ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

                 ๐โอ้ดาวสกาวฟ้า๐

อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑

๐โอ้ดาวสกาวตา...........ชุติมาปะภาศรี
งามเลิศ ณ ราตรี…………..ระดะฟ้าระดาแสง
๐มองดูก็เพลินนัยน์……….กวะไฟคุโชนแรง
เติมดวงหทัยแห่ง…………..อุระข้าประกายเรือง
๐ดวงทิพย์กะพริบวับ……..และระยับระย้าเนื่อง
จินต์ข้าก็ฟูเฟื่อง…………...กะจะเป็นประดุจดาว
๐เพียงหมายจะยืนยง……...ทระนงอร่ามวาว
ฝากนามระบิลพราว………..นคราฤดีจำ
๐จึงคอยประพันธ์กานท์…….ผลงานเสนอย้ำ
ตามติดลิขิตคำ……………..ศุภลักษณ์กวีจร
๐มองดาวประภาพราย……..รุจิฉายวิมลพร
ข้าหมายเชลงกลอน…………ระบุคำระบำดาว ฯ
                                           
                                อริญชย์
                             ๓๐/๖/๒๕๕๕                                             





 

[ไร้นวล^^]

พรหมวิหาร ๔ (วสันตดิลกฉันท์)

ธรรมใดสถิตยะประสิท-    ธิวิจิตรพระทรงหงส์
ย่อมธรรมพระพรหมะจตุรง-   คะพิทักษะโลกา

เมตตาประหนึ่งอุธกธาร     อนุบาละชีวา
รินหลั่งชโลมชวรอา-       ตุระรุทธะบรรเทา

การุณยะย่อมพยุพยุง       ผลิผดุงพิภพเรา
ไฟผลาญประหาระอสุเฉา    ก็จะซาเพราะการุณย์

คนเรามิอาจกระเตาะกระเตื้อง   วิเมลืองลุบุญคุณ
ผองญาติกาปิยะสกุล        สขิหนุนนินาทศรี

จึงควรเจริญะมุทิตา         นฤคราปะโชคดี
ยกย่องนิยมคณะสุธี        ริษยาละลายโฉม

เห็นเหตุพาลชนกระทำ   มสิกรรมะครึกโครม
พร้อมทั้งเยาะเย้าและแนะประโลม  กะตะล่อมตะเลงทราม

จงใช้อุเบกขะสติตั้ง      มุติยั้งธุลีคราม
กรรมใดริก่อและก็จะตาม      และวิลัยวินาศเอง

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

ร้อยกลอน..
(อินทรวิเชียรฉันท์๑๑)

๐ ร้อยกลอนตะลอนฝัน..อุระมั่นบ่หวั่นไหว
ร้อยรักสลักใส่.........ก็ละไมและไหวอ่อน

๐ ร้อยกานท์ผสานเข้า..เฉพาะเจ้าจะเฝ้าอ้อน
ร้อยจิตลิขิตกลอน.....ระบุป้อนสะท้อนความ

๐ ร้อยดาวสกาวใส........หฤทัยก็ไหวหวาม
ร้อยฝันประพันธ์ตาม.... เสนาะงามนิยามเรา

๐ ร้อยใจและไมตรี.........ขณะนี้บ่มีเหงา
ทุกข์นั้นก็บรรเทา..........ลหุเบาก็เย้ายวน


ชี้แนะด้วยนะครับ...ผม

[อริญชย์]

                          จุดจบผีกระหัง

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔

๐โอ้ผีกระหังแสยะสยอง…………มนปองเลาะบินไป
ปีกคือกระด้งรุจิระไย………......จรมา ณ ราตรี
๐ดวงตาสกาวรุธิระฉาย………..และก็หมายจะโจมตี
เห็นเป็นมนุษย์ขณะจะหนี……..ก็เพราะเกรงกระหังกิน
๐มันคอยกระพือวะวะวะปีก………กะจะฉีกหทัยชิ้น
ตามหลังนราพิริยะดิ้น…………..เพราะกระเสือกกระสนตัว
๐ยิ่งใกล้ก็ยิ่งหทยะเต้น…………..ดุจเล่นกระทั่งหัว
หลงคิดนราน่ะภยะกลัว………...บมิกล้าจะหันมอง
๐เพียงผีกระหังขณะจะใกล้………ก็อะไรประดังก้อง
เสียงปืนระดมดุจประลอง……….ลุกระหังมิขลังมนต์
๐ร่างเซถลามรณะเยือน………….ขณะเอื้อนจะยอมตน
สุดท้ายกระด้งศุภะพิกล………….น่ะกระหังขโมยมา!ฯ

                                          อริญชย์
                                      ๑๓/๗/๒๕๕๕




ปล.บันทึกความผิดพลาดเรื่องคณะฉันท์หนึ่งตัว  ตรงคำว่า "กระหังกระพือวะวะวะปีก"  (แก้ให้ถูกคณะฉันท์แล้ว แก้เป็น "มันคอยกระพือวะวะวะปีก")  แต่งฉันท์ต้องระวังความผิดพลาดเรื่องลหุ ครุ แบบนี้แหละทุกท่าน






 

[toshare]

....โฉบเล่น ณ ที่นี้...........ฤ สิเธอ มิสานฝัน
๑๐๐๐ บท ละทิ้งกัน..........รตินั้น ไฉนดำ

555 จับได้แล้ว พวกหลบงาน อู้งาน หลบมาเล่นที่นี่เอง ฉันท์ ๑๐๐๐ บทถึงไม่ขยับ 555

[ไร้นวล^^]

(วสันตดิลกฉันท์)

แหมท่านมิได้กวะจะหลบ   ก็เพราะพบกระทู้รำ
เริงร่ายฉลวยตละคละคำ   ริกระเถิบเขยิบมา

ส่วนเป้าเขย่ามุทะลุพัน    ประจุฝันมิสร่างซา
ร่วมเพลงประเลงและก็จะลา  ภระร่ายขยายครัน