ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[hort39]

ไม่มีงานไม่มีเงินเดินคอตก
ในหัวอกหมกไหม้หัวใจเหงา
ความใฝ่ฝันยับเยินเกินบรรเทา
ใครไหนเล่าจะรู้จะดูดาย

โลกนี้กว้างทางมันแคบแทบไม่เหลือ
ใครจะเอื้ออาทรตอนแพ้พ่าย
เหมือนเรือล่้มจมคว่ำจ้ำหนีตาย
ต้องแหวกว่ายกลางสมุทรสุดกำลัง

รอเทวามาช่วยก่อนม้วยมอด
คงจะรอดด้วยแรงแห่งความหวัง
แม้วันนี้ยังต้องสู้อยู่ลำพัง
ฉันก็ยังยืนหยัดกัดฟันทน

คงมีแสงสว่างที่ฝั่งฝัน
คงสักวันคลี่คลายหายสับสน
คงจะมีชีวิตอยู่เป็นผู้คน
คงหลุดพ้นจากห่วงแห่งบ่วงกรรม

[บ้านริมโขง]

บางก้าวเดินในทางสร้างชีวิต
ที่ก้าวผิดติดกรรมกระหน่ำเสริม
มันเจ็บมากจนชามาเพิ่มเติม
ความฮึกเหิมหดหายกายล้าแรง

แต่ไม่ยอมยังย้ำคำว่าสู้
ถึงอดสูยังไปด้วยใจแข็ง
ไม่มีกิน..ต้องตาย..คล้ายสำแดง
เป็นเปลวแสงแรงหวังประทังตน

เพื่อปากท้องสรรพสัตว์อัดแรงหา
ใครไหนกล้าจึงเหลือเมื่อขัดสน
ชีพไม่สิ้นอย่ารอท้อกมล
เขาก็คนเราก็คนหม่นไปใย

อย่าหวังมากอยากเกินเดินเร็วนัก
อาจชะงักหลักเซเทไถล
มีพอกินวันนี้ดีถมไป
ย่างวันใหม่ได้อยู่สู้ชะตา.

"บ้านริมโขง"

[บอม ซอง ดุ๊ก]

เคยไหม?บางทีจิตลึกๆมันโพล่งออกมาโดยที่เราไม่รู้ตัว เพราะนั่นคืออีกด้านของตัวเรา เป็นสามัญจิตหรือกำพืดแท้ๆ แถมเป็นเมมโมรี่3ล้านกิ๊ก อายุการใช้งานตลอดชีวิตเจ้าของ ในโฟลเดอร์จะมีแต่เรื่องที่สะท้านวิญญาณเจ้าของเท่านั้น  และเค้าจะคอยเตือนเราอยู่ข้างใน เวลาหัวใจตัวดีพาหนีออกนอกลู่ แม้นส่งเสียงได้เพียงเล็กน้อย แต่เวลาระเบิดยิ่งกว่านิวเคลียส์หมื่นล้านตัน(**..ความรุนแรงขึ้นอยู่กับเหตุการณ์นั้นๆหรือสภาวะของคนๆนั้นด้วยจ้ะ) แม้นคนเป็นเจ้าของยังไม่รู้เลยว่าถ่ายทอดอะไรออกมา สิ่งเหล่าที่เราเคยรู้จักมัน และคิดว่าลืมมันไปสิ้นแล้ว อย่าวางใจ คุณถมอะไรไว้ในจิตบ้าง...จำได้ไหม(ไม่มีทางนึกออกได้เลย ต้องรอบอสใหญ่ Mr.ลิมิตสั่งงาน หากล้นเมื่อไหร่...ตูม!!!)

เข้าเรื่องดีกว่ากลอนนี้ก็กลอนทั่วไป คล้ายนิทานเพ้อๆ อย่าไปจริงจังกับอรัมภบทมาก เพราะผมไม่สามารถถ่ายทอดให้เข้าถึงตรงๆได้ เลยมั่วซะเลย    แบร่

~จิตเป็นนายใจ ใจเป็นนายเรา~

สั่งชีวิตอย่าท้อ..หงอซะแล้ว
สั่งปัญญาคงแนว..แน่วไปใหน
สั่งสติอย่าตะหนก...อุ้ย.ตกใจ
สั่งร่างกายมั่นไว้...สั่นใหญ่เลย

สั่งส้มตำเสริ์ฟก๋วยเตี๋ยวเดี๋ยวมีเจ๊ง
ใจไม่เกรงดวงจิตคิดทำเฉย
คงลืมหัวตัวจริงสิ่งคุ้นเคย
ถึงทำเอ่ยต่อต้านสันดานตน

ถ้ารากเน่าใบเหี่ยวเกี่ยวกันดับ
ใจช่วยรับฟังจิตคิดตรองผล
หากยังรั้นดั้นแพร่งแปลงกมล
ฉันจำทนคว่ำบาตรขาดกันลง

อย่าลืมว่าเราแน่ไม่แพ้นาย
หากเราถ่ายความจริงสิ่งประสงค์
แม้นนายอยู่คู่พ้องก็ต้องงง
เพราะเราบ่งส่วนลึกผนึกใจ

ปมฝังจำย้ำลึกไม่สึกหรอ
เพียงจิตรอมันล้นจนไม่ไหว
ถึงตอนนั้นวอนฟ้าก็ช้าไป
เพราะเป็นไฟร้อนเปลี่ยวเคี่ยวในทรวง

ใจหน้าฉากหลากประสบณ์ครบสุขเศร้า
แต่หลังเงาเฝ้ารับกับปมถ่วง
สิ่งฝังอยู่คู่จิตอย่าคิดทวง
เพราะมันท้วงเมื่อลิมิตลิขิตมัน

จิตผ่านใจใจผ่านร่างสร้างเป็นเสียง
ทุกสำเนียงเที่ยงแท้แต่ผกผัน
คนฟังเจ็บหรือสุข..ทุกสำคัญ
ดีชั่วนั้นฝั่งใดมาก.เกิดจากนาย



นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่ากินส้มตำและซดก๋วยเตี๋ยวพร้อมกัน เดี๋ยวสำลัก จบ



แกร๊ง!!!หมดยก (กรรมการ บอมศักดิ์ ส.จับกัง )