ด้วยความเคารพรัก..จาก บอม ซอง ดุ๊ก

[ภู กวินท์]

ลมหายใจไหวหวั่นสั่นสะท้าน
หนาวร้าวรานผ่านมาเวลาดึก
จนสะอื้นตื่นฝันเป็นบันทึก
ให้รู้สึกรู้ซึ้ง, ถึงความกลัว

บนถนนลูกรังอยู่ฝั่งโพ้น
กายกระโจนจากจิตคิดไปทั่ว
อาจเป็นความขลาดเขาที่เมามัว
ก่อนจะถูกเย้ยยั่ว, จากตัวเอง

เหนื่อยเกินไปไหมนั่น? กับฝันเพ้อ
ที่ต้องเจอเจ็บช้ำคืนคร่ำเคร่ง
ยิ่งตรอมตรมยิ่งเศร้าเข้ากับเพลง
ยิ่งกลัวเกรงยิ่งหวั่น, แทบกลั้นใจ

โลกหยอกเย้าเราเล่นอยู่เป็นนิจ
นิ่งสนิทอิงแอบคับแคบไหม?
ตะกายเกลือกเลือกเดินเผชิญไป
เลือดยังไหลรุ่มร้อน, ไม่อ่อนแรง

เป็นระลอกหมอกฝุ่นยังกรุ่นอยู่
สายลมพัดพราวพรูขึ้นสู่แสง
แหงนมองฟ้าจับฝันตะวันแดง
ตระหนักแจ้งแห่งฤดี, เริ่มคลี่คลาย

จากเส้นทางปิดตายอีกหลายฝั่ง
วันนี้ยังมั่นคงตรงความหมาย
ในใจเราต่างรู้ลูกผู้ชาย
กล่าวทักทายไม่หยุด, สุดทางเดิน.

................

 

ด้วยจิตคารวะครับ!