ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

ณ วันนี้ที่ทุกข์พบสุขสันต์
สิ้นสุดวันขวัญหลอนความอ่อนไหว
หยุดวันเก่าเราที่มิมีใคร
เริ่มต้นใหม่ใจพร้อมเปิดยอมรับ

ทีละนิดชิดใกล้ห่วงใยมอบ
คอยปลุกปลอบชอบชมความขมขับ
ความเมตตาอารีมากมีนับ
ดุจดังกับน้ำทิพย์ได้จิบกลืน

ความผิดหวังฝังกลบเมื่อพบพี่
ความเปรมปรีดิ์มีมาอุราชื่น
บทนิยามความสุขถูกปลุกฟื้น
นอนหลับได้เต็มตื่นทุกคืนวัน

นับแต่นี้มีเธอเสมอจิต
ขอมอบสิทธิ์ชิดใกล้ดวงใจฉัน
ทุกเวลานาทีเรามีกัน
สองใจรวมร่วมฝันอันวิไล

แม้หนทางข้างหน้าจะสาหัส
จะยืนหยัดปัดป้องประคองใกล้
เป็นแรงเสริมเติมต่อก่อแรงใจ
เดินเคียงคู่กันไปในเส้นทาง

ณ วันนี้สี่ห้องความหมองเจ็บ
แม้ปลายเล็บไม่เหลือแทรกเนื้อขวาง
ใจดวงน้อยร้อยรักสลักวาง
แทบอกกว้างอย่างคุ้นคอยอุ่นอิง.

  "กานต์ฑิตา"

๑ มีนาคม ๒๕๕๔

[สมนึก นพ]

ณ วันนี้ที่ทุกข์พบสุขสันต์
สิ้นสุดวันขวัญหลอนความอ่อนไหว
หยุดวันเก่าเราที่มิมีใคร
เริ่มต้นใหม่ใจพร้อมเปิดยอมรับ

ทีละนิดชิดใกล้ห่วงใยมอบ
คอยปลุกปลอบชอบชมความขมขับ
ความเมตตาอารีมากมีนับ
ดุจดังกับน้ำทิพย์ได้จิบกลืน

ความผิดหวังฝังกลบเมื่อพบพี่
ความเปรมปรีดิ์มีมาอุราชื่น
บทนิยามความสุขถูกปลุกฟื้น
นอนหลับได้เต็มตื่นทุกคืนวัน

นับแต่นี้มีเธอเสมอจิต
ขอมอบสิทธิ์ชิดใกล้ดวงใจฉัน
ทุกเวลานาทีเรามีกัน
สองใจรวมร่วมฝันอันวิไล

แม้หนทางข้างหน้าจะสาหัส
จะยืนหยัดปัดป้องประคองใกล้
เป็นแรงเสริมเติมต่อก่อแรงใจ
เดินเคียงคู่กันไปในเส้นทาง

ณ วันนี้สี่ห้องความหมองเจ็บ
แม้ปลายเล็บไม่เหลือแทรกเนื้อขวาง
ใจดวงน้อยร้อยรักสลักวาง
แทบอกกว้างอย่างคุ้นคอยอุ่นอิง.

  "กานต์ฑิตา"

๑ มีนาคม ๒๕๕๔

ไอเลิฟยู ดูเห็น เป็นรู้สึก
ในห้วงลึก นึกนั่น หวั่นใจยิ่ง
เคยคาดฝัน วันมี ที่เป็นจริง
ในทุกสิ่ง อิงหมาย เลือนหายไป

วันนี้ที่ เขาทุกข์ พบสุขสันต์
แต่เป็นวัน ฉันเศร้า เฝ้าหมองไหม้
เป็นวันเก่า เรารู้ อยู่ที่ใจ
ไม่มีใคร ใฝ่ปอง ครองระทม

ความผิดหวัง ฝังกลบ พบเพื่อนน้อง
เมื่อทั้งสอง ครองคู่ ดูเหมาะสม
เพื่อนเป็นแฟน แน่นจิต คิดผูกปม
เป็นก้อนกลม แน่นหนา อย่าได้คลาย

เหลือปมเก่า เศร้าจิต ผิดปล่อยถ่าง
เป็นช่องว่าง วางใกล้ ไร้ความหมาย
จากแฟนเห็น เป็นเพื่อน เลือนกลับกลาย
เชิงชาญชาย หมายหมิ่น สิ้นเยื่อใย

จิตดวงน้อย รอยเล็บ เจ็บจริงหนอ
จิกให้พอ ขอย้ำ หยิกซ้ำใหม่
ขอก้มหน้า พากาย หน่ายหนีไกล
โรคภายใน ได้รอยเล็บ เจ็บฝากมา.

