** คิดถึงสอง มือนั้น อันอบอุ่น ** (เนื่องในวันคิดถึงแม่)

" ด้วยสองมือ แม่นี้ จึงมีลูก
สองมือคอย พันผูก ลูกเสมอ
สองมือแม่ แม้ไม่ เคยเลิศเลอ
สองมือไหน เทียบเสมอ แม่ไม่มี "

คิดถึงสอง มือนั้น ที่กร้านหยาบ
ด้วยซึ้งซาบ อาบอุ่น กรุ่นใจนี้
ยังรำลึก นึกถึง ทุกนาที
แม้ไม่มี แม่แล้ว ในวารวัน

" สองมือสอด กอดเกี่ยว เหนี่ยวรั้งลูก
ด้วยพันผูก ลูกรัก อยู่อย่างนั้น
สองมือโอบ คุ้มครอง คอยป้องกัน
สองมือนั้น อบอุ่น เมื่อหนุนนอน "

คิดถึงสอง มือนั้น อันอบอุ่น
รำลึกคุณ ถ้อยคำ ที่พร่ำสอน
คิดถึงความ ห่วงหา และอาทร
จากสองมือ ละมุนอ่อน ทุกนาที

" สองมือแม่ แท้จริง คือเกราะแกร่ง
เป็นกำแพง ให้ลูก ได้หลบลี้
สองมือแม่ ยังเป็น เช่นพัดวี
ให้ลูกมี แต่ความ อบอุ่นใจ "

คิดถึงอ้อม กอดตระกอง สองมือนั้น
ด้วยผูกพัน คืนวัน อันสดใส
สองมือนั้น เคยปกป้อง คุ้มครองภัย
คิดถึงมือ ที่เคยให้ ไออาทร

" สองมือแม่ ดูแล ไม่เคยห่าง
สองมือคอย ชี้ทาง และสั่งสอน
สองมืออุ่น ละมุน เมื่อหนุนนอน
สองมืออ่อน ละไม ในทุกครา "

คิดถึงสอง มือแม่นั้น ที่พันผูก
สองมือลูก เอื้อมไป หวังไขว่คว้า
ไม่มีแล้ว สองมือนั้น ของมารดา
กาลเวลา พรากไป.. ไม่หวนคืน

ป.ล. บทกลอนบทแรกเขียนประมาณปี 2548 บทที่สองเป็นบทขยายเขียนเพิ่มเติมประมาณปี 2551
มอบให้แด่.. คุณแม่ที่ยังคงเฝ้ามองและดูแลเราอยู่ ณ ที่ห่างไกล.. แสนไกล..
.. คิดถึงแม่.. นะครับ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: คิดถึงสอง มือนั้น อันอบอุ่น (เนื่องในวันคิดถึงแม่) (อ่าน 4847 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้