ไร้วี่แวว สัญญาณ บอกขานกล่าว...
ไร้เรื่องราว เอ่ยเอื้อน ให้เตือนหนี...
ไร้ซุ่มเสียง ฝั่งฟาก จากธรณี...
ไร้ปราณี ถาโถม ที่โหมแรง...
กระหน่ำซัด สาดคลื่น กลืนพิภพ...
เข้าสยบ ชีวิน จนสิ้นแสง...
ธรรมชาติ เกรี้ยวกราด สาดสำแดง...
สิ้นเรี่ยวแรง สิ้นหวัง ประดังมี...
แล้วซ้ำเติม บทวิโยค ยิ่งโศกสรวญ...
โลกแปรปรวน ป่วนพัง ด้วยรังสี...
หลายชีวิต พรัดพราก จากน้องพี่...
สิ้นชีวี หมื่นแสน แดนอุทัย...
พายุหนาว เข้าโหม พัดโรมเร้า...
เหมือนจะเอา ให้สิ้นทุก ยุคสมัย...
ให้สิ้นหวัง ให้สิ้นฝัน ให้บรรลัย...
ให้สิ้นวัย วัฏสงฯ ในวงค์วรรค์...
สิ่งย้ำเตือน เวรกรรม จากธรรมชาติ...
เริ่มขยับ บทบาท ให้หวาดหวั่น...
จะพลิกดิน พลิกน้ำ บรรลัยกัลย์...
เปลี่ยนสวรรค์ เป็นนรก ให้โลกครวญ...
บัดนี้ขอ ตั้งจิต อธิษฐาน...
ส่งวิญญาณ ทุกท่าน ไม่คืนหวน...
บุญกุศล นำไป ให้ทั้งมวล...
ทั้งโลกล้วน อาลัย...ให้ JAPAN......
อาจช้าเกินไปแต่ขอร่วมไว้อาลัยครับ.......[/[/size]left]