ด.ช. นพ
1707390354

[ธุลีฝัน]

ชีวิตที่เน่าๆโดนเขาทิ้ง
ต้องพบสิ่งเลวร้ายพ่ายผิดหวัง
ทำร้ายตัวกรีดแขนแสนน่าชัง
เพียงแค่หวังให้เขากลับเข้ามา
เขาไม่แคร์แลเราเหมือนเต่าโง่
ใจโซโซร้องไห้คล้ายเป็นบ้า
จนวันนี้เธอนั้นผ่านเข้ามา
ซับน้ำตาด้วยน้ำใจให้ผ่อนคลาย
ดูแลฉันหมั่นปลอบมอบความรัก
ให้รู้จักลืมเรื่องราวคราวฝันร้าย
เป็นผ้าห่มยามหนาวปวดร้าวกาย
เป็นร่มไม้ให้ร่มเงายามเหงาใจ
.........
ขอบคุณมากมาย
ธุลีฝัน

 

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

ชีวิตที่เน่าๆโดนเขาทิ้ง
ต้องพบสิ่งเลวร้ายพ่ายผิดหวัง
ทำร้ายตัวกรีดแขนแสนน่าชัง
เพียงแค่หวังให้เขากลับเข้ามา
เขาไม่แคร์แลเราเหมือนเต่าโง่
ใจโซโซร้องไห้คล้ายเป็นบ้า
จนวันนี้เธอนั้นผ่านเข้ามา
ซับน้ำตาด้วยน้ำใจให้ผ่อนคลาย
ดูแลฉันหมั่นปลอบมอบความรัก
ให้รู้จักลืมเรื่องราวคราวฝันร้าย
เป็นผ้าห่มยามหนาวปวดร้าวกาย
เป็นร่มไม้ให้ร่มเงายามเหงาใจ
.........
ขอบคุณมากมาย
ธุลีฝัน

โดนเขาทิ้งยิ่งต้องย้อนมองคิด
ความถูกผิดติดพันอย่าหวั่นไหว
ตัวของเราเศร้าหม่นอย่าบ่นไป
ข่มเอาไว้ไม่เผยเอื้อนเอ่ยครวญ

หยิ่งเข้าไว้ให้รู้ว่าผู้แพ้
นั้นไม่แย่แผ่หรายังหน้าสรวล
แม้ถูกทิ้งนิ่งสงบคิดทบทวน
อย่าใจด่วนทำร้ายร่างกายตน

เขาไม่รักจักแย่เพียงแค่นี้
ยังมากมีดีชายก้าวกรายสน
แสงแดดร้อนผ่อนคลายยามบ่ายยล
ฟ้าหลังฝนพ้นผ่านรักหวานดี

  "กานต์ฑิตา"

๑๗ มีนาคม ๒๕๕๔

[มะเขียบ]

.... ว่าคนเดียวเปรี่ยวใจ หมายท่านรู้
บ้างหดหู่สู่หนทาง อ้างว้างยิ่ง
ว่าความฝันมั่นหมาย มากมายจริง
ที่พักพิงอิงแอบขวัญ นั้นต้องการ

...เป็นน้องใหม่อาศัยเพื่อน หนึ่งเรือนนี้
ร่วมผองพี่ชี้นำ วางคำขาน
ถอดวางใจให้เป็นห่อ ขอรับกานท์
เก็บคำอ่าน ผ่านงานครู จิตบูชา

...หนึ่งอาทรตอนก้าวย่าง ลงสร้างฝัน
หนึ่งครูกานต์สานส่ง บ่งภาษา
หนึ่งประทับรับหวาน "กานต์ฑิตา"
หนึ่งตำราว่าขอตามงดงามจำ

...บนผืนฟ้าคราท้อ  ขอคิดถึง
ฝากรำพึงกึ่งเขียนเวียนลงย้ำ
เป็นพี่น้องคล้องประสานสมานคำ
หนึ่งแนะนำ ล้ำค่า กว่าอาทร