เสียววว......

ปีนหน้าผาครั้งใดใจยังเสียว
เกาะเถาวัลย์ยึดเกี่ยวพาใจหาย
นี่ถ้าตกลงไปถึงไม่ตาย
ก็อย่าหมายรอดมาแขนขาครบ

เพราะหน้าผาสูงชันใครสรรค์สร้าง
ให้รู้อย่างอย่าเซี้ยวเดี๋ยวเป็นศพ
กล่าวบนบานภูติผีที่เคารพ
อย่าให้จบแบบเจ็บต้องเก็บนะ

แขนไปทางขาไปทางช่างอนาถ
ลำตัวขาดเสียพรุนเกินชุนปะ
ยกมือขึ้นเตรียมพนมคิดอมพระ
ก็แค่กะแคล้วคลาดด้วยหวาดภัย

พลันรู้สึกวืดลงให้งงมาก
ลมกระชากฉุดร่างช่างเสียวไส้
เสียงดังตุ้บ!?ลืมตาว้า..ฝันไป
ลุกขึ้นได้..โล่งอก...! แค่ตกเตียง !

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เสียววว...... (อ่าน 2613 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้