...หมดแรงฝัน ฉันท้อ รอก้าวใหม่...

...เส้นขอบรุ้งตรงหน้าจะคว้าจับ
แสงระยับท้าทายฉายแสงสี
หวังจะข้าม ขวากหนามกั้น ปั้นนที
สู่ฉิมพลีเมืองฟ้าท่าอมร

...เดินไต่ฝันสู่ทางอย่างตั้งมั่น
บ้างถูกคั่นด้วยน้ำตาพาไถ่ถอน
อุปสรรควางรอท้ออาทร
ให้อาวรณ์สิ้นแรงแสงฝันใจ

...เมื่อความจริงวิ่งสร้างร่างปรากฎ
เลยมีบทผิดหวังครั้งยิ่งใหญ่
อนาคตดับลงปลงอาลัย
สิ้นหทัยตรงฝันที่ฉันรอ

...ครั้นทุกอย่างลับลาพาความเศร้า
เป็นดังเงาสิงสู่อยู่แล้วหนอ
กับผิดหวังซ้ำซากฝากพนอ
เทียวเข้ากรอใจข้าฯว่ามิคลาย

...เหมือนผลกรรมตามซัดปัดไม่พ้น
เหมือนเทียวดลให้รอทอเป็นสาย
มีน้ำตาทาแซมแกมข้างกาย
กับวันพ่ายเหลือเงาเราคนเดียว

...ขาอ่อนแรงแขนก็ล้าใจว่าโศก
ถูกโฉลกกับผิดหวังทั้งเปล่าเปลี่ยว
กอดเข่าตัวดูจันทร์พันดาวเกลียว
หาใครเกี่ยว ฉุดรั้งยืน คืนร้าวราน

...ขอพับฝันกลางเวหาที่ว่าหล่น
หวังนำปนบนเวลาพาประสาน
คราบน้ำตา ที่คอยแต้ม แก้มหน้านาน
จะไม่พานมาพบประสบเจอ

...จะลุกเดินเผชิญหน้าท้าวันใหม่
เก็บหัวใจดวงเดิมเติมเสมอ
รุ้งเส้นงามตามทางวางปรนเบรอ
ใช่ละเมอแต่จะไขว่ใฝ่คว้าดาว...

ตะวันฉาย

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ...หมดแรงฝัน ฉันท้อ รอก้าวใหม่... (อ่าน 3988 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้