ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

ตัวใครตัวมัน
คำนี้นั้นพระพุทธเจ้าท่านตรัสสอน
ว่าให้ลงมือทำก่อนอ้อนวอน
รู้จักช่วยตนเองเสียก่อนค่อยคิดจะพึ่งใคร

ด้วยทุกคนต่างก็มีหน้าที่
เราก็ควรจะทำให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้
จะได้มากได้น้อยค่อยค่อยลงมือทำไป
ถ้่าผิดก็ลองทำดูใหม่ด้วยตัวเรา

การงอมือคิดหวังพึ่งแต่ผู้อื่น
ชีวิตมันคงไม่ราบรื่นจะอับเฉา
จะกลายเป็นคนหูหนาปัญญาเบา
ความเกียจคร้านเข้ามาครอบงำนั้น

ครั้นพออะไรไม่ได้ดังใจ
ก็เป็นฟืนเป็นไฟโทษสวรรค์
ว่าโหดร้ายใจดำช่างลงทัณฑ์
โดยไม่หันเหลียวมองบกพร่องตัว

เพราะความคิดเริ่มผิดมันจึงแย่
แต่กลับมองไม่เห็นว่าเป็นชั่ว
ปัญญาหยาบโง่ทึ่มซึมเมามัว
แต่มองตัวกลับเห็นว่าเป็นดี

เกิดเป็นคนดิ้นรนด้วยตนก่อน
จึงค่อยวอนใครเขาไม่เศร้าศรี
จึงนับว่าคนฉลาดชาติเมธี
พุทธพจน์บทนี้คือ"พึ่งตน"