ทะเลาะกัน...พลันต้องจาก
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
01 พฤศจิกายน 2024, 05:20:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ทะเลาะกัน...พลันต้องจาก  (อ่าน 3277 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
10 กุมภาพันธ์ 2011, 03:56:PM
บัณฑิตเมืองสิงห์
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 378
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 608



« เมื่อ: 10 กุมภาพันธ์ 2011, 03:56:PM »
ชุมชนชุมชน

ทะเลาะกัน...พลันต้องจาก

ฝนตกรินจินต์ฉ่ำระกำโศก
วิปโยคโหยหวนครวญครางหา
ขาดน้องไปพี่ทุกข์ทรมาน์
อีกนัยน์ตาคลอเบ้าเศร้าถึงทรวง

วิงวอนไหว้ดวงจันทร์เจ้าเวหน
บันดาลดลเทพไท้ใหญ่ในสรวง
มาปัดป้องกันภัยอาลัยลวง
เศร้าทั้งปวงป่นปี้ช่วยทีเทอญ

เพราะก่อนนี้ฟกช้ำระกำจิต
อีกชีวิตต้องร้างต้องห่างเหิน
จากคนรักนานเข้าเศร้าเหลือเกิน
จำใจเดินโดดเดี่ยวอย่างเดียวดาย

บนหนทางร้างคู่ดูอ้างว้าง
ต้องเหินห่างครางไห้ไร้ความหมาย
ชลเนตรเหตุทุกข์ปลุกบรรยาย
เกือบมลายตายจากเพราะพรากกัน

เพราะทะเลาะเบาะแว้งจึงแจ้งทุกข์
มาเคล้าคลุกในจิตพิษหุนหัน
พรหมลิขิตจึงแกล้งแสร้งสาปทัณฑ์
เอาโลกันตร์มารุมสุมอุรา

อกจึงร้อนฟอนไฟใจผลาญเผา
เมื่อสองเราหม่นหมองต้องเกศา
ห่างวิถีทางเดินเกินเยียวยา
หลั่งน้ำตาไหลรินสิ้นมลาย



บัณฑิตเมืองสิงห์

ข้อความนี้ มี 3 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s